21 สิงหาคม 2551 23:46 น.
กันนาเทวี
ซึ้งใจเธอเผลอชอบมอบใจให้
ซื้งใจไหมบอกหน่อยคอยคำขาน
ซึ้งใจกันสื่อรักจักชื่นบาน
ซึ้งประสานสายตาว่ารักกัน
ด้วยเข้าใจว่าเหงาเข้าใจรู้
ด้วยเชิดชูรักไว้เพียงในฝัน
ด้วยไมตรีมีตอบชอบรำพัน
ด้วยหมายมั่นรักจริงยิ่งสิ่งใด
รักจริงนะจากใจจริงจริงนะ
รักเกินจะเลิกล้มข่มใจไหว
รักเพราะรักใช่หวังเอาอะไร
รักเพราะใจผูกพันมั่นภัคดี
สมัครปองห้องใจใครคนนั้น
สมัครวันแรกพบประสบศรี
สมัครหมายมั่นรักชั่วชีวี
สมัครที่ห้องรักประจักษ์จริง
มั่นหมายใจใฝ่ปองประคองรัก
มั่นสลักใจเดียวเกี่ยวทุกสิ่ง
มั่นคงแท้ต่อกันฝันแอบอิง
มั่นใจยิ่งอธิษฐานผ่านฟ้าไกล
สัญญาว่าไม่ลืมเคยปลื้มรัก
สัญญาจักรักแท้มิหวั่นไหว
สัญญากันว่ารักตลอดไป
สัญญาไว้อย่าลืมนะว่า...รักจริง...
กันนาเทวี
๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๑
20 สิงหาคม 2551 18:17 น.
กันนาเทวี
จะทำงานคุ้มครองต้องรอบคอบ
แม้ชื่นชอบรักเลิศบังเกิดผล
ฉลาดซื้อเลือกใช้ให้ถูกตน
อย่าหลงกลโฆษณาค่ายกยอ
ก่อนจะรักอ่านใจให้ถี่ถ้วน
ผ่านกระบวนตรวจสอบให้ดีหนอ
มีฉลากคุณภาพป้าย อย.
มาตรฐานดีพอขอตรวจดู
ดังสินค้าวางขายในตลาด
ป้ายประกาศติดไว้ให้เลิศหรู
โชว์ให้งามบอกกล่าวเล่าเชิดชู
ควรต้องรู้ตามเขาให้เท่าทัน
ความหล่อรวยรับประกันนั้นได้ไหม
ตัดสินใจผิดพลาดอาจโศกศัลย์
ยี่ห้อหวานคารมพรมรำพัน
อาจมีวันชีช้ำเพราะคำลวง
ฉลาดคิดชีวิตไม่ถูกหลอก
ก่อนจะบอกรักใครใจสุดห่วง
สุขแห่งรักยากนักจะตักตวง
เขาคิดควงชั่วคราวปวดร้าวใจ
อยากให้โลกจริงใจไม่มีหลอก
คนกลับกลอกตีกลับรับแก้ไข
รักคือรักหวังดีมีเยื่อใย
คุ้มครองให้รักนี้นี่นิรันดร์...
กันนาเทวี
๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๑
17 สิงหาคม 2551 11:50 น.
กันนาเทวี
ย้อนยุคไปห้าสิบปีที่แดนนี้
เป็นถิ่นที่สมบูรณ์เลิศพูนผล
ต่างขยันทำกินใช้แรงตน
หยาดเหงื่อปนเม็ดพราวด้วยชาวนา
ข้าวในนาปลาในหนองชนผ่องใส
ชีวิตไทยกินอยู่ดูหรรษา
รู้จักให้แบ่งปันด้วยเมตตา
ข้าว บ้าน ยาสิ่งสำคัญปัญญาไท
มีพฤกษ์ไพรไร่นาพาสุขี
ไม้ผลมีไม้ปลูกสร้างเพิงอาศัย
เด็กวิ่งเล่นบนลานเบิกบานใจ
พระสอนให้รู้อ่านเขียนเรียนวิชา
ณ ที่นี่ตอนนี้มีทุกข์ยิ่ง
สรรพสิ่งแปรไปใจผวา
น้ำในหนองไม่พอจะทำนา
ไม่มีปลาแหล่งน้ำเน่าเข้ามาแทน
ท้องทุ่งนาแปรเปลี่ยนเป็นนิคม
ต่างระดมทุนสร้างกว้างสุดแสน
นายทุนล้วนต่างชาติต่างดินแดน
เจ้าของแคว้นถิ่นเก่าเข้าทำงาน
วิถีที่เปลี่ยนไปใจหดหู่
คงเหลืออยู่แต่เรื่องราวที่เล่าขาน
ล้มล้างสิ้นสิ่งสมอุดมการณ์
เกิดภัยพาลทุกข์เข็ญเช่นนี้เอง
กันนาเทวี
๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๑
16 สิงหาคม 2551 08:24 น.
กันนาเทวี
เพลงหวานแว่วแผ่วมาคราคืนค่ำ
แว่วคล้ายคำใครครวญรัญจวนหา
โอ้อาวรณ์อ้างว้างเขาร้างลา
อนิจจาเงียบเหงาเฝ้าหลงปอง
หยาดน้ำค้างพร่างพรมลมเย็นหนาว
ดึกเด่นดาวพราวฟ้าข้าหม่นหมอง
รักเจ้าเอ๋ยหวั่นไหวใครจับจอง
ใจลอยล่องสะดุ้งฝันใจพรั่นพรึง
ใจอ่อนแอหวาดผวาคราร้างห่าง
กลัวใจจางร้างไกลลืมใฝ่ถึง
มีคนชมชิดใกล้ใฝ่คะนึง
ลืมคนหนึ่งแดนไกลให้หมองตรม
ขอบฟ้ากั้นใจเอ๋ยเคยพลอดพร่ำ
รักเลิศล้ำค่าใจใยขื่นขม
ผิดที่รักผิดที่ยังหวังชิดชม
เกินขืนข่มหักใจให้อาวรณ์
ความจริงแท้แห่งใจใครหลีกพ้น
จำฝืนทนก้มหน้าไปใช่สังหรณ์
เสน่หาหวานเศร้าเข้าบั่นทอน
ใจรอนรอนค่ำเช้าเฝ้ารอคอย
เพียงได้พบสบตาคราทายทัก
ได้พิงพักอุ่นใจหายเศร้าหงอย
ได้ดื่มลิ้มชิมรสรักเลิศลอย
เกินกล่าวถ้อยอิ่มรักนี้..มิรู้ลืม...
กันนาเทวี
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๑
14 สิงหาคม 2551 19:24 น.
กันนาเทวี
เมื่อทำได้ก็ยินดีมีความชอบ
ยามประกอบกรรมดีทุกที่หน
ทำหน้าที่ประเสริฐเกิดเป็นคน
ภูมิใจตนเถิดหนาอย่าท้อใจ
เมื่อรักหวังชังชอบอยากสอบผ่าน
มุ่งมั่นงานจริงจังอย่าหวั่นไหว
ความสำเร็จประสบการณ์ผ่านวันวัย
หากมั่นใจผิดถูกบ้างทางชีวี
ทุกก้าวย่างยากง่ายคล้ายผกผัน
ปัจจุบันอนาคตจักสดสี
แม้ไม่ได้ผลเลิศเกิดทวี
ก็ยังมีประสบการณ์ผ่านเวลา
ได้หรือไม่อย่างไรใช่ความผิด
คนมีสิทธิ์พลาดได้ใช่ปัญหา
เป็นบทเรียนเสริมทางสร้างปัญญา
อย่าอ่อนล้าหมองมัวในตัวตน
ความคิดเห็นขัดแย้งใช่แข่งขัน
รู้แบ่งปันเมื่อทำสัมฤทธิ์ผล
จงปล่อยวางเสียบ้างอย่ากังวล
ค่าของคนคือน้ำใจให้ต่อเติม
ได้ก็ดีเมื่อไม่ได้ใช่สิ้นคิด
ชั่วชีวิตก่อร่างและสร้างเสริม
ใจเข้มแข็งนำหนุนทุนประเดิม
เรียนรู้เพิ่มค่าเลิศประเสริฐพร...
กันนาเทวึ
๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๑
หน้าส่วนตัว
1118
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
