29 พฤศจิกายน 2545 15:27 น.
กวินทรากร
จงประจักษ์ อักขรา ภาษาสรรค์
ย่อมมีแบ่ง แห่งชนชั้น ครั้นขานไข
เป็นสมบัติ วัฒน ธรรมประไพ
ราชาศัพท์ กับคำไพร่ ใช้ต่างกัน
วรรณศิลป์ กลิ่นลำนำ ล้ำเสนาะ
จะไพเราะ เพราะคำทาส อาตม์นึกขัน
ปวงกวี มีสง่า เพราะฐานันดร์
ส่งให้ปัญ- ญาทราบซึ้ง ถึงกลกานท์
ศักดินา บรรดายศ ปรากฎอยู่
เป็นเกียรติชู คู่ตระกูล ถึงรุ่นหลาน
หายากไซร้ คนใฝ่หา ความสามานย์
ย่อมหวังลาภ ศฤงคาร กันทุกตน
อติเต อันเตร่แต่ คิดแก้กลอน
เขลาแง่งอน ข้อนแคะว่า อย่าไปสน
ใครถวิล ดูหมิ่นชั้น ปัญญาชน
ย่อมเหมือนพ่น ซึ่งน้ำลาย ใส่ฟ้าเอย
27 พฤศจิกายน 2545 18:30 น.
กวินทรากร
ขอร่ำกระทำสิริประกาศ...............พจนาทประเสริฐศรี
ไว้ชื่อระบือวรกวี........................ศุภลักษโณดม
เพื่อคู่วิทูนิจนิรันดร์....................อภิวันทนาคม
น้อมนบคำรบ นขประณม............บุชิตาคณาจารย์
จงรับสดับพิพิธพรร-...................ณ จำนรรจ์จำนงกานท์
เป็นหมู่อณูมธุรธาร.....................เซาะกำซาบ ชโลมใจ
อักษรบวรทิพยสาร.....................เสนาะนานคะนึงนัย
ถ้อยความพยามพิริยะไข...............คติค้ำสำราญเทอญ
25 พฤศจิกายน 2545 18:07 น.
กวินทรากร
http://www.mthai.com/poetry/talk/webboard/01145.html
ไออะไร ไอระอุ ทะลุสาด
กระจายกระจาด ขนาดไหน ไม่ขาดสาย
อาบชโลม โลมอะไร ใช้ระบาย-
ระบายล้น สองหนไว้ ให้ยลยิน
แมลงอะไร บินไขว่ ปีกไม่เปียก
กลอนพาไป ไม่สำเหนียก น่าติ ฉิน
นึกแมงวัน แมงปี ตอมขี้ดิน
ควรจะเรียก ภุมรินทร์ กำหนดนัย
อันแสงทอง ส่องทา เวหาห้อง
แสงจะต้อง แรงฤทธิ์ ไม่พิศมัย
ขนาดฝนบนฟ้า ยังปราชัย
แสงแดดไล่ เมฆหนี เร็วทีเดียว
มวลดอกไม้ ทายฟลุ๊คๆ เผื่อถูกจุด
คือสายหยุด หยุดกลิ่นฟุ้ง คลุ้งขื่นเขียว
พี่พรากน้อง ต้องตรากตรำ ซ้ำซีดเซียว
หัวใจเหี่ยว เบี้ยวชำรุด สุดกำลูน
ตะวันเลือน เคลื่อนคล้อย ลอยลับฟ้า
ดวงจันทราธิปัตย์ พลัด ไอ สูรย์
ดอกไม้คง ปลงชีวปฏิกูล
แล้วอาดูร พูนเศร้า เหงาต่อไป
18 พฤศจิกายน 2545 16:06 น.
กวินทรากร
ใกล้งานจุดประทีปตั้ง.....................โคมไฟ
ลอยกระทงลงใน...........................น่านน้ำ
บูชาชลาศัย...................................สมโภช
เราห่อเหี่ยวพักตร์คล้ำ.....................ชอกช้ำทรวงถวิล
ยินเสียงประทัดตู้ม.........................ตามเสียง
เด็กนรกเล่นเพียง...........................พวกบ้า
ลูกหลานท่านจงเมียง-......................มองควบ..คุมนา
พรุประทุใส่หน้า..............................อาจม้วยมรณัง
ฟังปวงปราศเปรื่องล้อ.....................เรียนโคลง
เดือนสิบสองเสียงโฉง......................ฉ่างแท้
กวีรี่จรรโลง....................................อักขระ..รื่นแฮ
โอ้ตะเอ๋าอ้อแอ้.................................เอ่ยช้าชวดไป
16 พฤศจิกายน 2545 14:38 น.
กวินทรากร
เพ็ญโพยมโสมมด้วย...........ควันพิษพวยพุ่งรวยริน
ทัศนาพ่างวาปินทร์..............สินธุกาฬพาลหมองมัว
แลบนสถลมารค..................คนอดอยากลำบากตัว
วายวุ่นครุ่นคิดกลัว..............ว่าวันนี้ไม่มีกิน
สามภพประสพทุกข์.............นิรสุขยุคกลินทร์
น้ำฟ้าและธานินทร์................ยินยลเศร้าเร้ารุมทรวง
ดลเดือนสิบสองสมัย...........ไม่สดใสในใจดวง
ประทีปเทียนบวงสรวง.........ปวงกิเลศเหตุอบาย
ยาอีกี่ยาบ้า..............................คงขายค้ากว่าเคยขาย
เสียทีอีกกี่ราย........................และเสียร่างประโลมลอง
วันลอยกระทงบง..................พิศวงงุนงงมอง
ตื่นเถิดเปิดตาตรอง...............ตระหนักทุกขเวทนา
ประเทศพบเพทภัย...............ยังหลับใหลใยเล่าหนา
กระทง หลงมรรคา.................สักแต่ว่าลอยกระทง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวินทรากร
หน้าส่วนตัว
1303
