9 พฤษภาคม 2547 07:58 น.
กุ้งหนามแดง
ใคร..จับมือเจ้าเขียน
ใคร..คุมเรียนหนังสือ
ใคร..บังคับฝึกปรือ
ใคร..เล่าถือไม้เรียวกำ
ใคร..คนทำร่ำไห้
ใคร..อภัยเมื่อถลำ
ใคร..ปลอบทุกลำนำ
ใคร..นำธรรมสอนใจ
ใคร..ที่เราเคารพ
ใคร..มีครบพบเพื่อให้
ใคร..อยู่ใกล้อุ่นใจ
ใคร..ปลอดภัยให้ทุกคน
ใคร..เห็นความก้าวหน้า
ใคร..คนกล้าดูบ้าบ่น
ใคร..จริงจังวิชาชน
ใคร..เคี่ยวข้นเป็นคนดี
ใคร..มิหมายตอบแทน
ใคร..มิแคลนในศักดิ์ศรี
ใคร..ไม่รู้ครูจะตี
ใคร..คนนี้ใช้บ่อยเอย...
..
จากใจด้วยสำนึก
บุญคุณตรึกลึกในใจ
ทุกถ้อยร้อยรำไป
หวังครูได้นัยยลยิน
นบกรก่อนก้มกราบ
น้ำตาอาบซับถวิล
ได้ดีและมีกิน
นำใช้สิ้นวิชาชาญ
ดอกไม้ธูปเทียนแพ
ใส่พานแลมอบให้ท่าน
วันครูในวันวาร
ยินคำขานท่านทักทาย
เจ้าเติบโตใหญ่แล้ว
ลูกเมียแก้วคงสบาย
ภาระทุกอย่างคลาย
คงความหมายให้แบ่งปัน
กราบลาครูอาจารย์
จำคำท่านร่วมสร้างสรรค์
สังคมต้องช่วยกัน
มิแบ่งชั้นศิษย์-อาจารย์..
..
ขอมอบหน้านี้แด่ครูอาจารย์ ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาทุกท่าน
ด้วยใจของลูกศิษย์คนหนึ่งในบ้านกลอนไทย..
8 พฤษภาคม 2547 09:21 น.
กุ้งหนามแดง
..........จ๊อกแจ๊กจุ๊กจิ๊กขัางหู...............ปลุกให้โฉมตรู
ตื่นรับวันใหม่เร็วพลัน
..........กระจอกสองตัวพัวพัน............ก่อเรื่องแล้วมัน
บินกลับไปยังคูหา
..........บิดกายคลายเส้นไปมา...........จึงได้ลืมตา
รับรู้ก็ด้วยสัญญา*
..........เมื่อคืนฝนตกเต็มฟ้า..............มีผลนำมา
อากาศสดชื่นยามเช้า
..........เยื้องกรายห้องหับงับเบา........ยินเสียงของเจ้า
แมวน้อยตัวเดิมร้องเหมียว
..........เปิดประตูทันใดเชียว..............ทักทายแก้เกี้ยว
สบายดีไหมเหมียวเอย
..........พัวพันร้องด้วยคุ้นเคย............เงยหน้าเหมือนเอ่ย
ทำไมนายตื่นสายจัง
..........วันหยุดเจ้าอย่ามาหวัง.............ข้าจะตื่นดัง
เทียบเท่าวันธรรมดา
..........ยืดช่วงพักผ่อนกายา...............เจ็ดโมงกว่ากว่า
ต่างถามต่างตอบในใจ
..........จัดอาหารให้ทันใด..................เหมียวก็รู้นัย
ร้องเหมียวขานรับอีกที
..........กาแฟของคนก็มี.....................หนึ่งแก้วร้อนดี
รับกับโดนัทน้ำตาล
..........จึ่งได้จบเรื่องอาหาร................จัดแจงงานการ
เพื่อบ้านที่รักของเรา..
..
*สัญญา: ความจำได้หมายรู้...
..
7 พฤษภาคม 2547 14:23 น.
กุ้งหนามแดง
ติดลมบนชั่วครั้ง.........คราคืน
สายป่านสุดจะฝืน........เหนี่ยวรั้ง
ลมเสียว่าวยังฝืน.........เริงเล่น
อยากก่อกำแพงขัง......ก่อกั้น..ทางลม
วิ่งรอกส่งข้าวน้ำ.........ทุกวัน
ด้วยว่าวเริงพนัน.........เข้าปิ้ง
ทลายบ่อนยินลั่น.........เฮ้ย!จ่า แตกฮือ
โดดวิ่งยังลืมทิ้ง.........รุ่มร้อน..มือถือ
คำบังคับเกี่ยวกับว่าว..
ว่าวติดลม
สุดสายป่าน
วิ่งรอก
ลมเสีย
เข้าปิ้ง
6 พฤษภาคม 2547 21:17 น.
กุ้งหนามแดง
เอ็นทรานซ์แค่งานหนึ่งในชีวิต
อาจลิขิตชีวิตได้..ใช่..บางส่วน
เรียนที่ไหนก็จบหนาถ้าคู่ควร
อย่ากำสรวลชวนเชิญเดินต่อไป
มาเริ่มนับจับมือกันในวันนี้
สรรหาที่เรียนใหม่ในวัยใส
เช็ดน้ำตาหาวิชาพาเหมาะใจ
มหาวิทยาลัยใดใดให้เหมือนกัน
เรียนสี่ปีก็จบครบหลักสูตร
จะถอดรูทสูตรสแตทฟอร์แมทนั่น*
กิจกรรมทำเถิดประเสริฐพลัน
ระหว่างวันนั่นเวลาท้าฝึกตน
หางานทำคำคนอย่าสนนัก
ขยันจักหนักเจียนเพียรฝึกฝน
ได้แบ่งเบาภาระพ่อแม่ตน
งานของคนสู้ชีวิตจงคิดตาม
เกียรติบัณฑิตสถิตย์ที่คุณค่า
ปริญญาใบเบิกเลิกขวากหนาม
หนึ่งสองสามตามก้าวอย่าท้าวความ
สู้ให้งามตามกำลังพลังตน...
* root, Stat = Statistic, Format..
6 พฤษภาคม 2547 05:39 น.
กุ้งหนามแดง
..
ชุดของว่าที่ลูกเขย..
หน้าที่หนึ่ง..ซึ้งนักตามรักน้อง
หน้าที่สอง..น้องข้าอย่ามาหยาม
หน้าที่สาม..ตามติดชิดนงราม
หน้าที่สี่..ตีความว่าแฟนกัน
หน้าที่ห้า..มาหาทุกเช้าค่ำ
หน้าที่หก..พกพร่ำคำรักฉัน
หน้าที่เจ็ด..เพชรร้อยก้อยเกี่ยวกัน
หน้าที่แปด..แจ๊ซนั้นถอยพนอ
หน้าที่เก้า..เข้าดูบ้านจัดสรร
หน้าที่สิบ..รีบขันหมากสู่ขอ
แชมป์..คราวนี้มีมีกอขอคอ
หนึ่งสมัย..เพียงรอพ่อตกลง
..
ชุดของว่าที่พ่อตา..
หน้าที่หนึ่ง..พึ่งเห็นทะเล้นร้อง
หน้าที่สอง..ต้องขึงขังดูเกรงขาม
หน้าที่สาม..คอยปรามยามมิงาม
หน้าที่สี่..หนีตามอย่าให้มี
หน้าที่ห้า..กล้าดีเชิญที่บ้าน
หน้าที่หก..พกพาลวานหลีกหนี
หน้าที่เจ็ด..เด็ดนักรักต้องมี
หน้าที่แปด..แชดดีอย่ามีใจ
หน้าที่เก้า..อย่าเมาเอาเพียงจิบ
หน้าที่สิบ..ลิบลับเรื่องเสียวไส้
แชมป์..อีกคราวยกลูกสาวให้ไป
หนึ่งสมัย..ไปดูแลรักแท้จริง
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
3782
