มโนธรรมสำนึก

กันนาเทวี

ลิซซี่ไม่อยากเป็นนางเอกเพราะนางเอกหนังไทยส่วนมากสวยแต่อ่อนปวกเปียก

โดนเขารังแกเอาเปรียบสารพัด  ดังนั้นลิซซี่จึงคิดว่าชีวิตนี้จะไม่ยอมเป็นนางเอก

แบบนั้น  ขอเป็นนางมารร้ายหรือนางอิจฉามากกว่า  เรื่องอะไรคนเราเกิดมาบน

โลกทุกคนต่างมีสิทธิพื้นฐานแห่งความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน  3  ประการไม่ใช่

หรือ  คือหนึ่ง  สิทธิที่จะอยู่บนโลกใบนี้   สองสิทธิที่จะมีความปลอดภัย  สามสิทธิที่

จะพัฒนาตนเองโดยการศึกษาเรียนรู้หาประสบการณ์ ลิซซี่คิดว่าหากทำตัวแบบ

นางเอกหนังไทยนะ มีหวังหมดสิทธิ์ทั้งสามประการเห็นมีแต่โดนโขกสับ  ใส่ร้าย

ป้ายสีสารพัด ต้องทุกข์ระทมขมขื่นเป็นที่สุด  กว่าจะได้ดีตอนสุดท้ายกว่าพระเอก

จะยอมรับว่ารักและขอแต่งงานก็น่วมพอดีเกือบเอาตัวไม่รอด   บางเรื่องแต่งงาน

แล้วยังโดนใส่ร้ายให้พระเอกเข้าใจผิดอีก  แม่พระเอกพิสูจน์ความรัก ความเป็น

กุลสตรีอีกกว่าท่านจะหันมาเมตตาก็ต้องอดทนๆๆ  เอาความดีชนะนี่มันยาก

หลาย ดังนั้น ลิซซี่ขอสละตำแหน่ง  ขอเป็นผู้ช่วยนางเอกจอมแก่นหรือเป็นนาง

ร้ายดีกว่าจะได้รักษาสิทธิมนุษยชนของตนเอง  มิให้ใครมาทำร้ายรังแกได้

       วัฒนาชอบลิซซี่เพราะเธอเป็นหญิงกล้า ท้าทาย รู้จักปกป้องสิทธิของตนเอง

ไม่อ่อนปวกเปียก  เรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้  แต่เขาต้องปวดหัวเพราะแม่เขา

ไม่ชอบลิซซี่เลย  ลิซซี่ก็ไม่ยอมก้มหัวให้แม่ของเขาแน่เขาคนกลางคงย่อยยับ

แน่  ฝ่ายหนึ่งก็มารดาผู้มีพระคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้  อีกฝ่ายหนึ่งก็หญิงอันเป็น

ที่รักดังดวงใจ  เรื่องชักจะยุ่งเสียแล้วสิ

เรื่องจริงของสังคมปัจจุบัน  มักเป็นเช่นนี้  ชีวิตคนจึงมีปัญหา มโนธรรมสำนึก

เท่านั้นที่จะช่วยคลี่คลายปมปัญหา  คนเราต้องอยู่ร่วมกันในสังคมหากรู้จัก

ปรับเข้าหากัน  ใช้มโนธรรมในการแก้ไขปัญหา   เอาใจเขามาใส่ใจเรา

ทุกอย่างก็สงบไม่เดือดร้อน   หวังว่าลิซซี่และคุณแม่ของวัฒนาจะมีจิตสำนึก

แห่งมโนธรรม   และเสียสละบางอย่างเพื่อบุคคลที่ตนรัก ความรัก ความเมตตา

และการให้อภัยแก่กันเท่านั้นที่จะนำมาซึ่งความสงบและสันติภาพ  เริ่ม  ใน

ครอบครัวก่อน  แล้วแผ่ขยายวงกว้างสู่สังคมมนุษยชาติต่อไป

สวัสดีจ้า....ลิซซี่ที่รัก   ขอให้เธอโชคดีมีความสุขนะจ้ะ    

กันนาเทวี    24   มิถุนายน  2551