10 กันยายน 2551 07:52 น.

++ผ่านมาและจากไป++

กันนาเทวี

มีเรื่องราวหลากหลายในชีวิต
กรรมลิขิตวนเวียนแปรเปลี่ยนผัน
ทั้งสุขเศร้าเคล้าคละปะปนกัน
รำลึกมั่นจำจดเป็นบทเรียน

เหตุด้วยรักห่วงใยฤๅชิงชัง
สุมประดังในใจพาหันเหียน
บางคราสุขแล้วเศร้าเข้าแวะเวียน
มาเยี่ยมเยียนสลับฉากอยู่มากมาย

นี่แหละหนอชีวิตต่างคิดฝัน
จะดึงดันฝืนชะตาหาความหมาย
ต้องเรียนรู้แพ้ชนะละอบาย
สุขสบายโชคดีมิแน่นอน

บางคราเจอะเรื่องร้ายกลายกลับเศร้า
หลงมัวเมาใครเตือนหรือพร่ำสอน
คนหวังดีขืนขัดกลับตัดรอน
ผลสะท้อนปวดร้าวก้าวผิดทาง

เรื่องมากมายหลายหลากจากวัยอ่อน
มีขั้นตอนอุปสรรคที่ถากถาง
ต้องแย่งยื้อรื้อถอนสิ่งกั้นกาง
แล้วจัดวางรูปใหม่ในตัวตน

ผ่านมาและจากไปในชีวิต
ชั่วดีติดตีตราอย่าสับสน
สรรค์สร้างค่าราคาความเป็นคน
เพียงผจญแล้วคิดพิชิตมาร....				
8 กันยายน 2551 07:57 น.

ความรักกับอุดมการณ์

กันนาเทวี

ความรักเอยเริ่มต้นบนเส้นฝัน
บนเส้นทางยึดมั่นฤๅหวั่นไหว
ความอ่อนหวานซ่านซึ้งตรึงตราใจ
พร้อมก้าวไปสู่ฝันอันเสรี

บนดอยสูงยูงยางสล้างสวย
สายลมช่วยพัดรื่นชื่นฉ่ำศรี
งามตระการไม้ป่าพนาลี
ชอบชวนชี้ชื่นชมนิยมไพร

อิ่มเอมใจในรักประจักษ์หมาย
ไม่คืนคลายสัญญาอย่าสงสัย
รอรักอยู่เคียงขวัญวันวิไล
สองดวงใจร้อยรัดดั่งจัดวาง

แม้เส้นทางยาวไกลไม่ทดท้อ
รอเฝ้ารอถางถากเส้นขวากขวาง
ใจมีใจเชื่อมต่อประสานทาง
สู่ฟ้ากว้างพลังรักจักโบยบิน

จะเติมต่อสานใจไปทุกทิศ
ในชีวิตก้าวล้ำคำติฉิน
ตัดกังวลใดใดไม่ยลยิน
ใครจะหมิ่นน้ำใจในรักจริง

ความรักเอ๋ยถักทอที่ปลายฟ้า
หมู่เมฆาแมกไม้เหล่าผีสิง
รุกขเทพเทวาอย่าติติง
จะแอบอิงอุ่นไอในนิทรา....				
7 กันยายน 2551 08:32 น.

++สู้สุดใจ ใครชนะ++

กันนาเทวี

ฝากกลอนนี้ส่งมาหาทุกฝ่าย
ที่มากมายรักชาติปรารถนา
ต่างหวังดีมากมีเกินพรรณนา
รักจนบ้าจริงจังชั่งปะไร

ชั่งปะไรใครจะว่าบ้าอำนาจ
ขอประกาศได้รับเลือกไม่หวั่นไหว
ใครจะทุกข์จะทนบ่นชั่งใคร
เรียกร้องไปไม่สนทนอยู่รอ

มีพลังสื่อสารผ่านทุกที่
เรายังมีเรื่องมากอยากร้องขอ
ต้องปรับเปลี่ยนกฎหมายให้ดีพอ
เพื่อเหล่ากอเรานี้มีทางเดิน

ขอพิสูจน์ตนว่าบ้าดีเดือด
ในสายเลือดเป็นข้าฯไม่ห่างเหิน
ยังภัคดีต่อนายใช่บังเอิญ
ยอมสรรเสริญเขารวยและช่วยเรา

มีโครงการมากมายทำลายล้าง
แสนคำอ้างรักชาติไม่ขลาดเขลา
เกิดเป็นคนอยากได้ต้องทนเอา
ใครจะเล่าลืออย่างไรไม่ปรารมภ์

เถอะวันนี้ยังยืนหยัดระมัดมั่น
ไม่มีวันถอยให้ใครกดข่ม
เลือกเรามาประชาเขาชื่นชม
เขานิยมสู้สุดใจใครอยู่ทน

ใครทนอยู่อยู่ทนบนทางนี้
ใครทู่ซี้อยู่ไปไม่มีผล
ใครรักชาติอยู่ต่อพิสูจน์ตน
ใครถอยร่นเสียทีเรามีชัย

ฝากกลอนนี้ส่งมาหาทุกฝ่าย
จะทำลายถกเถียงถึงเพียงไหน
ชนะแล้วชาติที่รักได้อะไร
โปรดครวญใคร่สำนึกคิดตรึกตรอง.....				
4 กันยายน 2551 06:05 น.

พุทธชาดก สายฝนแห่งเมตตา

กันนาเทวี

nt132.gif

อรรถกถา มัจฉชาดก  (ปลาขอฝน)

ในอดีตพุทธกาลนานมาแล้ว
มีดวงแก้วแห่งโลกาฟ้าสดใส
กำเนิดพ้นตัณหากิเลสใด
สละตนออกไปไกลทุกข์ทน

ทรงสั่งสอนชนใฝ่ให้รู้ตาม
เห็นความงามความดีทุกที่หน
ผู้ล่วงทุกข์บวชตามสละตน
ได้มรรคผลตามกาลผ่านพ้นภัย

คราครั้งหนึ่งฝนแล้งแห้งกันดาร
ขาดช่วงนานดินแห้งแหล่งน้ำไหล
บรรดาข้าวพืชผลทนอย่างไร
ต่างเหี่ยวเฉาสิ้นไร้น้ำไม่มี

ริมสระโบกขรณีเชตวัน
ศาสดาทรงรำพันเห็นถ้วนถี่
เหล่าฝูงกาพากันรุมจิกตี
ปลาเสือกสนลนลานหนีในโคลนตม

พระมหากรุณาบรรดาสัตว์
ทรงชี้ชัดทุกข์ภัยที่ขื่นขม
จำเราต้องช่วยสัตว์พ้นระทม
ให้ฝนตกพร่างพรมโลกทันใด

"ดูกรอานนท์ ขอผ้าอาบน้ำด้วย"
ศิษย์งงงวยไต่ถามตามสงสัย
ไม่ต้องถามหยิบผ้าให้เร็วไว
เราจะใช้กำลังแห่งเมตตา

ทรงนุ่งผ้าประทับยืนข้างสระน้ำ
อธิษฐานจิตนำขึ้นไปหา
ท้าวสักกะเทวราชสั่งวลา
เทวดาแห่งฝนดลบันดาล

จ้าวเทวารีบสั่งวลาหก
ทำฝนตกลงมามหาศาล
บรรดาสัตว์ใหญ่น้อยสาธุการ
กรุณาพาพ้นผ่านทุกข์ลำเค็ญ

พื้นแผ่นดินชุ่มฉ่ำน้ำไหลบ่า
รวมลงมาเต็มสระที่แลเห็น
ด้วยขันติกรุณาที่บำเพ็ญ
เกิดชุ่มเย็นทุกข์ภัยไม่พ้องพาน

ทรงตรัสแก่ภิกษุที่ชุมนุม
เราเคยคุมฝูงปลาพาพ้นผ่าน
ถึงเวลาฝนแล้งแห้งกันดาร
อธิษฐานเช่นนี้เคยมีมา

น้ำพระทัยกรุณาพาฝนตก
เป็นสาธกนิทานผ่านปัญหา
ท่านทรงเหล่าแก่ภิกษุด้วยเมตตา
อุทาหรณ์สอนมาแต่เก่ากาล

ในที่ใดเดือดร้อนแล้งกันดาร
ย่อมต้องการเมตตามหาศาล
ราวสายฝนพราวฟ้าพรมประทาน
ให้พ้นพาลทุกข์ภัยที่เบียดเบียน...				
3 กันยายน 2551 07:52 น.

++ ฝึกตนบนทางเปลี่ยว++

กันนาเทวี

nong2.jpg

แม้บางครั้งหัวใจจะไหวหวั่น
จิตป่วนปั่นสับสนจนทุกข์เหลือ
คิดวุ่นวายหลายเรื่องที่คลุมเครือ
ชักจะเบื่อทดท้อต่อเรื่องราว

เมื่อเหตุการณ์รุมเร้าเรารอบด้าน
ทั้งเรื่องงานส่วนตัวกลัวเรื่องฉาว
ทนไม่ไหวบ้าใบ้ไปชั่วคราว
คงเป็นข่าวดังแน่แก้ไม่ทัน

เคยมุ่งฝันฟันฝ่ามาก็มาก
ได้พลัดพรากได้ดีมีพร้อมสรรพ์
จนลุล่วงกล้าแกร่งปัจจุบัน
ฤๅว่าฝันห่างไกลไปทุกที

ทุกวันสู้สู้อยู่รู้ตัวตื่น
ยังทนฝืนฝึกใจไม่ยอมหนี
ยังสู้ทนทำไปใฝ่ทางดี
คงจะมีสมใจในสักวัน

ต้องทำใจฝึกตนบนทางเปลี่ยว
แม้ปีนเกลียวระวังตั้งใจมั่น
หากเพลี่ยงพล้ำดำดิ่งยิ่งนานวัน
อาจจะผันพลิกกลับลับลาไกล

พิสูจน์ตนคนเดียวที่ตั้งอยู่
ให้โลกรู้ทรนงคงสุขใส
ไม่ยอมแพ้อ่อนแอแต่อย่างใด
พิสูจน์ในสัจธรรมนำชีวา...				
ไม่มีข้อความส่งถึงกันนาเทวี