หน้าส่วนตัว
ใครผิด
.ก่อกำเนิดเกิดภายใต้ความดำมืด
ถูกหยับยื่นยัดเยียดความขืนข่ม
ถูกสังคมข่มกระหน่ำให้อกตรม
ด้วยเหตุผลผลพวงของผู้ใด..?
เหล่าโรคร้ายฆ่าล้างพลาญชีวิต
ดังลิขิตเกิดมาไร้ความหวัง
มีชีวิตอยู่อย่างคนไร้พลัง
สิ้นความหวัง สิ้นความฝัน สิ้นศรัทธา
เพราะเห็นแก่ความสนุกความสุขสม
เพราะอารมณ์เร้าร้อนเพลิงตัณหา
เพราะความอยากแห่งรูปร่างสิ่งลวงตา
จำนำพาความตายมลายชีวัน
อยากเติบใหญ่ดังใครที่พบเห็น
อยากจะเป็นเด็กมากมายหลายความฝัน
อยากจะมีคืนสดชื่นรื่นนิรันดร์
แต่สิ้นหวังดังเงาร่างรางเลือนลอย
มีใครตอบได้ไหมฉันครุ่นคิด
ในความผิดฉันนั้นหรือคือคนก่อ
หรือเพราะบุญวาสนาไม่เพียงพอ
จึงเกิดก่อรอความตายก่อนเติบโต.
..แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า..
16 12 44
งานเขียนชิ้นนี้ได้รับแรงบันดานใจจากภาพของเด็กที่ติดเชื้อ AIDS ขอเป็นส่วนหนึ่งแห่งแรงใจ
ที่ส่งมอบให้แก เด็กน้อย ๆ เหล่า นั้นเพื่อยืนหยัดที่จะอยู่ในโลกนี้ด้วย
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า 17 ธ.ค. 2544 21:07 น. - ID 7499 
1009
2
0
17 ธันวาคม 2544 21:39 น. - comment id 25731
ไว้อาลัย แด่ความไม่เท่าทัน ไม่หยันความไม่รู้ หากอยากยืนหยัดอยู่ ต้องรู้ต้องเท่าทัน
17 ธันวาคม 2544 22:07 น. - comment id 25754
อืม...เศร้าใจจังค่ะกับเรื่องราวที่เกิดกับเด็กที่บริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องอะไรซึ่งเกิดมาจากผลพวงของผู้ใหญ่
18 ธันวาคม 2544 01:11 น. - comment id 25798
เป็นเรื่องที่ทำให้จิตใจหดหู่ได้อย่างบอกไม่ถูกค่ะ
18 ธันวาคม 2544 01:28 น. - comment id 25811
เป็นอีกบทกลอนหนึ่งที่เขียนได้เยี่ยมมากครับ....
22 ธันวาคม 2544 12:32 น. - comment id 26660
ความผิด มิ ได้ก่อ พิศท้อ ก็หมดหวัง หมดสิ้น สิ ภินท์พัง ชิวิพังเพราะผู้ใด .....ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่งกับบทกลอนที่แสดงออกมาผู้ใหญ่ก่อแล้วก็ทำให้เขาต้องบาดเจ็บ(ใจ)ไปอีกนานจนสิ้น............
2 มกราคม 2545 21:31 น. - comment id 28394
ใครจะรู้ว่าบ้างว่า ในความเป็นจริง สังคมนี่แหละที่ซ้ำเติมให้คนเหล่านั้นวายชนม์ได้เร็วขึ้น การให้ความเห็นใจ บางครั้งก็เป็นเข็มทิ่มแทงใจตลอดเวลา แต่ยังไงฉันก็คงเป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่มอบให้ แม้จะรู้ว่าบางครั้งเป็นมันก็เป็นการตอกย้ำให้เจ็บซ่านจนยากจะถอดถอน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด