ในที่สุด ดอกของดอกไม้ต้นเล็กเล็กข้างบ้านต้นนั้นก็โรยรา เหลือไว้เพียงลำต้นที่เหี่ยวเฉาไร้ซึ่งสีสันที่แต่งแต้มให้สวยงาม หากว่านี่เป็นใครหลายหลายคน คงจะรีบดูแล รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ยอย่างเต็มที่ เพื่อความหวังจะให้ดอกไม้ต้นนั้นออกดอกผลิใบสวยงามดังเดิม แต่สำหรับฉันแล้ว เลือกที่จะปล่อยให้มันเจริญเติบโตเองตามธรรมชาติ คอยดูแลเพียงไม่ให้มีหญ้าหรือพืชอื่นขึ้นมาปกคลุม หรือมีแมลงใดมากัดแทะทำลายให้เสียหาย ฉันหวังเพียงว่า หากวันใดที่ดอกไม้ต้นนั้น กลับมาหยัดยืนได้เองอีกครั้ง จะมีคุณสมบัติของไม้ป่า ที่ทนและเติบโตได้ดีในทุกสภาวะ พร้อมและเลือกที่จะเติบโตข้างข้างบ้านให้ฉันได้เห็นทุกเช้าค่ำ แต่ถ้าหากว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด ดอกไม้ต้นนั้นไม่อาจฟื้นคืนมาได้อีก ฉันก็ยังคงเหลือกลีบแห้งแห้งของดอกไม้เล็กเล็กดอกนั้น ให้ได้เอามาทำบุหงาไว้เตือนความทรงจำ ว่าครั้งหนึ่งดอกไม้นี้ เคยมีอยู่ข้างข้างบ้านฉัน และฉันเป็นคนปล่อยให้มันตายไปเอง
คนไต่ดาว 2 ก.พ. 2547 12:50 น. - ID 45936 
772
2
0
2 กุมภาพันธ์ 2547 14:00 น. - comment id 210867
:)
3 กุมภาพันธ์ 2547 02:10 น. - comment id 211190
เป็นของเตือนตัวเตือนใจ ว่าเราคิดผิดไปไช่ไหม ฉะนั้นเก็บไว้ใส่ใจ และอย่าคิดมากเกินไปเลยคนดี *-*เขียนได้ดีค่ะ มีเหตุและมีผลในตัวตนของเนื้อหา*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
