18 พฤษภาคม 2551 01:30 น.
กันนาเทวี
มองเดือนดาวเหงาใจคนไกลบ้าน
จากมานานยังคิดถึงซึ้งเสมอ
ใต้ผืนฟ้าเดียวกันฝันละเมอ
โอ้ละเน้อบ้านเราเฝ้ารอคอย
ใต้ตะวันจันทร์ผ่องที่ส่องแสง
ใต้ฟ้าแห่งบ้านเราไม่เหงาหงอย
แต่ที่นี่เมืองกรุงใจเลื่อนลอย
คนหลายร้อยสับสนจนหลงทาง
คิดถึงบ้านนานแล้วที่ลาจาก
คิดถึงมากนาไร่ได้ถากถาง
จำใจลาหนีหน้ามาไกลนาง
สุดอ้างว้างเปลี่ยวใจในเมืองกรุง
คนเคยรักสัญญาจะมาแต่ง
แม่แก้มแดงคนดีที่หมายมุ่ง
ใจพะวงพ่อแม่และป้าลุง
ที่บ้านทุ่งใจดีได้พึ่งพา
ใต้ผืนฟ้าเดียวกันใจฉันเหงา
ถิ่นเคยเนาป่านฉะนี้คงหรรษา
ยามค่ำคืนกลืนกล้ำหยาดน้ำตา
อาลัยหาบ้านเราเหงาเหลือเกิน
อยากกลับไปสู่ถิ่นแผ่นดินแม่
คงสุขแท้นวลนางมิห่างเหิน
ได้ร่วมชิดเคียงใกล้คงสุขเพลิน
ขอเพียงเดินร่วมทางอย่างมั่นคง........
16 พฤษภาคม 2551 07:46 น.
กันนาเทวี
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าคราวสันต์
ตรงกับวันวิสาขะมาอีกหน
กราบคุณพระนบคุณธรรมน้อมนำตน
เกิดเป็นคนจนมีมิพ้นกรรม
ปณิธานพระเมตตาบรรดาสัตว์
ทรงชี้ชัดบำเพ็ญตนพ้นทางต่ำ
เหตุและผลมงคลควรกระทำ
เพียรจดจำนำชีวีมีสุขใจ
ทรงกล่าวชี้ให้เห็นเป็นประจักษ์
ทุกข์ยิ่งนักสารพัดหัดแก้ไข
จิตหมองมัวกิเลสเหตุนำไป
ก่อเกิดให้ชอบชังต่างนานา
ทรงแสดงแจ้งธรรมที่ล้ำเลิศ
ผลที่เกิดจากเหตุกิเลสหนา
เสาะแสวงหาสุขอยู่ทุกครา
กลับยิ่งล้าทุกขังในวังวน
เมื่อบำเพ็ญจิตกล้าพระผ่านโลก
ทรงนำโชคสอนสัตว์ดัดฝึกฝน
ดวงวิญญาณ์ผ่องผุดรุดนำชน
ทรงเปี่ยมล้นการุณหนุนนำเมือง
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าคราวสันต์
สุขชีวันปฏิบัติธรรมนำฟูเฟื่อง
สละโลกพ้นกรรมนำรุ่งเรือง
พระปราชญ์เปรื่องน้อมบูชาพาพ้นภัย.....
14 พฤษภาคม 2551 01:38 น.
กันนาเทวี
ปราญช์ชาวบ้านเชี่ยวชาญการกินอยู่
มีภูมิรู้หลากล้นเที่ยวค้นหา
พึ่งพาตนทำกินใช้อาหารยา
ประหยัดค่าจ่ายซื้อคือกองทุน
เครื่องสำอางสมุนไพรใช้เสริมสวย
ปลอดภัยด้วยธรรมชาตินั้นเกื้อหนุน
ปลอดสารพิษผิวพรรณอ่อนละมุน
ผมหอมกรุ่นดกดำทำแชมพู
หลากพืชพันธุ์ชีวภาพในท้องถิ่น
เราเก็บกินและขายหมดจะอดสู
ป่าแห้งแล้งเสื่อมโทรมไม่น่าดู
ช่วยกอบกู้สมดุลทุนปัจจัย
ปลูกต้นยากันเถิดเกิดประโยชน์
ตามเขาโขดเนินป่าเคยอาศัย
ทั้งรากต้นเก็บมาทำสมุนไพร
นานวันไปร่อยหรอมิพอเพียง
ที่หัวไร่ปลายนาอันรกร้าง
เชิญชวนสร้างสวนยาไว้ข้างเถียง
กระท่อมน้อยปลายนาปลูกรายเรียง
อาหารเลี้ยงยารักษามาปลูกกัน
คือวิถีภูมิปัญญาของปู่ย่า
ฟื้นฟูมาทำกินใช้ให้สร้างสรรค์
ทั้งผักหญ้าอาหารยาสารพัน
เชิญชวนกันปลูกไว้ใช้สอยเทอญ....
10 พฤษภาคม 2551 22:42 น.
กันนาเทวี
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
คืนฝนพรำฉ่ำชื้นดึกดื่นหนาว
เสียงกรูกราวลมพัดสะบัดไหว
รักเคยชื่นคืนฝนพรมผืนใจ
คิดถึงคนบ้านไกลใจรอนรอน
ยังตราตรึงซึ้งรักภัคดีหมาย
ยากจะคลายสายจิตชิดสมร
โอ้ยามนี้เธออยู่ไหนใจอาวรณ์
อยากจะอ้อนไออุ่นหนุนแขนเธอ
เราจากกันแยกทางไปต่างทิศ
ยอดมิ่งมิตรคิดถึงอยู่เสมอ
ในยามนี้เหงาใจบ้างไหมเออ
ฝากคำเพ้อถึงกันทุกวันไป
ป่านฉะนี้เป็นไฉนใคร่ขอถาม
มองฟ้างามยามฝนซาฟ้าสดใส
ยังหวงห่วงคอยหายอดดวงใจ
แม้ห่างไกลดั่งชิดสนิทครอง
มองทิวไม้งามตระการบานไสว
คงเหมือนใจรักนี้มีเราสอง
คิดถึงวันชิดใกล้ได้ประคอง
ดังลอยล่องวิมานตระการตา
รีบหวนกลับคืนมาที่ถิ่นเก่า
อย่ามัวเมางานหนักไม่รักษา
สุขภาพห่วงนักนะแก้วตา
รอเวลาพบกันขอสัญญา...
9 พฤษภาคม 2551 00:21 น.
กันนาเทวี
ณ ใต้ต้นสาละพระประสูติ
เปรียบดังฑูตแดนฟ้ามาให้เห็น
โปรดสัตว์โลกต่ำใต้ทุกข์ลำเค็ญ
ให้ร่มเย็นด้วยพระเมตตาธรรม
ทรงบำเพ็ญจิตหมายผ่อนคลายทุกข์
ชี้ทางสุขพาใจให้ชุ่มฉ่ำ
แก่นสาระชีวิตทรงชี้นำ
เกิดแต่กรรมมิใช่ใครบงการ
หากทำดีคิดชอบประกอบผล
ย่อมพาตนพ้นภัยในสงสาร
ธรรมดาโลกนี้มีภัยมาร
ชอบรุกรานคนเราให้เศร้าใจ
คือความอยากสมใจในกิเลส
เป็นสาเหตุให้จิตไม่แจ่มใส
ต่างลุ่มหลงมัวเมาเข้ากองไฟ
ร้อนเพียงใดยิ่งใคร่ใฝ่แอบอิง
จึ่งพระองค์พบทางสว่างแล้ว
ดุจดั่งแก้วมณีที่งามยิ่ง
เสด็จทรงสอนสั่งซึ่งความจริง
ต้องพึ่งพิงตัวตนจนมีชัย
อย่าเข้าใกล้สิ่งชั่วตัวจะหมอง
หากหมายปองสุขแท้พึงแก้ไข
มองผู้อื่นอย่างมิตรคิดอภัย
เดินร่วมไปปลายทางอย่างสุขพอ
ภูมิใจแท้เกิดเป็นไทยใต้ร่มศาสน์
อย่าประมาทคือคำสอนพระองค์หนอ
ทางชีวิตใช่ยาวไกลอย่ารีรอ
ควรเสริมต่อทานปัญญาบารมี
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
22601
