หน้าส่วนตัว
ลอยล่องลอยล่องไล้ ลมแผ่ว
สายแดดสาดแสดงแนว สนิทฟ้า
ก้อนเมฆโอบกอดแถว ทิวหมอก
ฉันปล่อยใจล้าล้า ล่องฟ้าลอยลม
ฟ้าจ๋าฟ้าช่างกว้าง ไกลนัก
ฉันอยากล่องลอยพัก ผ่านฟ้า
ฉันอยากปลดกรงกัก กับดัก กักขัง
ไปกับลมแผ่วช้า เฉื่อยเร้นเส้นแนว
ฝุ่น..ฉันเป็นฝุ่นกระจ้อย กระจัดกระจาย
ปลิว..ล่องลอยเรียงราย รอบรุ้ง
ในสาย..แห่งลมชาย โชยพัด
ลม..แผ่วแนวฟ้าฟุ้ง ฝุ่นน้อยอิสระ
ลอยล่องลอยล่องไล้ ลมแผ่ว
ปลดแอกใจจากแนว เหนื่อยล้า
ปล่อยแล้วปล่อยไปแล้ว ลอยล่อง ลมไล้
ไกลสุดไกลสุดฟ้า ฝั่งเวิ้งโลกฝัน
ตะวัน 15 ม.ค. 2545 19:55 น. - ID 8949 
934
2
0
15 มกราคม 2545 21:01 น. - comment id 30622
อืมชอบอ่านนะ โคลงที่ใช้คำง่ายๆ เนี่ย เขียนดีจัง
15 มกราคม 2545 23:01 น. - comment id 30644
อ่านแล้วรู้สึกสบาย ๆ ดีจัง ถึงแม้จะเป็นเพียงฝุ่นก็เถอะนะ
17 มกราคม 2545 02:19 น. - comment id 30823
จากวันแรกที่เห็นตะวันเริ่มสนใจที่จะเขียนโคลง จนกระทั่งวันนี้ ... ได้เห็นพัฒนาการที่ก้าวไกล อย่างรวดเร็ว ผมรู้สึกชื่นชมในความสามารถของตะวันมากครับ ตอนนี้ ThaiPoem เรามีนักโคลงมือหนึ่งเกิดขึ้นมาอีกคนแล้วครับ
17 มกราคม 2545 02:22 น. - comment id 30825
อยากให้บทนี้ กับมนสิกานต์ ในบท คำบ่น...ชีวิตคนกรุงจัง ^-^
17 มกราคม 2545 12:05 น. - comment id 30876
ง่ายๆแต่สวยดี ชอบมากจ้า
17 มกราคม 2545 21:18 น. - comment id 30945
ชอบเพลงและโคลงบทนี้จริงๆนะ อืม...ตอนฟังเพลงนี้ครั้งแรกนะ น้ำตาตกเลย
18 มกราคม 2545 13:28 น. - comment id 31014
ดีใจที่ได้อ่านกลอนของคุณอีก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
