1 พฤษภาคม 2553 14:02 น.

ละวาง...

กันนาเทวี

คนเราเกิดมาทำไมว่าประเสริฐ
ดินน้ำเกิดลมไฟให้ฉงน
รวมกับธาตุวิญญานรู้ตัวตน
จึงส่งผลปัจจัยให้เกิดมา

ก็แค่สิ่งสมมุติไม่หยุดยั้ง
มีพลังขับเคลื่อนกิเลสหนา
ถูกปลุกเร้าตามเหตุที่พบพา
สวมวิญญามนุษย์สุดเลิศเลอ

ต่างดิ้นรนเสาะหาไขว่คว้าสุข
แสนสนุกรุกรานกันเสมอ
มีทุกสิ่งทุกอย่างคอยบำเรอ
มิยอมเผลอยอมใครให้ทุกข์ทน

มนุษย์เอ๋ยทำไมไม่สงบ
จะสู้รบกันไยไม่เป็นผล
เพราะต่างก็จะสลายตายทุกคน
ยอมจำนนเถิดหนาอย่ามัวงง

ปล่อยตามใจมานานสันดานเก่า
 จึงเร่งเร้าเผาใจให้เพลินหลง
 บนหนทางชีวิตแทบปลิดปลง
 ยั้งยืนยงคงดีที่ปล่อยวาง

  กิเลสห่อหุ้มใจไม่ใสสด
  มักปรากฏทำให้ใจแค้นขวาง
  ลดทิฐิมานะช่วยเปิดทาง
 แสงสว่างสาดส่องใจไม่มืดมน...				
ไม่มีข้อความส่งถึงกันนาเทวี