19 กุมภาพันธ์ 2550 18:03 น.
				
												
				
								กุหลาบน้ำตา
		
					
				
        รักหนอรักใยจึงทรุดเสื่อมเสียนัก
รักหนอรักขอหยุดพักสักประเดี๋ยว
รักหนอรักไร้อารมณ์หมดกลมเกลียว
รักหนอรักใยแห้งเหี่ยวหมดเรี่ยวแรง
        รักเอ๋ยรักเหนื่อยหนักขอพักยก
รักเอ๋ยรักใยโกหกมาแอบแฝง
รักเอ๋ยรักไม่เคลื่อนไหวใจเคลือบแคลง
รักเอ๋ยรักไม่สำแดงแจ้งบทความ
       รักเอยรักเกิดปัญหามาแซงแทรก
รักเอยรักใยจึงแหลกแบกคำถาม
รักเอยรักใยพลาดผิดต้องติดตาม
รักเอยรักทรุดทรามหยามดวงใจ
       รักโธ่รักเหนื่อยนักพักดีกว่า
รักโธ่รักด้วยวาจาล้าสมัย
รักโธ่รักปัจจุบันต้องเร้าใจ
รักโธ่รักแห่งหนใดด้วยใจจริง				
			 
			
				19 กุมภาพันธ์ 2550 17:54 น.
				
												
				
								กุหลาบน้ำตา
		
					
				
        การเมืองไทยลือกระฉ่อนร้อนระอุ
ดั่งพายุซัดถาโถมประโคมเสียง
เปรียบดั่งคลังมหาสมบัติขัดเสบียง
ชาติไทยเสี่ยงเส้นยาแดงแถลงการณ์
        ต้องปฎิวัติรัฐประหารเป็นว่าเล่น
เพราะต้องเค้นหาคนผิดคิดล้างผลาญ
นักการเมืองเรืองอำนาจวาดสันดาน
พึ่งคนพาลไว้ผลาญชาติขาดไตรรงค์
       คนอุบาทว์ลอยคอต่อชนราษฎร์
หยิ่งผงาดวาดลายตนพ้นประสงค์
ชนในชาติกุมขมับต้องปรับปลง
เสื่อมเสียพงษ์อธิปไตยปราชัยตน
       เส้นขนานผ่านครรลองปกครองไทย
ต้องสั่นไหวคนใจชั่วมุ่งแต่ผล
นักปกครองหรือผองผีอัปรีย์ชน
เสื่อมค่าคนบนความโกงจรรโลงใจ				
			 
			
				18 กุมภาพันธ์ 2550 22:12 น.
				
												
				
								กุหลาบน้ำตา
		
					
				
       พินิจค่าของตัวคนที่ผลงาน
ความตระการผ่านความคิดผ่านโสตถี
ความโง่เขลาเงาฉลาดวาดวาที
ความชั่วดีอยู่ที่ใจควรใฝ่มอง
        พินิจค่าของผลงานผ่านมนุษย์
ความเลวสุดหรือดีสุดผุดผยอง
ความมั่นคงดำรงตนตามครรลอง
ความมัวหมองหมกมุ่นดูวุ่นวาย
         ควรพินิจประการทั้งสองสิ่ง
ไม่ควรหยิ่งเลือกเหยียดกระเดียดหมาย
ความเป็นจริงสิ่งประสบพบมากมาย
ความอยู่รอดหรือขอดตายที่ปลายชนม์
         ดีเพียงหนึ่งไม่พึงพอต่อชาวโลก
ชั่วเพียงโศกมโนพลั้งยังสับสน
ดีหรือชั่วอยู่ที่ใจของตัวตน
ความเป็นคนจะมีค่าเมื่อลาตาย
          การกระทำหรือคำพูดพิสูจน์จิต
การครุ่นคิดพินิจความตามควมหมาย
พูดเพียงหนึ่งพึงกระทำย้ำละอาย
กาลจะกลายเมื่อวายชนม์โชว์ผลงาน				
			 
			
				18 กุมภาพันธ์ 2550 21:20 น.
				
												
				
								กุหลาบน้ำตา
		
					
				
      " ขยายความจากชื่อ "  ...............
       เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ณ สนามหน้าเมือง เบื้องหน้าพระบรมรูป
พระยาศรีธรรมโศกราช ( บริเวณประตูป้อมไชยสิทธิ์ )
จังหวัด นครศรีธรรมราช
         
         ยุทธศาสตร์นาฎกรรมบนลานโศก
ชายธงโบกมิยั้งหยุดยุทธหัตถี
เหล่าทหารนับพันหลายวายฆาตี
อรีราษฎร์อัปยศร่วมอดสู
         ทั้งรบรันฟันประดาเลือดถาโถม
กายเสื่อมโทรมทรุดสลายกายอดสู
ทั้งตัวเล็กเด็กผู้ใหญ่น่าเอ็นดู
เพราะศัตรูเข้ารานผลาญตัวเมือง
          กำแพงเมืองเยื้องสูงดูเด่นโดด
ศัตรูโลดกระโดดข้ามลามเข้าเหมือง
เมืองศรีธรรมศิรินครที่รุ่งเรือง
กลับกระเดื่องดาดับยับเพียงดิน
          นาฎกรรมครั้งนี้ยิ่งใหญ่นัก
ยอดป้อมหักต้นปลายจดหมดความศิลป์
ชาวนครเศร้าละเหี่ยเสียแผ่นดิน
ศาสน์เสื่อมสิ้นมิเหลือซากรากเหง้าเดิม
....................................................................
          นาฎกรรมบนลานกว้าง             กวาดหมด
เหล่าทวยราษฎร์โศกสลด                    เลือนสลาย
ศาสตร์แลศิลป์เปลื้องปลด                    เปลี่ยวเมือง  นครเอย
กำแพงเมืองวอดวาย                            วูบสิ้นถิ่นนคร        				
			 
			
				18 กุมภาพันธ์ 2550 21:18 น.
				
												
				
								กุหลาบน้ำตา
		
					
				
            ค่าความรักจางชืดจืดสนิท
รักพ่ายผิดพลาดหนักหักสลาย
ค่าความรักระยำหนักเช่นปลักควาย
รักเลวร้ายมิลงรอยถอยรักคืน
        รักจมปลักโศกสลดหมดรสชาติ
ข่ายรักขาดเสี้ยวบิ่นสิ้นทนฝืน
อนาถรักดั่งน้ำคลำสุดกล้ำกลืน
ต้องขมขื่นขาดสะบั้นเกือบบรรลัย
        สื่อแห่งรักหักขาดอนาถหนัก
เลือดกระอักพ้นจิตผิดวิสัย
เลือดหล่อร่างสร่างขาดอนาถใจ
เปรียบดั่งไฟบรรลัยโลกต้องโศกตรม
        ควายกระบือยังสื่อรู้ว่าผู้เลี้ยง
เธอกลับเลี่ยงผู้ส่งรักจักขื่นขม
ควายผู้แม่ดูแลลูกด้วยน้ำนม
สุดระทมเธอเลี้ยงรักด้วยรักลวง
...............................................................
        ความรักหรือปลักควาย             รักเลวร้ายเธอลวงหลง
รักหมองต้องปองปลง                         รักจบลงในดงลวง
................................................................
       ความรักหรือปลักควาย             เคว้งคว้าง
รักหม่นหมดหนทาง                         ทิ้งถอน
รักด้อยต้องปล่อยวาง                       หวามวาบ
รักอนาถขาดรานรอน                      เรี่ยราดอนาถตน  รักเอย
..................................................................