แก้ไข

พี่ดอกแก้ว

เพียงหยิบยื่นที่มีดีที่สุด 
มิเคยหยุดการให้ใฝ่ถนอม 
ความรู้สึกจริงแม้มิแปรปลอม 
หวังหล่อหลอมให้สวยด้วยตั้งใจ 
บำรุงต้นปรนปุ๋ยพรวนคุ้ยดิน 
ตั้งใจรินความหวังที่สดใส 
ให้เติบโตแข็งแรงถึงก้านใบ 
ผลิดอกช่อวิไลได้สมบูรณ์ 
แต่สิ่งใดจะได้อย่างใจเรา 
หวังให้สุขแผ่เงากลับสิ้นสูญ 
ลมอาจโถมโหมแรงทวีคูณ 
ความสูญเสียเพิ่มพูนในทันควัน 
หวังจะให้ดอกสวยด้วยสันสี 
กลับถูกหนอนย่ำยีจนเสียขวัญ 
จึงมิอาจกำหนดกฎป้องกัน 
เพื่อให้ทุกสิ่งอันเป็นอย่างใจ 
เมื่อเคราะห์ร้ายกรายถึงตรึงตัวแล้ว 
ต้องกล้าแกล้วหาทางเข้าแก้ไข 
หากกิ่งโค่นโอนหักเสียหายไป 
แต่งต้นใหม่ตัดทิ้งกิ่งอ่อนแอ 
หากดอกเน่าเฉาช่อหรืององุ้ม 
ปลิดจากพุ่มทิ้งไปไม่แยแส 
อย่าเสียดายในสิ่งที่ผันแปร 
จมอยู่แค่อดีตฝันอันดั้งเดิม 
ใช้กิ่งหักหมักใบไปพร้อมดอก 
แยกเรื่องออกมาทำปุ๋ยเพื่อสร้างเสริม 
ลำต้นดียังมีให้แต่งเติม 
ช่อดอกใหม่พร้อมเพิ่มและผลิบาน 
เรามิอาจได้ทุกสิ่งสมดั่งใจ 
เพราะเงื่อนไขมีมากหลากสถาน 
จึงต้องปรับปรุงใจให้เชี่ยวชาญ 
ทิ้งวันวานรับวันใหม่ด้วยใจทรนง 				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 08:28 น. - comment id 542396

    มีบางคนว่ากานต์พูดเอาแต่ได้ด้วยสิคะพี่ดอกแก้ว
    แต่เราก็ไม่ใช่ว่าจะต้องได้ทุกอย่างที่ต้องการ
    ขอเพียงแค่ว่ากานต์ได้ทำดีที่สุดแล้วเพื่อได้สิ่งนั้นมา
    
    จะแก้ไขค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif
  • ปักษาวายุ

    29 พฤศจิกายน 2548 08:49 น. - comment id 542407

    ถูกต้องคับพี่ดอกแก้ว ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบหรอกครับ ต้องไขว่คว้า ต้องปรับปรุงให้ดี ให้ได้ กันไปเรื่อยๆ อันไหนไม่ดีไม่ได้ ก็ต้องทำใจคับ...เขียนเองชักงงเองนะเนี่ย 555
  • แมงกุ๊ดจี่

    29 พฤศจิกายน 2548 09:11 น. - comment id 542410

    เป็นการให้ด้วยใจในทุกสิ่ง
    จากใจจริง...ยินดีมีให้เสมอ
    มีความเอื้อเฟื้อเพื่อมาเสนอ
    มอบแด่เกลอ...ทุกหมู่ผู้สนใจ...
    
    ท่านนำแต่สิ่งดีมีมามอบ
    ฉันเองชอบ...ด้วยใจมิหวั่นไหว
    กลอนบทนี้ท่านซ้อนซ่อนความนัย
    ให้แก้ไข...ปรับเปลี่ยนเรียนรู้ใจ....
    
    
    สวัสดีค่ะ   พี่ดอกแก้ว...
        บางสิ่ง   บางอย่างก็ไม่เป็นดั่งใจเรา
    แต่เราเองก็ต้องรู้ใจเรา...*ในความคิดของมะกรูดนะคะ
        หลายต่อหลายครั้ง   ที่มีการคาดหวัง   แล้วต้องผิดหวัง
    แต่ก็หาหนทางที่จะทำให้ใจไม่คิดยึดติดกับความผิดหวังนั้น
    เพื่อ...เราจะได้หยัดยืน...อย่าเข้มแข็ง  
    มะกรูดขอบคุณพี่ดอกแก้วค่ะ   รักษาสุขภาพนะคะ  คิดถึงเสมอ...
  • หยาดอรุณ (แดดเช้า)

    29 พฤศจิกายน 2548 09:46 น. - comment id 542423

    สวัสดีค่ะ ... พี่ดอกแก้ว
    อาจจะมีรากโคนเกินโค่นล้ม
    ที่จ่อมจมลึกนักเกินจักถอน
    และแผ่รากจากต้นด้นไชชอน
    บ่อเกิดหนอนมหาภัยให้ใจเรา
    
    แย่งอาหารผ่านดินจนสิ้นสุข
    ต้นไม้ไม่อาจลุกจากความเขลา
    รากแก้วถูกทำลายคล้ายมืดเงา
    ความซึมเศร้าเกาะกินแทบสิ้นใจ
    
    จึงควรถอนการชอนไชในรากนั้น
    หาโคนอันอันตรายพบจนได้
    แล้วตัดจิตสติมั่นอย่าหวั่นใด
    อดทนไว้ถอดถอนการยึดครอง
    
    จึงสามารถรักษาใจได้นานนาน
    ไม่ต้องรอกาลผ่านแก้ไขข้อง
    สิ้นสุดโคนโค่นรากจากใจปอง
    สิ้นสุดหมองหม่นทั้งสิ้นสบายใจ : )
    
    พี่ดอกแก้ว ...
    อนุโมทนาบุญพี่ดอกแก้วเหมือนอย่างเคยค่ะ ทุกสิ่งแก้ที่ต้นเหตุ ตัดไฟแต่ต้นลม เป็นดีที่สุดนะคะ .... รุ่งเชื่อเช่นนั้น
    
    สิ่งใดเป็นเหตุแห่งปัญหาที่จะตามมามากมาย ถ้าเรามีสติระลึกรู้ซะก่อน ก็กันได้เสียก่อน แล้วปัญหาอื่นๆ ปัญหาซ้อนปัญหาก็จะไม่ตามมา
    
    สิ่งใดๆ กิจใดๆ ก็จะดำเนินไปได้ด้วยดี .... ด้วยเรารู้เหตุแห่งผลที่จะตามมา มิใช่เพียงการรอการแก้ไข
    
    สาธุค่ะ พี่ดอกแก้ว .... เจตนารมณ์ที่งดงามที่ต้องการถ่ายทอดสิ่งดีงาม รุ่งขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ขอให้บุญนี้ส่งผลให้พี่ดอกแก้วพบความสุข เจริญในการประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ดีงามยิ่งๆ ขึ้นไป พบกับความสว่างทั้งทางโลกและทางธรรมนะคะ สาธุค่ะ : )
  • ร้อยฝัน

    29 พฤศจิกายน 2548 11:02 น. - comment id 542444

    พี่ดอกแก้วคะ  ร้อยฝันจะนำเงินที่ได้ไปจ่ายเป็นค่ารถให้เด็กค่ะ  ขอบคุณพี่ดอกแก้วอีกครั้งนะคะ
          อ้อยคงแก้ไข  ความใจร้อนของตัวเองน่ะค่ะ  พยายามเย็นลงบ้างแล้วค่ะ 
          งานพี่ดอกแก้วงดงามเสมอ
  • แสงไร้เงา

    29 พฤศจิกายน 2548 11:39 น. - comment id 542466

    อ่านแล้วก็อย่างปรับปรุงตังเองบ้างแล้วล่ะ..เป็นโรคขีเกรียจนะค่ะ.....555555 (ไม่ตลกเลยนะ)
    
    
    แวะมาทักทายพี่ดอกแก้วค่ะ36.gif
  • แก้วนีดา

    29 พฤศจิกายน 2548 13:56 น. - comment id 542535

    ทุกคนทำผิดได้ไม่ว่าแปลก
    แต่เริ่มแรกต้องคิดจิตมุ่งมั่น
    หาทางเดินออกไปใหม่ก็ยังทัน
    แก้ไขพันผิดเป็นครูรู้ค่าธรรม
    
    มาชื่นชมผลงานดีๆๆของพี่สาวคนดีที่แสนงามในน้ำใจจ๊ะ.....พี่ดอกแก้ว 41.gif11.gif
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:17 น. - comment id 542587

    36.gif@...น้องกานต์ หมูน้อย...
    
    บางครั้งเราลืมไปในบางเรื่อง
    จึงขุ่นเคืองใครเขาเฝ้ากล่าวหา
    เพราะมุ่งความสำเร็จตลอดมา
    จึงโทสาเมื่อผิดหวังพรั่งประนาม
    
    สวัสดีค่ะน้องกานต์หมูน้อย
    ใครๆก็ต้องการได้รับสิ่งที่ดีกันทั้งนั้น
    หากมองได้ถึงตรงนี้ก็จะพบว่า ชีวิตของเราเสี่ยงต่อการผิดหวังอยู่ตลอดเวลา
    เพราะเรามีความมุ่งหวังและไขว่คว้าเพื่อให้ได้มา ..ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกอย่างรุนแรงหรือเพียงเล็กน้อย
    ฉะนั้น เราจึงต้องเตรียมรับมือกับความผิดหวังหว้แต่เนิ่น เพื่อมิให้เกิดความกระทบกระเทือนใจมาก
    ทั้งในเรื่องการงานและความรัก 
    การทำอะไรเพื่อเล็งผลเลิศเพียงด้านเดียวจึงนำความผิดหวังมาให้ได้ง่าย และอาจก่อนิสัยเห็นแก่ตัวให้มากขึ้นด้วย
    
    ความตั้งใจทำให้ดีที่สุดเป็นสิ่งที่ดีอย่างแน่นอนค่ะ
    แต่ก็ต้องเผื่อใจไว้รับ..อุบัติเหตุ... ที่เกิดขึ้นได้ทุกเวลา
    แม้ว่าเราจะไม่ประมาท แต่เราก็ไม่อาจจะควบคุมบังคับบัญชาสิ่งใดให้เป็นไปตามใจได้เลย
    
    ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะหมูน้อย
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:18 น. - comment id 542588

    36.gif@...ปักษาวายุ...
    
    เหมือนวาดภาพครั้งแรกด้วยแปลกมือ
    ดินสอถือไม่คล่องต้องขยับ
    ขีดเส้นเกินโย้เย้จนเหลือรับ
    ต้องค่อยปรับลบไปไม่โอดโอย
    
    สวัสดีค่ะปักษาวายุ
    ความตั้งใจดีเป็นเหมือนต้นทุนที่ดี
    แต่จะได้กำไรงามหรือไม่ต้องมีองค์ประกอบเข้ามาช่วยอีกหลายสิ่ง
    ดูกันง่ายๆก็ช่วงฟองสบู่แตกนั่นไงคะ
    แม้จะมากฝีมือขนาดไหน แต่เมื่อมีอุบัติเหตุทางการเงินเกิดขึ้นโดยไม่คาดหมาย
    ก็เลยล้มกันระนาว..แต่คนที่ยอมรับได้ ก็จะพร้อมสู้ใหม่อีกครั้ง ซึ่งมีตัวอย่างให้เห็นอย่างน่าชื่นชในหลายท่านเลยค่ะ
    
    ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านมาเขียน
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:19 น. - comment id 542590

    36.gif@...น้องมะกรูด...
    
    หวังให้คนผ่านมาคราโศกเศร้า
    เปลี่ยนใจให้บางเบาจากโศกศัลย์
    ไม่จมดิ่งนิ่งนานการรำพัน
    เห็นโทษทัณฑ์การอมทุกข์เร่งปลุกตน
    
    หวังให้เขาเริ่มต้นบนทางใหม่
    ทิ้งอดีตแก้ไขไร้สับสน
    เห็นคุณค่ามุมใหม่ไร้กังวล
    ยอมรับผลที่ได้ไม่โทษพาล
    
    หวังให้เขามองดูรู้คุณโทษ
    สร้างประโยชน์ในสิ่งมีแก่นสาร
    เคยคิดด้วยอวิชชามาช้านาน
    เปลี่ยนเป็นโยนิโสมนสิการด้วยรู้จริง
    
    หวังเพียงหวังแค่ให้เขาได้อ่าน
    ไม่ฟุ้งซ่านผลใดให้เกรงกริ่ง
    ทำเท่าที่ทำได้ไม่ประวิง
    เขายอมรับหรือทิ้งแล้วแต่ใจ
    
    สวัสดีค่ะน้องมะกรูด..
    ยากนะคะที่จะไม่ให้คาดหวังในสิ่งที่เราทำด้วยความตั้งใจและทุ่มเท
    และความหวังก็เป็นพลังอย่างหนึ่งที่จะผลัดดันให้เรามีการกระทำเกิดขึ้น คือ มีก้าวต่อๆไป
    เพราะฉะนั้น พี่ดอกแก้วเห็นว่า ..หากเรามีความคิดที่จะยอมรับเสียตั้งแต่ต้นว่าไม่อาจเป็นไปตามที่เราหวังไว้ทุกประการ
    เมื่อความผิดหวังเกิดขึ้น เราก็จะไม่ทุกข์จนทุรนทุราย..และก็ยังก้าวต่อไปได้
    เพราะขอเพียงการยอมรับ แล้วยอมแก้ไขในสิ่งที่บกพร่อง..ก็จะทำให้ใจเราคลายทุกข์ไปได้มากเลยค่ะน้องมะกรูด
    ขอบคุณที่แวะมาอ่านอีกแล้วนะคะ ..ขอให้มีความสุขมากๆ และมีเส้นทางชีวิตที่ไร้อุปสรรคค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:19 น. - comment id 542592

    36.gif@...น้องรุ่ง หยาดอรุณ...
    
    เหมือนพ่อแม่รักแท้มีแก่บุตร
    ไม่เคยหยุดถนอมกล่อมรักษา
    รักห่วงใยเหลือเกินในบุตรา
    แต่ต่อมาบุตรกลับทรามไร้ความดี
    
    จึงต้องมุ่งแก้ไขที่ใจตน
    แม้เปี่ยมรักท่วมท้นในบุตรนี้
    เลิกปรนเปรอในสิ่งผิดวิธี
    แข็งใจมีระเบียบที่เฉียบคม
    
    หักใจทิ้งกิ่งไหวตอนใจอ่อน
    และลิดรอนให้ท้ายคลายขื่นขม
    ทำหน้าที่บุพการีไม่ช้ำตรม
    มุ่งดัดไม้ให้งามสมจริยา
    
    แล้วรู้ตรึกนึกตรองกองปวงขันธ์
    ของตนและบุตรนั้นล้วนปัญหา
    มีแต่ทุกข์ครอบครองผองวัฏฏา
    ไม่ควรค่าสืบต่อก่อโซ่ภัย
    
    เริ่มแก้ไขให้ใจไร้อุปทาน
    เลิกก่อการจุดหวังตั้งเงื่อนไข
    ทำทุกสิ่งวิวัฏฏ์ตัดเงื่อนนัย
    ปลูกกรรมเพื่อล้างใจไร้ยึดครอง
    
    งดอาหารไม้เก่าเราโง่ปลูก
    ขุดให้ถูกถึงรากเพื่อถากหมอง
    ตัดรากแก้วเท่านั้นจักสมปอง
    ต้นไม้เก่ายืนกองมรณา
    
    สวัสดีค่ะน้องรุ่ง
    การตัดไปแต่ต้นลมนั้นเป็นสิ่งที่ดีมากเลยค่ะ
    โดยเฉพาะการปฏิบัติกรรมฐานนั้นเรียกว่า เป็นวิธีการดับไปเสียแต่เนิ่นๆอย่างได้ผล
    แต่การกระทำเช่นนั้น ก็เกิดขึ้นภายหลังจากที่เราทำตามความนึกคิดของปุถุชนมาแสนนาน
    ที่ต้องรอรับวิบากกันไปอย่างไม่รู้จักจบ..
    
    กว่าเราจะรู้ว่าเราปลูกต้นไม้ผิด ..เราก็หลงปลูกไปเสียหลายต้นแล้ว
    หน้าที่ที่ควรทำคือ แก้ไขด้วยการตัดทิ้งไป และปลูกต้นใหม่ที่ดี
    เหมือนกรรมที่พลาดพลั้งกระทำไปแล้ว ก็ไม่อาจลบล้างได้
    แต่ต้องเร่งสร้างกรรมใหม่ให้ดีและมีพลังที่หนักแน่น เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายได้อย่างเร็วที่สุด
    คราวที่กรรมเก่าตามมาทัน...เหมือนกับมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นมาโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ..
    เราจึงต้องมีหน้าที่แก้ไขใจด้วยการรับรู้ว่า เราทำมาเองทั้งสิ้น ร้องโอดครวญไปก็ไม่อาจลบล้างสิ่งใดได้
    ซ้ำยังเป็นการสร้างกรรมใหม่ที่ไม่ดีอย่างต่อเนื่องเข้าไปอีก
    
    และก็เป็นไปอย่างที่น้องรุ่งกล่าว สติและปัญญาจะช่วยป้องกันปัญหาโดยมิต้องตามแก้ไขในภายหลัง
    สติและปัญญาจึงเป็นตัวแปรสำคัญในการเปลี่ยนแปลงกรรมให้หลุดพ้นไปจากวงจรของสังสารวัฏได้ในที่สุด
    
    ขอบคุณมากนะคะในความเห็นที่ประกอบไปด้วยความไม่ประมาท
    อนุโมทนาในกุศลที่ร่วมแจกแจงธรรมให้เป็นที่เข้าใจโดยทั่วไปด้วยค่ะ
    ขอกุศลนั้นจงคุ้มครองให้น้องรุ่งเป็นผู้ที่แตกฉานในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ
    และประสบกับสิ่งที่ปรารถนาสูงสุดโดยเร็วค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:20 น. - comment id 542593

    36.gif@...น้องอ้อย ร้อยฝัน...
    
    ขอให้ความเย็นใจที่ได้รับ
    จงย้อนกลับเป็นพลังอันขลังจิต
    ขจัดความใจร้อนในชีวิต
    พ้นจากพิษผิดหวังทุกครั้งเทอญ
    
    สวัสดีค่ะน้องอ้อย..
    ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านและแจ้งข่าวอีกครั้ง
    เห็นสมควรว่าจะใช้จ่ายอย่างไร ก็ทำให้เต็มที่ด้วยความสบายใจนะคะน้องอ้อย
    และขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงพร้อมที่จะทำงานเพื่อสาธารณประโยชน์ได้ยิ่งๆขึ้นไปนะคะ
    มีความสุขมากๆค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:20 น. - comment id 542595

    36.gif@...แสงไร้เงา...
    
    อาจยังไม่ต้องขยับปรับอะไร
    เพียงแค่ปรุงจิตใจด้วยยอมรับ
    ว่าทุกสิ่งที่เรานั้นหยิบจับ
    อาจพบกับอุบัติเหตุให้แปรไป
    
    สวัสดีค่ะแสงไร้เงา
    โรคขี้เกียจนี่เป็นกันทั่วไปแหละค่ะ
    และก็เป็นหนทางแห่งความเสื่อมที่อยู่ใกล้ตัวเรามากๆ
    ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาทักทายนะคะ
    และขอให้มีความขยันขันแข็งพุ่งปรู๊ดปร๊าดโดยไวนะคะ
  • พี่ดอกแก้ว

    29 พฤศจิกายน 2548 16:21 น. - comment id 542596

    36.gif@...น้องแก้วนีดา...
    
    ผิดเป็นครูรู้ไว้ในสั่งสอน
    อย่าทำอย่างแต่ก่อนต้องแก้ไข
    อย่าให้ผิดเป็นเหมือนเพื่อนคู่ใจ
    ปล่อยทิ้งไปไม่ควรเฝ้าความเศร้าตรม
    
    สวัสดีค่ะน้องแก้วนีดาคนใจดี
    ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจเสมอนะคะ
    ขอให้มีความสุขสดใสมากๆค่ะ
  • ทานทองคำ

    29 พฤศจิกายน 2548 19:39 น. - comment id 542685

    ใช่เลย คนเราต้องรู้จักแก้ไขถึงจะจำเริญ ขอรับกระผม  36.gif
  • อัลมิตรา

    29 พฤศจิกายน 2548 21:20 น. - comment id 542706

    วันนี้ในห้องประชุม .. หลังจากเจ้านายปิดการประชุม และส่งสัญญานให้อัลมิตรา
    
    \".. อีกไม่กี่วัน ก็จะถึงเทศกาลปีใหม่ เทศกาลแห่งการให้ ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นคนที่เรารัก ญาติสนิทมิตรสหาย .. หรือกับใครก็แล้วแต่ อัลมิตราเสนอโครงการหนึ่ง ซึ่งเกี่ยวข้องกับการออกค่ายเยาวชน..\"
    
    ...เริ่มต้นเกริ่นไป อย่างที่บอกได้ว่า หัวใจเปี่ยมสุข อัลมิตรารู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ .. จากนั้นก็เล่าถึงโครงการที่จะเกิดขึ้น ให้เพื่อนร่วมงานฟัง ทุกคนตั้งใจฟังในสิ่งที่อัลมิตราบอก อัลมิตราเองก็ลื่นไหลไปกับสิ่งที่ตั้งใจจะบอก ...
    
    ใช้ระยะเวลาสักห้านาที ในการแนะนำโครงการ จากนั้น เจ้านายก็กล่าวปิดประชุม พร้อมกับพูดว่า ..\" การให้เป็นสิ่งที่ประเสริฐ และพวกเราก็โชคดี ที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ สัตว์ประเสริฐที่มีโอกาสในการให้..ได้มีโอกาสในการสร้างบุญ..ภูมิมนุษย์เท่านั้นที่จะก่อบุญได้\"
    
    คำเรียบง่าย แต่อัลมิตรารู้สึกดี หันไปยิ้มให้พร้อมกับได้รับฟังอีกประโยคว่า \" กระทั่งเทวดา ยังไม่มีโอกาสเท่าพวกเราเลย \"
    
    คำถามค่ะ พี่ดอกแก้ว .. ที่ว่า เทวดายังไม่มีโอกาสเท่าพวกเราเลย ..  อัลมิตราเคยอ่านหนังสือผ่านตามาบ้างว่า เทวดาใส่บาตรให้พระสงฆ์ที่เพิ่งออกจากสมาบัติ หรือ พระสงฆ์ที่ธุดงค์ตามป่าตามเขา  
    
    ภูมิมนุษย์เท่านั้นหรือเปล่าคะ ที่สร้างกุศลได้
  • อัลมิตรา

    29 พฤศจิกายน 2548 21:29 น. - comment id 542710

    อีกนิดนะคะ ..
    
    อัลมิตราคิดว่าภูมิอื่น ๆ ก็น่าจะสร้างกุศลได้
    แต่ไม่รู้ว่าอัลมิตราคิดถูกหรือเปล่า 
    สิ่งที่ทำให้คิดเช่นนั้นคือ 
    พระโพธิสัตว์ก็ยังมีสารพัดภูมิเลย จำผิดหรือเปล่าก็ไม่รู้ว่า มี 500 ชาติ 
    ทั้งเป็นลิงเป็นช้างก็มี
    แต่ 10 ชาติสุดท้ายยิ่งใหญ่ที่สุด และชาติสุดท้าย คือพระเวสสันดร
    
    เอ ! อัลมิตราชักจะมึนเล็กน้อยค่ะ ว่าจะถามนิดเดียว ทำไมพาออกมาไกลก็ไม่รู้
  • ไรไก่

    29 พฤศจิกายน 2548 22:10 น. - comment id 542722

    สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
    แก้ไขเมื่อรู้สึกตัวจะสายไปไหมค่ะ
    การแก้ไขก็เป็นสิ่งที่ดี
    ถ้าให้ดีคือป้องกันให้ดีที่สุด
    เหมื่อนซ่อมก่อนสร้างสุขภาพ
    ควรต้องสร้างเพื่อไม่ต้องซ่อม
  • ฉางน้อย

    29 พฤศจิกายน 2548 22:58 น. - comment id 542729

    ............ จะมาบอกว่า ..คนดี ชอบแก้ไข 
    
                                      คนจังไร ชอบแก้ตัว
    
    ฮี่ ฮี่ ไปดีกว่า เดี๋ยวพี่ดอกแก้วให้มะเหงก 
    
    74.gif65.gif46.gif74.gif65.gif46.gif
  • plaing_piu

    30 พฤศจิกายน 2548 08:13 น. - comment id 542753

    น้อมสติพิจารณาตน
    รอบข้างต่างคนล้นปัญหา
    มีดีชั่วอย่ากลัวปัญญา
    ในกรอบกล้าแก้ไขใจจริง
    
    .....เรื่องคนว่ายากแล้ว  ตัวตนในใจเรายิ่งยากกว่า
    
    แวะมาอ่านครับ......46.gif
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    30 พฤศจิกายน 2548 10:16 น. - comment id 542767

    มาช้ากว่าเพื่อเลยวุ๊ยเรา...มาเยี่ยมเช่นเคยครับพี่ดอกแก้ว...
    31.gif
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    30 พฤศจิกายน 2548 10:36 น. - comment id 542786

    เลี้ยงต้นไม้ คล้าย ๆ เลี้ยงต้อยไม๊ฮะ...
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:21 น. - comment id 542892

    36.gif@...ทานทองคำ...
    
    รู้ว่าควรทำอย่างไรใช่สำเร็จ
    จะสิ้นเสร็จเมื่อลงมือเริ่มแก้ไข
    หากว่ารู้แล้วบ่นพร่ำไม่ทำใจ
    ก็ไม่มีสิ่งใดดีกว่าเดิม
    
    สวัสดีค่ะทานทองคำ
    การแก้ไขบางทีก็นำความลำบากมาให้มากในช่วงที่..พยายาม
    คนส่วนใหญ่จึงมักนิ่งดูดาย และเลือกที่จะแก้ตัวมากกว่า
    ปัญหาก็เลยยังคงคาราคาซังอยู่อย่างนั้น 
    ถ้าเรารู้จักแก้ไขกันจริงๆแล้ว ความสุขในการอยู่ร่วมกันคงจะมีมากกว่านี้นะคะ
    ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:22 น. - comment id 542893

    36.gif@...น้องอัลมิตรา...
    
    ความสุขในการให้ไม่อาจเล่า
    ว่าใหญ่เท่าสิ่งใดในโลกหล้า
    รู้เพียงสุขครอบคลุมเหนือเวลา
    ระลึกถึงกี่คราก็สุขใจ
    
    สวัสดีค่ะน้องอัลมิตรา
    การทำประโยชน์เพื่อผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดอันเป็นการให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ..แม้จะเป็นเพียงคำพูดเพื่อชักชวน
    ก็นำความอิ่มเอิบใจมาสู่ผู้พูดไม่น้อย ยิ่งได้ลงมือกระทำด้วยแล้วก็จะยิ่งสุขใจและภูมิใจ
    อย่างเช่นการทำบ้านกลอนนี้ เพื่อให้..โอกาส..แก่หลายคนได้กระทำในสิ่งที่ดี มีการฝึกฝน การเรียนรู้ มีสถานที่คลายความทุกข์ใจ
    หรือแม้กระทั่งการให้โอกาสแก่เยาวชนได้มีการพัฒนาทักษะด้านภาษา ก็ล้วนเป็นกิจกรรมแห่งการให้ที่น่าสรรเสริญทั้งสิ้น
    เพราะสิ่งเหล่านี้ยากที่จะเกิดขึ้นได้ในจิตใจของคนที่ปราศจากความเสียสละ และขาดความเมตตา
    การให้เช่นนี้นึกถึงกี่ครั้งก็จะชื่นใจในการกระทำนั้น...ยิ่งกว่าได้รับรางวัลเกียรติยศใดๆ
    อนุโมทนาในกุศลอันประกอบไปด้วยความเสียสละที่น้องอัลมิตราพร้อมทั้งทีมงานที่ได้กระทำลงไปด้วยนะคะ
    
    และสำหรับเรื่องของคำถาม..เทวดายังไม่มีโอกาสเท่าพวกเราเลย...
    คำตอบโดยรวมแล้วก็คือ จริงค่ะ
    เพราะเทวภูมิต่างจากมนุษยภูมิในความสะดวกสบายเป็นอย่างมาก
    โอกาสที่จะเห็นความทุกข์ร้อนของผู้ร่วมภพภูมิเดียวกันนั้นก็มีน้อย แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีนะคะ 
    เช่นผู้ที่อยู่ในชั้นที่สูงกว่าสามารถรับทราบความเป็นไปของผู้ที่อยู่ในชั้นที่ต่ำกว่าได้ 
    แต่ความทุกข์ร้อนเหล่านั้นก็ไม่ปรากฏชัดเท่าภพภูมิของมนุษย์ เพราะฉะนั้นโอกาสที่จะสร้างกุศลในการสงเคราะห์ผู้อื่นจึงมีไม่มาก
    เพราะไม่มีสภาพความน่าสงสารน่าเห็นใจไปปรากฏให้พิจารณานั่นเองค่ะ
    
    และผู้ที่อยู่ในเทวภูมินั้นก็สามารถสร้างกุศลได้ดุจเดียวกับมนุษย์  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของทาน ศีล หรือภาวนา
    แม้ในเรื่องของทานจะมีโอกาสน้อยกว่าก็ตาม ดังที่มีปรากฏในพระสูตรว่า
    เมื่อพระอินทร์ทราบอานิสงส์ของการตักบาตรพระอริยบุคคลที่เพิ่งออกจากนิโรธสมาบัติว่าจะมีอานิสงส์มาก และได้รับผลทันทีภายใน ๗ วัน
    ก็พยายามหาโอกาสลงมากระทำเช่นนั้นในภพภูมิของมนุษย์บ้าง หรืออย่างนางเทพธิดาที่มีกตัญญูในพระมหากัสสปะ ได้แปลงตนลงมาเก็บกวาดกุฏิให้ท่านเป็นต้น
    
    ส่วนในเรื่องของไตรสิกขาที่เกี่ยวกับการศึกษาและปฏิบัติธรรมนั้นเทวภูมิก็สามารถกระทำได้ดุจเดียวกับมนุษย์ และสามารถบรรลุเป็นพระอริยบุคคลได้เช่นกัน
    อย่างเช่นในตอนที่พระพุทธองค์เสด็จไปโปรดพระพุทธมารดาในดาวดึงส์เทวโลกนั้น เทวดาและพระพรหมที่มาฟังธรรมนั้นสามารถฟังธรรมและพิจารณาธรรมจนบรรลุอริยมรรคอริยผลได้เป็นโกฎิ
    
    โดยสรุปแล้วเทวภูมิสามารถประกอบกุศลได้เช่นเดียวกับมนุษยภูมิ แต่โอกาสที่จะให้ทานด้วยความเมตตา ความเสียสละ เพื่อสงเคราะห์ผู้อื่นนั้นมีน้อยกว่า
    เพราะผู้ที่ไปเกิดในเทวภูมินั้นย่อมไปเกิดด้วยอำนาจกุศลที่ประณีตกว่ามนุษย์ สมบัติที่ได้รับนั้นจึงมีความสมบูรณ์กว่า..ไม่ต่างอะไรจากเรื่องรัศมีของกายที่น้องอัลมิตราเคยถามในคราวก่อนหรอกค่ะ
    
    แต่มนุษย์ภูมินั้นจะมีภาพมีเหตุการณ์ให้เราได้พบเห็นจนเกิดความเมตตาสงสารได้ตลอดเวลา และด้วยเหตุนี้ที่เป็นภูมิที่มีความทุกข์ปรากฏที่กายและใจชัด 
    และก็มีความสุขกายสุขใจได้อย่างชัดเจนเช่นกันจึงเป็นภูมิที่ควรแก่การพิจารณาธรรม จึงเป็นภูมิที่เกิดขึ้นของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์เพราะเหมาะด้วยสภาพที่เอื้อต่อการพิจารณาอริยสัจจ์ทั้งสี่ประการนั่นเองค่ะ
    
    สำหรับคำว่าพระโพธิสัตว์นั้นหมายถึงผู้บำเพ็ญบารมีเพื่อปรารถนาพุทธภูมิ สำหรับผู้ที่ได้รับคำพยากรณ์ว่าจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแน่นอนแล้วจะเรียกว่า นิยตโพธิสัตว์
    ซึ่งผู้บำเพ็ญบารมีเหล่านั้นจะไปเกิดอยู่ในภพภูมิไหนก็ได้ค่ะตามอำนาจกรรมที่นำส่งไป โดยเว้นแต่นิยตโพธิสัตว์เท่านั้นที่มีขอบเขตของภพภูมิว่าไม่ไปเกิดในที่ใดหรือไม่เป็นสัตว์ชนิดใดบ้าง
    เช่น เมื่อเกิดเป็นสัตว์เดียรฉาน มีกายไม่เล็กกว่านกกระจาบ และ ไม่ใหญ่ไปกว่าช้าง หรือเมื่อเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมไม่เกิดเป็นคนมีจักษุบอดมาแต่กำเนิด  อย่างนี้เป็นต้นค่ะ
    เพราะฉะนั้นในการบำเพ็ญบารมีที่ผ่านมาหลายอสงไขย จึงเกิดได้เป็นจำนวนร้อยๆชาติ เพราะเวลาอันยาวนานนั่นเองค่ะ
    
    อนุโมทนาอีกครั้งในกุศลแห่งการให้ค่ะน้องอัลมิตรา
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:22 น. - comment id 542894

    36.gif@...ไรไก่...
    
    ทุกเรื่องราวไม่มีคำว่าสาย
    สิ่งที่ทำมีความหมายหาไร้ค่า
    เพราะแก้ไขนั้นเป็นทางนำมา
    ซึ่งสิ่งที่ดีกว่าเรื่องหนเดิม
    
    ไม่มีคำว่าสายค่ะไรไก่..
    หากไม่ยึดติดกับเรื่องราว บุคคล หรือสถานที่เสียแล้ว
    การแก้ไขนั้นเป็นการสร้างสิ่งใหม่ที่ดีกว่าเก่าให้เกิดขึ้นได้ทันที
    แม้จะไม่มีใครเห็น แต่ผู้กระทำย่อมรู้ได้ว่า สิ่งดีๆได้เกิดขึ้นแล้ว กุศลได้เกิดขึ้นแล้วในวินาทีนั้น
    และถ้าทำได้ด้วยการป้องกันแต่เนิ่นๆ อย่างที่ไรไก่บอก ...ก็จะดีมาก และควรกระทำให้มีมากๆเลยค่ะ
    ก่อนที่จะเกิดความเคยชินแล้วแก้ไขลำบาก
    
    ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่านและทักทาย
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:23 น. - comment id 542895

    36.gif@...ฉางน้อย...
    
    เมื่อผิดพลั้งพลาดไปให้รู้แก้
    อย่ามัวแต่โทษใครใฝ่กล่าวหา
    เพราะบาปซ้ำทั้งความคิดและวาจา
    คนดีนั้นต้องกล้าแก้ไขตน
    
    สวัสดีค่ะฉางน้อย..
    ไม่แจกหรอกค่ะมะเหงกน่ะ ..แต่ขอบคุณมากที่แวะมาอ่าน
    และก็สรุปไว้อย่างตรงไปตรงมาในอีกรูปแบบหนึ่ง
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:24 น. - comment id 542896

    36.gif@... plaing_piu ...
    
    มองให้รอบทุกขอบกรอบที่กั้น
    เพียงมุมเดียวอย่ามั่นใจว่าแน่
    ในมุมอื่นอาจส่งกลผลปรวนแปร
    จึงต้องแก้ที่ใจอย่าใฝ่อุปทาน
    
    สวัสดีค่ะ plaing_piu 
    พระท่านจึงบอกว่า ชนะคนอื่นก็ไม่เท่าชนะตนเอง
    เพราะกิเลสที่ฝังอยู่ในตนเองคือศัตรูตัวร้ายที่สุด
    ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:24 น. - comment id 542897

    36.gif@...บินเดี่ยวหมื่นลี้...
    
    หายไปหลายวัน นึกว่าแพ้ลมหนาวแอบไปจับไข้อยู่แถวคาคบไหนแล้ว
    ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะบินเดี่ยวฯ
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 16:25 น. - comment id 542898

    36.gif@...ฤกษ์...
    
    เลี้ยงต้นไม้ได้ดีมีประโยชน์
    ช่วยลดโทษอากาศพิษจิตแจ่มใส
    ถ่ายเทลมให้ระบัดด้วยพัดใบ
    มีดอกผลออกให้ได้ชื่นชม
    
    บอกมาก่อนสิว่าเลี้ยงต้อยเป็นอย่างไร แล้วจะได้เปรียบเทียบได้ว่า
    เหมือนหรือต่างกันขนาดไหน..กับการเลี้ยงต้นไม้น่ะ
    ขอบคุณที่แวะมากวนนะฤกษ์
  • มายาวี

    30 พฤศจิกายน 2548 16:30 น. - comment id 542899

    พี่ดอกแก้วคะ 
    
    การปลูกต้นไม้ต้องอาศัยช่วงเวลาในการเจริญเติบโต ในการบำรุงรักษา จึงมีโอกาสตกแต่งแก้ไข ให้เป็นต้นไม้ที่สมบูรณ์
    แต่ชีวิตคนเราก็ไม่อาจกลับไปแก้ใขอะไรได้
    ตรงนี้หมายถึงสิ่งที่ผ่านมา
    แต่ก็คงแก้ไขชีวิตได้ เนื่องจากชีวิตยังไม่สิ้นสุด
    เพียงแต่เอาสิ่งที่ผิดพลาด มาเป็นบทเรียน
    เพี่อที่เราจะไม่ผิดซ้ำ และเดินไปในทางที่เหมาะสม
    พี่ดอกแก้วคะ...คิดถึงจึงแวะมาตามแต่เวลาจะมีให้   
     เขียนถึงพี่ดอกแก้วก็หลายครั้งแล้ว
    ออกจะจริงจังไปซักนิด ....
     จริงๆ แล้วมายาวีก็บ้าเป็นเหมือนกันนะ
    
     74.gif74.gif74.gif21.gif
  • ice

    30 พฤศจิกายน 2548 16:40 น. - comment id 542902

    มองทุกวันให้เป็นวันที่สวยงาม
    ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
    มีทัศนคติที่ดีเสมอ
    คิดอะไรก็ตามในแง่บวก
    
    พยามยามทำอยู่ทุกวันค่ะ  บางทีก็หลุด  บ่อยซะด้วย
    
    
    ดอกไม้สวยจัง
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 18:38 น. - comment id 542916

    36.gif@...มายาวี...
    
    ทั้งต้นไม้และคนบนโลกนี้
    ต่างก็มีอดีตที่สืบสาน
    ไม่อาจกลับไปแก้สิ่งเมื่อวาน
    เพียงตรวจทานอย่าให้มีที่ซ้ำรอย
    
    การแก้ไขคือปรับไปตามเหตุผล
    อย่าคร่ำครวญเสียจนใจเหี่ยวหงอย
    ข้อบกพร่องต้องกำจัดปปัดเป่ารอย
    อย่าเฝ้าคอยย้อนอดีตกรีดกมล
    
    มีความโศกความเศร้าเงาความโกรธ
    เพราะผิดหวังเสียประโยชน์มากี่หน
    อย่าแช่ใจไว้กับทุกข์ที่รุกตน
    เหมือนไม้หักติดต้นไม้จัดการ
    
    ต้องขจัดปัดเป่าความเศร้าออก
    ตัดกิ่งหักช้ำชอกไร้แก่นสาร
    อย่าถ่วงต้นให้เกะกะระลมพาล
    ตัดกิ่งออกจากลานสวนของเรา
    
    มีปัญหาแก้ปัญหาอย่าพ่ายแพ้
    เริ่มจากไม่ท้อแท้เทียบใครเขา
    ทำสุดความสามารถของตัวเรา
    ยอมรับผลหนักเบาที่ตามมา
    
    ใจจะบางจางจากเครียดที่เบียดจิต
    เพราะไม่คิดผิดหวังนั่งกังขา
    แต่ลงมือปรับปรุงเต็มอัตรา
    ไม่ครวญหาภาพเก่าให้เศร้าเอย
    
    สวัสดีค่ะมายาวี
    ใช่แล้วค่ะ แก้ไข..คงมิใช่ย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้นแล้วทำให้ดีกว่าเก่าแต่เป็นการนำประสบการณ์มาเป็นบทเรียน แล้วปรับปรุงวิธีการให้สมบูรณ์กว่าเดิมด้วยความตั้งใจ โดยลดสัดส่วนของความคาดหวังให้น้อยลงแล้วเติมปริมาณของการยอมรับในความเปลี่ยนแปลงให้มากขึ้น
    
    การแก้ไขอย่างนี้ก็จะทำให้ไม่เครียดในการทำงาน หรือกิจอื่นๆที่เราต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง
    
    
    11.gif36.gifขอบคุณมากนะคะในการเยี่ยมเยียนและความคิดเห็นที่ชัดเจน ..
    และคราวหน้าจะมาแบบสบายสไตล์ของตัวเองก็เชิญตามสบายนะคะ ....ดีเสียอีกที่ไม่ต้องมากมารยาทจนทำให้ห่างเหิน
  • พี่ดอกแก้ว

    30 พฤศจิกายน 2548 18:44 น. - comment id 542917

    36.gif@...น้องไอซ์...
    
    คิดตรงนี้ทำตรงนี้ดีที่สุด
    ไม่ย้อนขุดเรื่องเก่าให้เศร้าหมอง
    มีความสุขมากมายไร้โซ่ครอง
    ขึ้นอยู่กับมุมมองที่งดงาม
    
    สวัสดีค่ะน้องไอซ์
    หลุดไปบ้างก็ไม่เห็นจะแปลกนี่คะ..เพราะบางครั้งเราก็มีเรื่องยุ่งนุงนังจนปรับอารมณ์ไม่ทัน
    ทำได้บ้างก็ยังดีกว่าไม่ยอมทำเลย..เพียงแค่นั้นก็น่าภูมิใจมากมายแล้วค่ะ
    
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่าน
  • เพรง.พเยีย

    1 ธันวาคม 2548 05:56 น. - comment id 543011

    เรามิอาจได้ทุกสิ่งสมดั่งใจ 
    เพราะเงื่อนไขมีมากหลากสถาน 
    จึงต้องปรับปรุงใจให้เชี่ยวชาญ 
    ทิ้งวันวานรับวันใหม่ด้วยใจทรนง 
    
    บทนี้...ตรงใจเหลือเกินค่ะพี่ดอกแก้ว
    
    1.gif
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ธันวาคม 2548 09:01 น. - comment id 543019

    36.gif@...น้องนาง เพรง.พเยีย...
    
    ต้องไม่ทิ้งความจริงสิ่งสัจจะ
    ลักษณะสามประการที่เคลื่อนไหว
    ทำให้เรามิอาจมั่นสิ่งใด
    ทุกสิ่งพร้อมแปรไปอนิจจัง
    
    เมื่อเกิดเหตุเภทภัยให้รู้สึก
    ต้องหมั่นนึกถึงไตรลักษณ์ให้แม่นขลัง
    จะได้เตรียมหัวใจใฝ่ระวัง
    และก้าวเดินอีกครั้งอย่างเท่าทัน
    
    สวัสดีค่ะน้องนาง
    เรื่องของความผิดหวัง...เกิดได้กับหลายคน
    แต่การลุกขึ้นสู้ ..เป็นเรื่องของบางคนเท่านั้นขอให้มีวันที่สดใส และเปี่ยมพลังได้ทุกวันนะคะ
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่าน11.gif36.gif
  • ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

    1 ธันวาคม 2548 16:13 น. - comment id 543168

    สวัสดีครับ
    
    จริงครับ  โลกเราน่าอยู่ตรงที่มีความเอื้ออาทร
  • เมกกะ

    1 ธันวาคม 2548 18:43 น. - comment id 543201

    
        ขอโทษนะครับพี่  เมกมาช้าอีกแร่ะ  คิกๆ
      
    อย่างที่คนโบราณว่า  คนดีชอบแก้ไข  คน...
    
    ชอบแก้ตัว  การแก้ไข  ก็คือการพัฒนาของเราเอง
    
    ถ้ารู้จักพัฒนาไม่หยุดยั้ง  ในที่สุด ก็หมดสิ่งที่จะต้องแก้ไข
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ 
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ธันวาคม 2548 19:23 น. - comment id 543212

    36.gif@...ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก...
    
    สวัสดีค่ะครูใหญ่...
    คงต้องบอกว่า การได้พบกับครูใหญ่และน้องๆหลายคนที่นี่...นับเป็นเรื่องทีดีในชีวิตของพี่ดอกแก้วด้วยค่ะ
    เพราะได้มีโอกาสรับทราบน้ำใจ..ความห่วงใย และการเสียสละทุ่มเททำงานเพื่อเยาวชนที่อยู่ห่างไกล..
    
    การได้ทราบเรื่องเหล่านี้..ทำให้ดีใจว่าสังคมไทยยังมีคนดีอยู่ไม่น้อยเลย และยังเป็นบ้านเมืองที่สวยงามด้วยน้ำใจ...
    
    ขอให้ครูใหญ่ไม่เหนื่อยไม่ท้อต่ออุดมการณ์นะคะ..ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ธันวาคม 2548 19:27 น. - comment id 543214

    36.gif@...น้องเมก ผู้ชายอารมณ์ดี...
    
    ขอเพียงคิดแก้ไขในเบื้องต้น
    ไม่โทษคนอื่นเขาอย่างเมาบ้า
    ก็จะได้สิ่งดีกาลต่อมา
    อย่างน้อยก็รู้ว่าเราพลาดไป
    
    สวัสดีค่ะน้องเมก..
    มาช้าก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ
    ขอเพียงแค่แวะมาทักทายกันบ้างก็รู้สึกขอบคุณไม่น้อยแล้ว
    
    ขอให้มีเรี่ยแรงพัฒนาบ้านเมืองได้ต่อไปนะคะน้องเมก
  • namsai

    6 ธันวาคม 2548 11:03 น. - comment id 543947

     
    
    ***
    **
    *
    
    ไม่มีใครทำอะไรได้ดังใจไปทุกอย่างในโลกนี้..
    
    *
    **
    ***
    
    
    
    57.gif
  • ทะเลใจ

    7 ธันวาคม 2548 17:52 น. - comment id 544482

    เอมกำลังปรับปรุงอยู่ค่ะพี่ดอกแก้ว
    
    ปรับปรุงครั้งใหญ่เชียวค่ะ
    
    เพราะว่าที่ผ่านมาเกือบสองปี
    
    ปล่อยให้ความเศร้ากับคนเก่า ๆ ทำร้ายรอยยิ้มมานานแล้ว
    
    แต่วันนี้เอมยิ้มทั้งกายและภายในใจค่ะ
    
    
    อากาศเริ่มหนาวเย็นอีกแล้วพี่ดอกแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
    
    
    คิดถึงพี่ดอกแก้วเจ้าค่ะ
    
    11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน