เกียรติ...อยู่ที่การยอมรับ

คนไต่ดาว

ในขั้นแรกของการทำความรู้จักกัน
คำถามที่ได้ยินบ่อยคำถามหนึ่งคือ
ทำงานอะไร... อยู่ที่ไหน
ซึ่งเกือบทุกครั้ง ฉันมักจะเลี่ยงที่จะตอบคำถามนั้นตรงตรง (หากไม่จำเป็นต้องตอบ)
หน้าที่การงานของฉันไม่ได้เป็นความลับที่บอกใครไม่ได้
แต่ฉันไม่ต้องการให้เรื่องงานของฉันเป็นหัวข้อของการสนทนา
ไม่ว่าจะเป็นในเชิงบวกหรือลบก็ตาม
เพราะฉันไม่ต้องการให้เรื่องงานมาเป็นสิ่งบ่งชี้ความแตกต่าง
เหมือนในหลายหลายด้าน ที่คนส่วนใหญ่มักนำมาเปรียบเทียบกัน
คนหลายคน มักจะแบ่งแยกว่างานบางอย่างมีเกียรติ และบางอย่างไม่มีเกียรติ
หรือถึงขั้นไม่น่าคบหาคนที่ประกอบอาชีพนั้นนั้น
...สำหรับฉัน ...งานทุกอย่าง ทุกอาชีพที่สุจริต ย่อมมีเกียรติในตัวของมันเอง
ไม่ว่าจะเป็นคนกวาดถนน กรรมกร ชาวนา พ่อค้าหาบเร่ ฯลฯ เขาต่างก็มีเกียรติ
เพราะคนที่เป็นผู้แบ่งแยกความมีเกียรติ
หรือแม้แต่ฉัน ก็ไม่อาจทำเช่นนั้นได้
ฉันจึงถือว่าเขาเหล่านั้นมีเกียรติที่น่านับถือ
และเกียรติก็เป็นเรื่องเฉพาะตัว ยึดถือเพียงในกลุ่มหนึ่ง สังคมหนึ่ง
คนที่มีเกียรติ มีคนนับหน้าถือตาในสังคมหนึ่ง 
อาจดูไร้ค่า น่ารังเกียจ ในอีกสังคมหนึ่งก็ได้
เพราะเกียรติไม่ใช่มาตรวัดหรือเป็นสิ่งบ่งชี้ ความเป็นตัวตน ความดีงามของคนหนึ่งคนใด
เกียรติอยู่ที่การยอมรับในความต่าง
ความเป็นตัวตนของบุคคลผู้นั้น
เกียรติไม่ใช่ขั้นบันได ที่ให้คุณปีนป่ายขึ้นไปเพื่อที่จะได้มองลงมา และเหยียดหยามใครต่อใครว่าต่ำกว่า...