ทางราบเรียบเปรียบพรมน่าชมชื่น กลับเดินลื่นล้มได้ไม่คาดฝัน ความตกใจเกิดขึ้นอย่างทันควัน ใยตัวฉันจึงล้มบนพรมดี ใครขัดขาหรือว่าขาขัดใคร หรือมีปมซ่อนในพรมวิถี หรือเป็นเพราะใต้พื้นหลุมมากมี หรือเพราะขาแข้งนี้หมดเรี่ยวแรง อุบัติเหตุเภทภัยไร้กำหนด คือหนึ่งกฎของกรรมนำแอบแฝง อยู่เหนือการคาดเดาและแจกแจง ว่าเมื่อใดกรรมแซงมาถึงตน ล้มแล้วลุกอาจจุกและเสียหน้า ยังดีกว่านอนกองครองพื้นหน ตั้งก้าวใหม่ให้มั่นและอดทน กล้าผญจบนทางอย่างระวัง
พี่ดอกแก้ว 22 ส.ค. 2548 07:04 น. - ID 80085 
3165
35
0
22 สิงหาคม 2548 08:06 น. - comment id 506891
เคยล้มไม่เป็นท่าเหมือนกันพี่ดอกแก้ว..แต่ก็ลุกขึ้นเดินต่อ แม้จะกระเผกนิดหน่อย..แต่เดี๋ยวก็หาย...แวงะมาทักทายตอนเช้าครับผม
22 สิงหาคม 2548 08:18 น. - comment id 506894
เมื่อยังเป็นทารก กว่าจะเดินได้ ล้มมากหน แต่ก็ยัง สามารถลุกเดินขึ้นจนได้ ตอนนี้ แค่หกล้ม .. ถ้ามัวแต่นอนแหง่กไม่เป็นท่าอยู่เช่นนั้น มันแปลก ๆ นะ ทั้งที่เคยผ่านมาได้ เชื่อสิ .. อัลมิตรา ยิ้มและลุกขึ้น ค่ะ
22 สิงหาคม 2548 09:02 น. - comment id 506909
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว... แม้จะล้มลุกคุกคลานผ่านกี่ครั้ง ไม่สิ้นหวังบนหนทางข้างหน้า ล้มแล้วลุกยัดยืนฝืนฟันฝ่า ให้ได้มาสิ่งหวังดังตั้งใจ.... ล้มแล้วลุก...แม้จะคุกคลานบ้าง... ฝนตกทุกวันเลย รักษาสุขภาพด้วยค่ะ...
22 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 506916
หน้าส่วนตัว
กอลนไพเราะมากครับ
แม้ล้มสักครั้ง ก็ยังคงลุก
เพราะว่าไม่อยากนอนกองกับพื้นเช่นกันครับ
^_________^
22 สิงหาคม 2548 09:20 น. - comment id 506917
พี่ดอกแก้วคะ กานต์กำลังลุกขึ้นได้ครึ่งทางแล้วนะคะ สักวันหนึ่งของยืนได้มั่นคง พี่ดอกแก้วยิ้มให้กานต์นะคะ กานต์จะทำให้ดีที่สุดค่ะ ล้มแล้วลุกยืนหยัดไว้ด้วยใจสู้ ปูทางสูความฝันอันสดใส สำเร็จได้ด้วยหวังกำลังใจ ฝันไม่ไกลไปกว่าจะคว้ามา กานต์วางแล้วนะคะ จะไปแบกกระสอบแล้วค่ะ ขอบคุณที่เตือนใจนะคะพี่สาว คนดี
22 สิงหาคม 2548 09:31 น. - comment id 506924
ล้มแล้วลุก ลุกแล้วเดิน เดินแล้ววิ่ง นิ่งทำไม..มาชื่นชมผลงาน
22 สิงหาคม 2548 09:57 น. - comment id 506939
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้วขา... มาทักทายกันยามสายนะคะ... ลายสาเหตุสะดุดเมื่อรุดก้าว หลายเรื่องราวแทรกไว้ให้ได้เห็น มิรอบคอบจึงพลาดไปในสิ่งเป็น เก็บไว้เช่นอุทาหรณ์เพื่อสอนใจ..*** ระมัดระวัง รอบคอบ และเฉลียวใจ.. ช่วยลดอุบัติเหตุทางใจได้... ขอบคุณค่ะ...
22 สิงหาคม 2548 11:27 น. - comment id 506979
ไม่ประมาท ดีที่สุดใช่ไหมคะพี่ดอกแก้วตนไม่เตือนตน แล้วใครจะเตือนตน ยืมคำเขามาใช้ค่ะ
22 สิงหาคม 2548 12:17 น. - comment id 507000
แวะมารับกำลังใจจากบทกลอนของพี่ดอกแก้วนะคะ รู้สึกดีจังเลย
22 สิงหาคม 2548 12:18 น. - comment id 507002
กลอนให้กำลังใจดีมากๆเลยคะ อ่านแล้วสู้ๆ..สู้ตายคะ ชอบอ่านกลอนของพี่ดอกแก้วมากเลยคะ จะเข้มาอ่านาบ่อยๆนะคะ
22 สิงหาคม 2548 12:23 น. - comment id 507004
เดินต้องระวังค่ะ
22 สิงหาคม 2548 13:22 น. - comment id 507041
ถ้าหกล้มก็จะกลายเป็นเก้าครับ
22 สิงหาคม 2548 13:44 น. - comment id 507060
นานแล้วไม่ได้ทักทายพี่ดอกแก้วนะครับ ไม่มีเวลาเข้ามา นานๆ จะเข้ามาสักครั้ง ก็ติดตามอ่านมิตรรักนักกลอนกันเสมอ ครับ
22 สิงหาคม 2548 16:01 น. - comment id 507129
การหกล้มเพื่อจะสอนให้เรารู้จักการลุกขึ้น
22 สิงหาคม 2548 16:30 น. - comment id 507156
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... ไม่คาดคิด...คำนี้ที่ชอบพูด บทพิสูจน์เหนือคาดประมาทได้ นึกไม่ถึง..คำนี้ที่เบื้องปลาย บทพิสูจน์ผู้พ่ายในบางครา บางสิ่งแม้จะเตรียมการณ์มาอย่างดีแล้ว แต่ก็ต้องล้มคว่ำไม่เป็นท่า..เพราะอุบัติเหตุบางสิ่ง และคนที่พร้อมจะกระเผลกลุกเดินต่อไปนั้นมีไม่มากนักหรอกค่ะ ยินดีที่ได้พบกับนักสู้นะคะ..
22 สิงหาคม 2548 16:31 น. - comment id 507158
22 สิงหาคม 2548 16:32 น. - comment id 507160
22 สิงหาคม 2548 16:33 น. - comment id 507161
22 สิงหาคม 2548 16:34 น. - comment id 507162
22 สิงหาคม 2548 16:35 น. - comment id 507163
22 สิงหาคม 2548 16:37 น. - comment id 507165
22 สิงหาคม 2548 16:38 น. - comment id 507166
22 สิงหาคม 2548 16:38 น. - comment id 507168
22 สิงหาคม 2548 16:39 น. - comment id 507169
22 สิงหาคม 2548 16:40 น. - comment id 507172
22 สิงหาคม 2548 16:40 น. - comment id 507173
22 สิงหาคม 2548 16:41 น. - comment id 507174
22 สิงหาคม 2548 16:45 น. - comment id 507177
22 สิงหาคม 2548 17:28 น. - comment id 507211
พุดค่ะ มาฝากความรักคิดถึงนะคะ ชีวิตคนเราต้องก้าวไปข้างหน้าค่ะ นะคะ เพราะคงดีดว่านอนเจ็บปวดกับอดีตค่ะ รักห่วงใยสุขภาพค่ะ
22 สิงหาคม 2548 17:39 น. - comment id 507224
ล้มแล้วลุกอาจจุกและเสียหน้า แต่ยังกล้าสู้ไหวใจไม่หวั่น เมื่อปัญหาเดินหน้ามาประจัน เรากล้ามั่นไม่ยอมแพ้แน่ใจตน เพราะล้มลุกคลุกคลานมานานนัก ยังปักหลักใจมั่นด้วยฉันสน อยากให้ก้าวสู่ฝั่งไร้วังวล แม้ผจรญปัญหาขอท้าชัยล้มบ่อย ๆ ค่ะ ลุกได้ แต่อาจช้านิด ๆ หน่อย ๆ อิอิ คิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอนะค่ะ
22 สิงหาคม 2548 18:05 น. - comment id 507243
ล้มแล้วลุก.. ++++++++++++++ สบายดีนะคะพี่ดอกแก้ว.. แวะมาเยี่ยมจ่ะ คิดถึง ++++
23 สิงหาคม 2548 15:38 น. - comment id 507255
22 สิงหาคม 2548 18:34 น. - comment id 507262
...ก่อนจะลุกต้องผ่านการล้ม ก่อนจะคมต้องผ่านการทื่อ ก่อนจะเก่งต้องผ่านการฝึกปรือ ก่อนจะมีชื่อต้องผ่านการฝึกฝน... ไม่มีเด็กคนใด เดินเป็นโดยไม่เคยล้ม และไม่มีเด็กคนไหนล้มแล้วไม่ลุก ...ผู้ยิ่งใหญ่ทุกคนล้วนผ่านการล้ม...
22 สิงหาคม 2548 19:45 น. - comment id 507291
ถ้าโดนลมล้มไยไม่เข้มแข็ง ถ้าตกหล่มล้มแรงรีบยืนขา ความรักล่มล้มไยลุกขึ้นมา อย่าเป็นลมเล้าโลมจาสู่ต่อไป
22 สิงหาคม 2548 22:30 น. - comment id 507371
คิดถึงพี่ดอกแก้วซุ๊ดๆ ชอบกลอนพี่มากๆ ดีใจจังที่มีเวลามาอ่านกลอนพี่อีก
22 สิงหาคม 2548 22:39 น. - comment id 507376
..หลายๆครั้ง..ที่เรนล้ม..
จักรยานคันนั้น.. ที่ทำให้เรนได้เรียนรู้..
ความเจ็บปวด ..
และความมุ่งมั่น ..
ทางข้างหน้า ..
ทำให้เรน ..ถึงจุดหมาย ..
พ่อบอกเรนว่า .. เมื่อลูกล้ม ..พ่อจะอยู่ข้าง..
แม่จะประคอง ..
ลูกต้องลุก ..และก้าว..อย่างกล้าหาญด้วยตัวเอง..
พ่อจะเป็นกำลังใจ ..และคอยปกป้อง..
เรนขอบคุณ บทกลอนของพี่ดอกแก้ว .. ที่ให้ข้อคิดดีๆมากมาย.กับเรน...
เรน .. คิดถึงพี่ดอกแก้วนะคะ ..
23 สิงหาคม 2548 15:33 น. - comment id 507637
23 สิงหาคม 2548 15:34 น. - comment id 507638
23 สิงหาคม 2548 15:35 น. - comment id 507639
23 สิงหาคม 2548 15:36 น. - comment id 507641
23 สิงหาคม 2548 15:37 น. - comment id 507642
23 สิงหาคม 2548 15:37 น. - comment id 507643
28 สิงหาคม 2548 17:08 น. - comment id 509339
เคยหกล้มสะดุดไปไม่เป็นท่า สงสัยว่าล้มไปใครมาขวาง มองไม่เห็นผู้ใดตามเส้นทาง แต่ก็ยังล้มเซเทกระจาย เดินอย่างดียังล้มลงตรงหน้าบ้าน แต่ก็ยันลุกขึ้นแล้วเดินใหม่ ล้มครั้งนี้เป็นบทเรียนคอยสอนใจ ลุกขึ้นใหม่ไม่ล้มอีกเท่านั้นพอ
28 สิงหาคม 2548 21:23 น. - comment id 509385
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว แวะมาแต่งกลอนค่ะ โบตั๋นหกล้มเพราะตัวเองค่ะ ไม่มีใครมาชนเลย สงสัยขาหมดแรงพับไปเลยค่ะ
29 สิงหาคม 2548 10:44 น. - comment id 509474
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
