27 ธันวาคม 2551 10:41 น.
กันนาเทวี
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้พระหน้าประตู
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา..หัวเราะ..ไปกับเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง
แต่ ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ
รักเพื่อนๆทุกคนเลยนะ
'คำว่าเพื่อนไม่มีวันตาย'
6 ธันวาคม 2551 08:21 น.
กันนาเทวี
รักพ่อต้องพอเพียง
ไม่บ่ายเบี่ยงคำพ่อสอน
จำไว้ทุกบทตอน
แล้วนึกย้อนมาใส่ใจ
ทำตามท่านทรงนำ
คุณธรรมน่าเลื่อมใส
ล้นเกล้าทรงห่วงใย
ตรัสสอนให้ไทยทุกคน
ขยันและประหยัด
ทรงชี้ชัดไม่สับสน
ไม่ต้องกลัวยากจน
หากอดทนย่อมพ้นภัย
ถึงแม้ไม่ร่ำรวย
ก็สุขด้วยความพอใจ
ชีวิตจะหาไหน
ที่ร่มเย็นเช่นเมืองไทย.
โอ้ลูกเอ๋ยรู้พอพ่อพร่ำสอน
ทุกขั้นตอนจำไว้ให้ถ้วนถี่
รวมพลังร่วมใจสามัคคี
เป็นศักดิ์ศรีพี่น้องปกป้องไทย
อย่าเห็นแก่ตัวอย่ามัวยุแยก
ให้เพื่อนเราแตกเพราะความอยากใหญ่
ได้มามากมายหากแม้ตายไป
จะเอาไปได้แค่..ดีชั่วเอง
2 ธันวาคม 2551 13:31 น.
กันนาเทวี
รู้ไหม...?
ทำไมน้ำตกถึงสวย...
พ่อ : รู้มั้ยลูก...ทำไมน้ำตกถึงสวย...
ลูก : ก็เพราะมันเป็นน้ำตกไงคะพ่อ...
พ่อ : ไม่ใช่หรอกลูก...
ที่น้ำตกสวยน่ะ...
เพราะน้ำตกไม่ยอมเก็บน้ำไว้ในชั้นของตัวเองต่างหาก...
ลูก : หมายความว่าไงคะพ่อ...
พ่อ : ลูกสังเกตไหมล่ะว่า...
เวลาน้ำตกตกลงมาจากชั้นหนึ่งแล้ว...
น้ำนั้นก็จะถูกส่งต่อลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที..
เพราะวิธีนี้ที่น้ำตก...ไม่เห็นแก่ตัว...
แต่ยอมส่งน้ำที่ตกมาจากชั้นอื่น..แล้วส่งต่อกันไปเรื่อย ๆ อย่างนี้...
น้ำตก..ถึงสวย...
และน้ำตก..จึงยังคงเป็นน้ำตก...ที่มีเสน่ห์..ไงละ
ข้อคิดจากเรื่องนี้...
อย่าลืมน่ะลูก...
ถ้าลูกอยากให้ตัวเองเป็นคนที่น่ารัก...
ลูกควรจะเป็นอย่างน้ำตก..
หากมีสิ่งดี ๆ ตกมาถึงตัวลูก...
อย่าเก็บสิ่งดี ๆ นั้นไว้..คนเดียว..
ลูกต้องเรียนรู้ที่จะ...แบ่งปัน...ออกไปให้มากที่สุด
มีก็แต่คนที่ ให้ ออกไปเท่านั้นแหละ...ลูก..
จึงจะเป็นคนที่ ได้รับ อย่างแท้จริง...
กันนาเทวี
2 ธันวาคม 2551
หน้าส่วนตัว
1290
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
