23 มีนาคม 2552 06:58 น.
กันนาเทวี
แบบฝึกหัดเพื่อการลดกิเลสทีรบกวนใจ
ในวันหนึ่งหนึ่ง ขอให้นึกคำอื่น ๆ
ที่มีความหมายเหมือนหรือใกล้เคียงกับคำที่เป็น “กิเลส”
เช่น “ความโกรธ” “ความโมโห”, “ความขุ่นข้องหมองใจ”,
“ความรำคาญใจ”, “ความหงุดหงิด” และ
“ความอึดอัด” (ไม่ได้ดั่งใจ) เป็นต้น
คำที่เหมือนกับ “ความกลัว” เช่น “ความตื่นตระหนก”,
“ความวิตกกังวล”, “การตั้งป้อมเกินเหตุ” (เพื่อป้องกันตัวเองจากเรื่องร้ายเกินจริง)
หลังจากนั้น ในช่วงเวลาตลอดทั้งวัน
ให้เราคอยสังเกตและพิจารณาว่า
ลักษณะของกิเลสต่างๆ เหล่านี้
เกิดขึ้นในตัวเราได้อย่างไร ?
เมื่อเกิดขึ้นแล้วเรามีพฤติกรรมอย่างไรต่อไป ?
อะไรทำให้มันคลี่คลายหายไป ?
และเมื่อหายแล้วเรารู้สึกอย่างไร ?
เช่น โกรธที่โดนเพื่อนว่า
พฤติกรรม หน้างอ ไม่พูดไมจา
พอฟังเพลงโปรด แล้วคลายใจ หายโกรธได้
หายแล้ว โล่ง สบายใจ
หากมีเวลาก็จดบันทึกวัน หากไม่มีเวลา
ก็ทบทวนจดบันทึกวันละครั้งก่อนนอน
ก็ยังดี เราจะรู้จักตัวเราดีขึ้น
ชีวิตประจำวันเราจะดีขึ้น
การปรับปรุงตนเพื่อเข้ากะคนอื่นๆ
จะดีขึ้น เพราะ เรารู้จักตัวเราเอง
จากบันทึกการทบทวนตนเอง
เป็นแบบฝึกหัดที่น่าสนใจ
ดีทีเดียว
กันนาเทวี
๒๓ มีนาคม ๒๕๕๒
นำข้อคิดมาฝาก ขยายความจาก
คำสอนของท่านสันติกโรภิกขุ
เรื่อง แบบฝึกหัดการค้นหาตนเอง
สมาคมนพลักษณ์แห่งประเทศไทยค่ะ
20 มีนาคม 2552 16:57 น.
กันนาเทวี
อ่านข้อคิดจาก "ความสำคัญตนบนทางรัก" จาก สู่เส้นทางรัก โดยแแพทย์เชิงดอย แล้วได้ข้อคิดดีดี
หลายอย่างนำมาฝากกันค่ะ
"ความสำคัญตนเป็นเสมือนหนึ่งกำแพงกีดกั้นสันติภาพระหว่างมนุษย์"
"กำแพงทิฐิ กำแพงแห่งความสำคัญตนนั้น แน่นหนาเกินกว่าน้ำใจที่ไหลริน
จากหัวใจของใครสักคนจะซึมซับเข้ามาถึง
และเราก็ไม่อาจมีความรักให้แก่ใครๆได้อย่างจริงจัง"
แต่ตรงกันข้าม
" ยามใดที่เราถ่อมตนลงสู่ชีวิตสามัญ หยุดทรนงในเกียรติยศทั้งปวง เรากลับ
สัมผัสถึงความจริงใจต่อกัน ไม่มีความเงียบเหงาหลงเหลือไว้ในความเป็นกันเอง
ศักดิ์ศรี ตำแหน่งหน้าที่การงาน เป็นเพียงมายาภาพที่เราควรรู้เท่าทัน
มันเป็นเพียงสิ่งสมมุติเป็นเพียงหัวโขนของละครชีวิต แน่ละเมื่อเราสวมหัวโขนแล้ว
ก็ต้องรำให้สวยตามบทบาท แต่เราต้องรู้ว่ามันเป็นละคร จะยึดมั่นจริงจังสำคัญตน
หาได้ไม่ ตัวเจ้าเมือง ผู้ร้าย พระเอก จะแตกต่างกันประการใดในยามละครเลิก
เราต่างคือ เพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสมาชิกของละครโรงเดียวกัน
เราพึงยินดีในชีวิตของคนธรรมดาสามัญ
ไม่ว่าเราจะมีบทบาทใดใดในสังคม โดยที่แท้เราคือ คนธรรมดาสามัญ"
13 มีนาคม 2552 05:51 น.
กันนาเทวี
ได้นำข้อคิด ปรัชญา มาฝากค่ะ
ทำไมมักเจอสิ่งที่ไม่ชอบใจอยู่เสมอ?
ผู้รู้บอกว่า ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ
กองขยะดูดีๆ ยังมีศิลป์
ดังนั้น ในสิ่งที่คุณไม่ชอบ
ย่อมมีแง่มุมที่คุณชอบอย่างแน่นอน
มองอย่างพินิจจะพบว่า
ในดีมีเสีย ในเสียมีดี
ที่มา: มหัศจรรย์แห่งชีวิต ๗ ข้อจากท่านว.วชิรเมธี
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
2556
