27 สิงหาคม 2546 09:38 น.
กวินทรากร
สรณตฺตยํ สรณคตฺต นรํ
วฏ์ฎทุกฺขโต ปโม จ ยนฺเต
นาญสรณํ ยทิโย วทิตวา
อวํ ติสรณ คเมยฺย นโร
สังสารวัฏเวิ้ง.................ทุกขะ
พ้นเพราะไตรสรณะ.......นั่นแท้
เพ็ญไอศวรรยะ..............ยังยาก..ลุเอย
พึ่งพุทธ,ธัมม,สงฆ์,แล้........จึ่งล้างขุกเข็ญ
บุคคลผู้ใดซึ่งถึงไตรสรณะ ย่อมหลุดพ้นทุกข์ในวัฏฏสงสาร
ที่พึ่งอันชื่นเช่นท้าวพระยามหาเสนาบดีจักให้หลุดพ้นจากทุกข์ในวัฏฏสงสารหามิได้
เหตุนั้นผู้รู้แล้วด้วยประการดังนี้
พึงถึงซึ่งไตรสรณะเป็นที่พึ่งแก่ตนเพราะวิเศษยิ่งกว่าที่พึ่งอันอื่น
27 สิงหาคม 2546 09:27 น.
กวินทรากร
โลกีย สมฺปท ธรติ สทา
น สาสนมุตฺตมนฺติ กทาจิ
ตสฺมา น เปกขิย โลกโภคํ
ธเรยฺย สาสน อาธรนฺติ
กุศลสร้างจึ่งพร้อม..........สมบัติ
โลกิยนิทัศน์...................ทุกข์ด้วย
ศาสนะอภิวัฒน์.................บางคาบ
ใครฝักใฝ่ธรรม์ฉ้วย.........ชีพรู้สมบัติธรรม
โลกียสมบัติตั้งอยู่ในโลกในกาลทุกเมื่อ ก็ด้วยกุศลแห่งสัตว์ทั้งหลาย
ศาสนาอันประเสริฐ แห่งพระพุทธเจ้า มิตั้งอยู่ในโลกในกาลทุกเมื่อ
ศาสนาตั้งอยู่ในกาลบางคาบ
เหตุนั้นผู้มีปัญญามิพึงฝักใฝ่ในสมบัติ พึงฝักใฝ่ ในศาสนานั้นเถิด
26 สิงหาคม 2546 12:34 น.
กวินทรากร
ติสรณ มคต นรมรุ กลิคหนิ
ทุจริต จริธ กลิผล อนุภวติ
ตุมปคต นรมรุ นหิ กลิคหนิ
สุจริต จริธ สุขผล อนุภวติ
แก้วสามดวงเวี่ยไว้...........หว่างทาง
ทวยเทพนรชนปาง.............ปัดทิ้ง
ถือทุจริตางค์.......................ต้องวิบาก..กรรมเอย
ทุกข์ประทุกมากหยิ้ง..........ย่อมร้อนกลีผล
เทวามานุษย์ผู้.......................พบตรัย..รัตน์เอย
ในทุรคมนาลัย......................รีบคว้า
ถือสุจริตไปร-.........................ษณิยจิตร
เสพสุขรมย์ในหล้า.................แหล่งนี้นีรันดร์
คนและเทวดาซึ่งไม่เข้าสู่ไตรสรณะ แลถือเอาลัทธิอันผิด
ย่อมกระทำทุจริต แลได้เสวยวิบากเป็นทุกข์ในโลก
คนและเทวดาซึ่งเข้าไปสู่ไตรสรณะ แลไม่ถือเอาลัทธิอันผิด
ย่อมกระทำสุจริต แลได้เสวยสุขในโลก
26 สิงหาคม 2546 12:10 น.
กวินทรากร
ยทิ อตฺตโน อถฺเมสิโต
ปหาย ปาปํว โส นโร
ยเทวปุญฺมา ปรายิเก
สุขาวหํตํ จเร สทา
ชนใดไขว่คว้าสุข.......ใส่ตน
ย่อมละเสียซึ่งผล........บาปย้อม
บุญบารมีดล..............แดนเทพ
สู่สุขาวดีน้อม..............เนื่องด้วยกุศลกรรม
บุคคลผู้ได้แสวงหาประโยชน์สุขแก่ตน
ย่อมละเว้นจากบาปกรรมทั้งมวล
กุศลกรรมอันใดซึ่งจักเป็นประโยชน์สุขในเทวโลก
บุคคลผู้นั้นพึงกระทำในกาลทุกเมื่อแล
20 สิงหาคม 2546 16:45 น.
กวินทรากร
น้ำกก ลดเลี้ยวเรื่อย............รินสาย
เลี้ยงส่ำชนเชียงราย...........ชื่นล้ำ
ชำเลืองชุ่มฉ่ำชาย...............ฝั่งฝาก..แควเอย
คืออนรรฆโอฆก้ำ-...............กึ่งโพ้นภพสวรรค์
สันเขาคิริมาศม้วน.................เมฆินทร์
สูงสะกิดอัมรินทร์..................เล่นได้
พฤกษาผกาอิน-.....................ทรีย์รูป
เขียวชะอุ่มพุ่มไล้-................แหล่งฟ้าเกิดฝน
เรือยนต์ชลมารคคว้าง............ควั่งไหล
แล่นทะยานอยู่ใน..................น่านน้ำ
ใจพี่ที่จริงใจ............................ประดิพัทธ์.เจ้าเอย
แล่นรวดเร็วเร่งช้ำ-.................ชอกครั้งคำนึงขวัญ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวินทรากร
หน้าส่วนตัว
930
