Url http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4867 (น้ำตาลาไทร ) พร ภิรมย์ : : Key Bb ลาแล้วแก้วตา สัญญาให้ไว้ยังจำ บุญหนีบาปนำ พี่มาไม่เจอนวลนาง ทั่วถิ่น พนาตามหาหมดทาง เจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง พี่อ้างว้าง อารมณ์ นางไม้แม่เอย ไยเฉยให้ช้ำวิญญา นวลน้องไม่มา ยิ่งพาอุราระบม หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม ข้าขอจอมไพรพนม ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม... ******* ฝนข้างนอกกระท่อมไพร กำลังโปรยสายพรายพลิ้ว นวล..นอนซุกตัวฟังเพลง*น้ำตาลาไทร* บทเพลงที่ทำให้นวลสะเทือนใจอย่างที่สุด บทเพลงอมตะแสนเศร้าร้าวราน และซาบซึ้งใจอย่างสุดแสน ทุกบทเพลงที่มีความรักจริงใจ แฝงความเรียบง่าย ของลูกชายชาวนาชายชาวชนบท ชายชาติไพรดวงใจสงบงาม *เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม...* ช่างงามคำงามล้ำงามใจงามไหวหวาม ราวสังเวยแด่ดวงใจลูกผู้หญิงชาวดินชาวไพร ที่ชื่อนวลนี้เช่นกัน นาทีนี้นวลก็คิดถึงนกไพร และ หัวใจอิสราทุกดวงใจนะ ขอกระซิบฝากคำมั่นสัญญารักภักดิ์พลี มากำนัล..เป็นขวัญดีฝันพลี.. ในค่ำคืนนี้ ให้ ทุกดวงใจแห่งรัก ในร่มรักเรือนไทยเรือนใจแห่งผองเรา พบนกไพรในใจนวล ที่จะชวนเหินบินไปด้วยกัน.. ******* เจ้านกไพร......... เจ้าราว ดวงตะวัน ยามอรุณรุ่งเบิกฟ้า ทอแสงเจิดจ้า จับท้องนภา เพื่อให้มวลหมู่ชีวิต มีความหวังรับวันใหม่ วันที่แสนดีแสนงาม เจ้านกไพร........ เจ้าราวมวลหมู่ดอกไม้ แสนหวาน ที่กำลังบานพราวไสว ในทุ่งกว้าง รับแสงแดดและสายลม อ่อนใสบริสุทธิ์ ที่งดงามราวกับสรวงสวรรค์นฤมิต.... เจ้านกไพร........ เจ้า..ราวฟ้ากว้าง ทางไกล ฟ้าที่สวยใส สดสว่าง ที่นวลเพียรเฝ้ามอง เพื่อเพิ่มเติมต่อ พลังแห่งชีวิต ให้มีความฝัน ความหวัง กำลังใจ และจินตนาการ มิรู้สิ้น รู้จบ... เจ้านกไพร........ เจ้าราวดวงดารา พราวพราย ระยิบระยับ ขับความมืดหม่น ในห้วงนภา ในดวงใจนวลนี้ ยามที่มีพายุร้าย พัดผ่านมา และ นวลนั้นแสนที่จะหมองหม่นและท้อแท้ใจ.. เจ้านกไพร........ เจ้าคือเพื่อนแท้ เคียงบ่าเคียงไหล่ ไปกับทุกเรื่องราวในชีวิตนวลนี้ ที่จะไม่มีวันทอดทิ้งกันและกัน ตราบจนวันสุดท้ายแห่งชีวิต... เจ้านกไพร........ เจ้าราวผีเสื้อ และดอกไม้ ที่ทำให้โลกของนวล และโลกนี้ ได้แย้มบาน คงความสวยความงาม ของพืชพันธุ์ เพื่อให้โลกนั้นหวานละมุนลง..... เจ้านกไพร....... เจ้าคือโลกแห่งอนาคตของชีวิตนวล ที่ขอฝากไว้ในมือเจ้า หวังสานฝัน ให้เป็นจริง ในบางเรื่องราว ที่นวลฝันแล้ว ไม่สามารถคว้าไขว่ ดวงดาวแห่งความสำเร็จนั้นมาสู่อุ้งมือได้ เจ้านกไพร........ เจ้าคือความดี ความเลอล้ำค่า ยิ่งกว่ามณีใดในโลกหล้า ที่นวลเฝ้าเพียรเจียรนัย ให้แสงงามนั้น งามจับตา จับใจ เพื่อนำทางชีวิต ให้สว่างสดใส แก่ตัวเจ้าเอง แก่คนดีที่เจ้ารักภักดี และต่อผืนดินนี้ ที่ให้ชีวิตเจ้าได้หยัดยืน..... เจ้านกไพร........ เจ้าคือ บทเรียนแห่งรักนี้ ที่โลกมอบเป็นของขวัญให้นวล... ได้รู้ซึ้งถึง ความหมายของคำว่ารักที่แท้จริง และรักแท้ที่ต้องเป็น เพียงผู้ให้ และเสียสละ เป็นดังความรักไม่รู้จบ จนผืนดินกลบหน้า.. เจ้านกไพร....... เจ้าคือ นกน้อยแห่งความหวัง ที่นวลติดปีกสีขาว ให้เจ้าได้โบยบินไปสู่โลกกว้าง เพื่อแสวงหาสิ่งดีๆ ให้กับชีวิตของเจ้าเองและผองชน.. จงบินไปอย่างอิสระเสรี ในโลกนี้ ที่ยังกว้างไกล ด้วยดวงใจที่อดทน เพื่อค้นหา ความฝันมิรู้สิ้น และ จงทำฝันแสนดีนั้นให้เป็นจริง เพื่อคืนกลับให้แก่โลกใบนี้ และแก่ชีวีผู้ยากไร้ และทุกข์ทน ถ้ามีโอกาส..... เจ้านกไพร......... นวลขอฝากขวัญ ฝากใจ ตามติด ไปกับเจ้าทุกแห่งหน เพื่อประโลมใจและเคียงข้าง ยามที่เจ้าเดียวดาย และเหลียวหาใครไม่มี... เจ้านกไพร........ จงอย่ายอมท้อแท้ แพ้พ่าย ขอให้ดวงใจเจ้านั้น ตั้งใจสร้างความดี ที่เป็นดังความฝันอันสูงสุด หากล้มแล้วรีบลุก ก้าวเดินต่อไป ในถนนชีวิตนี้แสนยาวไกล ที่คงต้องอาศัยใจดวงดี มีความกล้าหาญ เข้มแข็ง อดทน.. และ เจ้านกไพร จงภูมิใจในตัวตนของเจ้านี้ ที่ได้เกิดมาสมค่าคำ*มนุษย์* อย่างสมบูรณ์แบบ นะยอดดวงใจ เจ้านกไพร..เจ้านกไพร..เจ้านกไพร!!
พุด 20 ก.ย. 2547 23:20 น. - ID 61768 
2345
10
0
21 กันยายน 2547 00:40 น. - comment id 334971
สไตล์พี่พุด นี่เป็นเอกลักษณ์ เลยนะครับ มองไกลๆ ก็รู้ว่าเป็นของพี่นะครับ จริงๆนะไม่ได้พูดเล่น ส่วนประกอบของงานเขียนก็ แบ่งเป็น ช่วง intro ด้วยบทเพลง แล้วตามด้วยเนื้อหาที่พี่ต้องการสื่อ ชื่นชทด้วยใจจริงครับ ;)
21 กันยายน 2547 04:52 น. - comment id 335020
ขอบคุณสำหรับบทเรียนที่มีค่า ขอบคุณวันเวลาที่เสียกับฉัน ขอบคุณสำหรับความเจ็บที่มอบให้กัน ขอบคุณสำหรับความรักที่เธอฝืนใจ ลาก่อนคนที่เคยให้ความหวัง ลาก่อนคนที่เคยสร้างฝันให้ ลาก่อนคนที่ฉันเคยมอบหัวใจ ลาก่อนคนที่ทำให้ฉันซึ้งใจกับ รักลวง ฮือออออออ ลิเวอร์พูลแพ้ ฮืออออออออออออ เศร้าใจมั๊กม๊ากครับพี่ ฮืออออออออออ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
21 กันยายน 2547 07:04 น. - comment id 335055
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
คิดถึงพี่พุดจัง
21 กันยายน 2547 07:28 น. - comment id 335083
มาเยี่ยมครับ เพลงเพราะมาก อรุณสวัสดิ์ครับ
21 กันยายน 2547 08:02 น. - comment id 335084
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_41310.php เจ้านกไพรในใจนวล.. ********** จดหมายรักจากนวล เขียนจดหมายสักใบใส่ดาษขาว เขียนเองอ่านเองเป็นเพลงยาว เขียนถึงบ่าวผมสร้านอยู่บ้านไกล ว่านกเขาขันคูอยู่ข้างทาง ไปขันกู่คูครางอยู่ข้างไหน มาเงียบงำคำยินเหมือนสิ้นใจ มาเงียบในเสียงบินเหมือนสิ้นลม ว่าเจ้าบ่าวผมซื่อมือนวล มาเรรวนคำหวานให้พานขม จูบนั้นจีบปากจูบหรือลูบคม ที่บ่าวข่มปากจีบจูบกลีบใจ นวลเพียงสาวชาวนาใช่กล้ากรด จารีตธรรมเนียมบังล้าหลังสมัย เพียงแรกจูบลูบแรกก็แปลกไป หวาดไหวคำกระทบกระเทียบเกินเปรียบปาน ดั่งวัวสันหลังหวะอยู่กลางทุ่ง หวาดสะดุ้งตื่นกาบินมาผ่าน นวลห่มไห้ไข้เข็ญอยู่เป็นนาน รอยแปลกนั้นประจานอยู่ลานใจ ชั่วเพราะพลีเพื่อรักลืมหลักคอก ดั่งวัวเขาสวยหนอกงามตาใส โลดแล่นลั่นกระดึงตะบึงไป ค้อมคอให้บ่าวเทียมเข้าเกวียนรัก เปลื้องจารีตธรรมเนียมที่เจียมตน รักล้นจึงทอดหยิ่งและทิ้งศักดิ์ แต่ดื่มรักก็ยิ่งด่ำยิ่งสำลัก ดื่มน้ำวักใสสะอาดกลับฝาดคอ บ่าวมาหวะแผลเหวอะเลือดเกรอเนื้อ ใจซื่อบ่าวก็เถือมิเหลือหลอ คำรวนเรเห่ร่ำที่พร่ำคลอ ก็ลืมคำที่พร่ำพ้อทุกข้อความ นวลเพียงสาวชาวนาใช่กล้ากรด จารีตธรรมเนียมแบกดังแอกหาม แต่รักแล้วปานแก้ววะแวววาม จะชั่วทรามปานใดก็ให้เป็น โนราห์หลงสรงสระอโนดาด แล้วบ่วงบาศก์คล้องตนเกินโผนเผ่น อันปีกหางงามงอนซึ่งซ่อนเร้น ดั่งตั้งวางห่างเว้นเห็นลิบลิบ เกินเอื้อมมือหยิบคว้าถลาฉวย ระรวยรวยขวยเขินเกินเอื้อมหยิบ หากรักแล้วร้าวรานวิญญาณทิพย์ จะมิรักแม้สิบพระสุธน อานวลเพียงวัวนากินหญ้าเขียว จะท่องเที่ยวเทียวหาสุดหล้าหน ควรหรือแม้นวลจะจวนตน ควรแล้วแม้ทนทุกข์จนตาย ต่อวันนวลฟุบซบเป็นศพซาก จะออกปากฝากเผาก็เปล่าหมาย เกรงขี้เถ้าผงคลีธุลีคาย จะเปื้อนกายป้ายกลิ่นให้หมินคาว นวลม้วนผมมวยเกล้าดำข้าวเขียว นวลฟ้อนแกะเก็บเรียวเกี่ยวรวงข้าว บ่าหยาบนี้หาบคานมานานยาว แดดกริ้วแผดผิวสาวผู้กร้าวงาน มินิ่มนวลชวนต้องแม้ย่องแตะ ก็อย่าแขวะคำถากจากปากหวาน นี่กระไรตะละคำช่างชำนาญ ตะละลิ้นช่างลึกคว้านจนสุดลึก เพียงชมเชยเกยกอดตลอดกาย ดินกระด้างฟางคายใช่รู้สึก ทุกคำหวานสรรพิษมาคิดนึก กล่อมนวลจนนวลสึกผลึกนวล ขนำน้อยก็แอบอิงพิงผนัง แม้ขนำก็เวียงวังยังไห้หวล บ่าวเป็นเทพลงดินมากินง้วน พอดินร่วนซ่วนซุยก็ถุยคาย ถุยขมถ่มขื่นมาคืนนวล ถุยทวนคำหวานซึ่งซ่านสาย ตะละคำตะละลิ้นรินระบาย ล้วนคำชายหมายหยามประณามนวล นวลเป็นสาวมีศักดิ์แหละรักศรี เกียรติที่มีแม้น้อยยังคอยสงวน หากต่ำต้อยถ้อยคำที่คร่ำครวญ ก็มิควรทวนถ้อยเพื่อคล้อยตาม ลงท้ายว่ายังรักยังคิดถึง แต่โศกซึ้งเพียงใดอย่าได้ถาม ทุกคำนวลล้วนชีวิตประดิษฐ์ความ จากเศษสากซากทรามนามว่านวล ปล.เจ้านกเขาชีกอสร้อยคอสวย อยู่ไหนให้ข่าวด้วยแหละช่วยด่วน ทุกถ้อยความหยามหยาบดังดาบทวน และทุกถ้วนคำประณามความไม่เอา! ในวงเล็บ เป็นพื้นถิ่นภาคใต้ที่ได้ยินมา //จบต่างกับงานชิ้นต้น แหะๆ ภาษาสวยดีครับ ปล. ผมชอบ ทูน ทองใจ จาก : หมี่เป็ด ไอ้รูปหล่อ รหัส - วัน เวลา : 212018 - 27 ม.ค. 47 - 22:41
21 กันยายน 2547 08:52 น. - comment id 335092
ชอบมากเลยครับเพลงนี้ ตรงที่เป็นเพลงเว้าวอนได้ตรงใจเหลือ เกิน ผสมกับบาทกวีถ่ายทอดออกมา ไพเราะมากครับ @@@@@@@@@@@@@@@@@@
21 กันยายน 2547 09:20 น. - comment id 335099
พุดจ๋าพุด ดอกไม้ สวยหลาย ลั่นทม กลมกลืนกลึงน๊อ ชอบมาก ๆ ๆ ๆ แอบมา อ่าน งาม ๆ ๆ ของคนหังใจเดียวกันจ๊ะ
21 กันยายน 2547 10:42 น. - comment id 335155
เข้ามาซึมซับอรรถรสแห่งงานที่งดงามครับ
21 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 335219
ผมอ่านงานของคุณขวัญทะเลมาก็มาก หากคุณแต่งประกวดอย่างน้อยต้องเข้ารอบลึกๆแน่นอนครับ ยอดหญิงแห่งนักเขียน.......
แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 335220
ผมอ่านงานของคุณขวัญทะเลมาก็มาก หากคุณแต่งประกวดอย่างน้อยต้องเข้ารอบลึกๆแน่นอนครับ ยอดหญิงแห่งนักเขียน.......
แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2547 15:38 น. - comment id 335361
มาอ่านจ้ะพุด
21 กันยายน 2547 22:31 น. - comment id 335673
เป็นเพลงหนึ่งที่ผมชอบร้องเล่น ๆ ของเก่าร้องได้ซาบซึ้งดีครับ ได้ยินเขาเอามาร้องใหม่อีก ประเภทเพลง ผมว่าคงจะพอไปกันได้ แต่ประเภทกลอน คงไปคนละทาง เพราะเขียนคนละแนวครับ
22 กันยายน 2547 01:16 น. - comment id 335726
... เจ้านกไพร เพลินพงที่ดงไหน หรือลืมใจนวลน้อยคอยห่วงหา ฝากดวงใจพร้อมฝัน กับจันทรา บอกความว่ามีผันฝาก อีกฟากพง ...
23 กันยายน 2547 20:46 น. - comment id 336941
พี่พุดคะ .. พี่พุดมักมีกำลังใจมอบให้ใครต่อใครเสมอ ๆ .. พี่พุดมีความรัก และความปรารถนาดีแบ่งปันให้ทุกคน .. พี่พุด .. เหนื่อยบ้างไหมคะ .. ไม่อยากให้พี่พุดเหนื่อย .. ไม่อยากให้ท้อด้วยค่ะ .. อย่าลืมเหลือเก็บความรัก และกำลังใจ .. เอาไว้ใช้กับตัวเองด้วยนะคะ .. และเชื่อนะคะว่า ... ความรัก และปรารถนาดีของพี่พุดที่มีให้ทุกคน .. จะสะท้อนกลับมาเป็นแรงใจให้พี่พุด .. เช่นกัน .. นั่นไง .. แอบเห็นรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าพี่พุดแล้วค่ะ .. ^_____^ ...................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
