29 มีนาคม 2551 21:58 น.

ท้อใจทำไมกัน????

กันนาเทวี

    
อันคำคนก่นด่าว่าเสียดสี
เพราะบางทีไม่ถูกใจให้ฉุนเฉียว
ใช้คารมบาดลึกดังคมเคียว
พาห่อเหี่ยวท้อใจในวิญญา

ด้วยภาษาวาจาประกาศิต
หากจะคิดสร้างสรรค์ใช่ปัญหา
เราไม่ดีแก้ไขได้นี่นา
เป็นบทเรียนล้ำค่าน่าขอบคุณ

ธรรมดาเขาอยากให้เราดี
เด่นเกินที่พาใจใครว้าวุ่น
ถ่อมตนไว้ลดค่าตัวต้นทุน
นั่นคือบุญรักษาพาให้ดี

หากมั่นใจไม่เป็นเช่นเขากล่าว
คงถึงคราวอดใจใช่หมองศรี
คงสักวันพิสูจน์ตนพ้นย่ำยี
คงจะมีวันนั้นอย่าหวั่นใจ

คำพูดคนปากกาคืออาวุธ
หากสะดุดคมวาจาพาอ่อนไหว
ใครจะด่าจะว่าก้าวต่อไป
คนยิ่งใหญ่คือคนยอมพร้อมอดทน

อันคำคนว่าร้ายชอบป้ายสี
หากหวังดีติติงยิ่งฝึกฝน
แยกให้ดีเถิดหนาวาจาคน
จะพร่ำบ่นท้อใจทำไมกัน

กันนาเทวี
๒๘  มีนาคม  ๒๕๕๑


                        				
26 มีนาคม 2551 09:29 น.

สตรีคือศัตรู ???

กันนาเทวี


พระเขียนคำติดไว้ใต้กุฏิ
ศิษย์วัดริติดสาวคราวรุ่นหนุ่ม
บอกสตรีและสตังค์ยั้งใจคุม
ทำให้กลุ้มเป็นปัญหาถ้าใส่ใจ

พ่อแม่ส่งมาเรียนเพียรศึกษา
ต้องอ่อนล้าทำงานเหนื่อยแค่ไหน
พยายามอดทนจนเพียงไร
กัดฟันให้อนาคตเจ้างดงาม

เราก็หนึ่งในสตรีที่เรียนอยู่
ได้รับรู้ว่าเกลียดและเหยียดหยาม
ไยสตรีคือศัตรูไม่รู้ความ
ท่านจึงห้ามเขียนเตือนไว้คล้ายกีดกัน

ตั้งใจมั่นฉันสตรีมีความคิด
ไม่จริตทำใครให้โศกศัลย์
อนาคตเราสองลองแข่งพลัน
มาแบ่งชั้นชายหญิงด้วยสิ่งใด

จึงฮึดสู้พากเพียรเรียนบากบั่น
จนถึงวันสำเร็จสวยสดใส
รอยยิ้มร่าพอแม่แสนภูมิใจ
หญิงทำได้พิสูจน์ตนคนเหมือนกัน

อย่าอ่อนแอแพ้พ่ายชายนะหญิง
แต่ใช่หยิ่งเกินงามความสร้างสรรค์
ชายหรือหญิงเพศใดไม่สำคัญ
หากมุ่งมั่นร่วมเสริมสร้างในทางดี...

กันนาเทวี
๖  เมษายน  ๒๕๕๑


    				
23 มีนาคม 2551 15:20 น.

...ชั่วดีใครตีตรา........

กันนาเทวี

       

ถามหาชั่วตัวฉันนั้นไม่มี
ถามหาดีเด่นดังยังมีไหม
ให้บันทึกความดีมาเร็วไว
จะเอาไปเลื่อนขั้นประจำปี

ชั่วไม่มีความดีไม่ปรากฏ
ไม่ถูกลดเพิ่มให้ตามวิถี
ส่วนขั้นครึ่งดีบ้างในบางที
จะชั่วดีใครเล่าเขาตีตรา

อันความดีไม่มีการวางขาย
เงินมากมายมิอาจจะซื้อหา
การกระทำตัวเราหากนำพา
ชี้ชะตาตนเองอย่าเกรงกลัว

ช้าหรือเร็วผลกรรมตามมาแน่
จะคิดแก้กรรมเก่าเราทำชั่ว
ติดสินบนไหว้เจ้าแบบเมามัว
หวังรอดตัวหลีกหนีไม่มีทาง

ที่ได้ดีวันนี้มีบุญหนุน
นั้นเป็นทุนกรรมดีเคยก่อร่าง
คนทำดีความดีย่อมจัดวาง
ดังล้อเกวียนเวียนย่างทางรอยโค

ผลกรรมดีมิใช่ความร่ำรวย
มิใช่สวยหรือหล่อฐานะโก้
ใช่อำนาจบาทใหญ่เที่ยววางโต
หรืออวดโอ่ฟุ้งเฟ้อเลิศเลอไกล

แต่ความดีแท้จริงยิ่งกว่านั้น
คือรู้ทันอารมณ์อันอ่อนไหว
มีสติรู้ตัวตนก้าวย่างไป
มีจิตในลึกล้ำกำหนดตน

ปัจจุบันขณะจะทำการ
รู้ประมาณพอเพียงมีเหตุผล
ที่สำคัญรู้ทุกข์รู้อดทน
เป็นยอดคนพ้นดีชั่วรู้ตัวเอง.....

                        				
20 มีนาคม 2551 15:27 น.

ล่องแก่ง

กันนาเทวี



 เที่ยวพักผ่อนล่องแก่งแม่แตงสวย
หย่อนใจด้วยล่องธารตระการใส
ลอยน้ำซ่ากระเซ็นเย็นชื่นใจ
แพไม้ไผ่ลอยล่องท้องธารา

ธรรมชาติแก่งหินดาระดาษ
ดั่งภาพวาดแต้มแต่งแก่งหินผา
สองฝากฝั่งร่มรื่นชื่นชีวา
พันธุ์ไม้ป่าเขียวชอุ่มพุ่มเขียวงาม

สมุนไพรไม้เลื้อยขึ้นริมฝั่ง
อาหารยังสมบูรณ์ผักกูดหนาม
หน่อไม้อ่อนยอดหวายเลื้อยติดตาม
นกบินข้ามไปมาหาลูกไทร

ท้องธารใสไหลรินกลิ่นไม้หอม
เอื้องผึ้งย้อมไทรย้อยห้อยไม้ใหญ่
เหลืองตระการผีเสื้อบินว่อนไป
งามหาไหนเทียบเท่าเหล่าไม้ดง

คิดถึงคนเคยใกล้เดินไพรสูง
ไม้ยางยูงชูช่องามระหง
งามดอกป่าแทรกซ้อนตามไพรพง
ใจพะวงห่วงหาแสนอาวรณ์

เย็นน้ำใสกระเซ็นเป็นฟองขาว
มองหนุ่มสาวล่องเล่นสโมสร
ขาดคู่เคียงชิดใกล้ใจรอนรอน
ต้องทอดถอนอาลัยเขาไม่มา

    
http://www.cm108.com/bbb/index.php?act=ST&f=8&t=1068

ติดตามไปชมภาพได้ที่นี่ค่ะ  สวยมากๆ				
16 มีนาคม 2551 15:32 น.

อิ่ม

กันนาเทวี

smile-763637.jpg 
เมื่อใจอิ่มยิ้มแย้มแต้มหน้าสวย
ยืนยันด้วยเสียงหัวร่อคลอสุขสม
นั่นคือยอดปรารถนาแห่งอารมณ์
ความชื่นชมทุกเวลาพาชื่นใจ

อันมนุษย์ทุกรูปนามมีความฝัน
หวังสักวันถึงเป้าที่เขาใฝ่
ต่างดิ้นรนเสาะสาวก้าวเดินไป
โดยมิได้พบสุขกลับทุกข์ทน

เพราะความหวังตั้งไว้ไปข้างหน้า
ไม่นำพาสิ่งรอบตัวมัวสับสน
ยิ่งมองหาเสาะแสวงยิ่งดิ้นรน
ต้องผจญปัญหาสารพัน

นี่แหละหนอชีวิตคิดดูเถิด
ทุกคนเกิดก็หวังทางสวรรค์
ไม่รู้จักอิ่มพอขอยืนยัน
ค้าประกันจึงขายดีมีกำไร

สิ่งเรียบง่ายธรรมดาอย่ามองข้าม
จะเพิ่มความมีชีวิตจิตสดใส
คือความรักความดีที่จริงใจ
จงใส่ให้คนรอบข้างอย่าร้างเลย

เพิ่มรอยยิ้มอิ่มใจบนใบหน้า
เพิ่มเวลาให้ครอบครัวอย่ามัวเฉย
เพิ่มอภัยให้ศัตรูผู้คุ้นเคย
ขอเพียงเอ่ยเผยใจด้วยไมตรี...........

                 				
ไม่มีข้อความส่งถึงกันนาเทวี