3 พฤศจิกายน 2546 15:00 น.
ข้าวปล้อง
แม้ในวันนี้..ฉันจะใช้ชีวิตอยู่กับใคร
แต่หัวใจยังคงเก็บเธอเอาไว้ในความห่วงหา
เราสองคนอาจห่างเหินในเส้นทางกาลเวลา
แต่ความคิดถึงจะโยงฟ้าเชื่อมใจให้สองเรา
ไม่สัญญาหรอกนะ ว่าจะรอ
และจะไม่ร้องขอเพื่อให้เธอกลับมารักกันเหมือนเก่า
แค่วันนี้เราสองคนต่างเข้าใจในทุกสิ่งความเป็นเรา
วันเวลาเก่า-เก่าก็ไม่มีความหมายมากไปกว่าความเข้าใจ
เพราะวันนี้เธอและฉันมีความฝัน
ที่เราสองต่างให้ความสำคัญมากกว่าสิ่งไหน-ไหน
ต่างความคิด ต่างเส้นทาง จึงต้องห่างร้างกันไป
บนเส้นทางสายความฝันที่ไม่อาจมีเธอฉันร่วมเดินเคียง
24 ตุลาคม 2546 14:19 น.
ข้าวปล้อง
ขอโทษนะ.. ที่ทำได้เพียงแค่นี้
ปฏิเสธความรู้สึกดี-ดี ที่เธอมีให้กับฉัน
ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจรับความรู้สึกดี-ดีที่เธอมีให้แก่กัน
เพราะว่าในใจทุก-ทุกวัน เขายังคงผูกพันอยู่ในใจ
และขอบคุณ สำหรับทุก-ทุกอย่าง
ในทุก-ทุกก้าวย่างที่เธอทำเพื่อผู้หญิงคนนึงที่อ่อนไหว
ขอบคุณนะ สำหรับความผูกพันที่แสนอบอุ่นและจริงใจ
แต่ได้โปรดเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ เพื่อใครที่รักเธอจะดีกว่า
เพราะว่าฉันคงให้เธอได้แค่ความเป็นเพื่อน
อยากให้เธอลืมเลือนเพื่อนอย่างฉันจะดีกว่า
ไม่อยากให้เธอหรือใครต้องมาเสียเวลา
กับผู้หญิงบ้า-บ้า ที่ไม่อาจลืมอดีตได้เสียที
22 ตุลาคม 2546 19:01 น.
ข้าวปล้อง
อย่าร้องไห้อีกเลยนะคนดี
ค่ำคืนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยเกินไปก็เท่านั้น
วันเวลาที่ล่วงเลยผ่านไป แต่ละวัน
มีแต่ทำให้ตัวฉันและเธอเจ็บปวดใจ
ฉันรู้ว่า...เธอรักและหวังดี
อยากมองเห็นฉันเข้มแข็งไม่หวั่นไหว
แต่ฉันเองที่อ่อนแอ เหนื่อยล้ามากเกินไป
จนไม่อาจฝืนทนไหวกับทุกสิ่งที่รุ้มเร้า...ทำร้ายกัน
อย่าห่วงเลย...
...ฉันก็แค่นอนหลับและพักผ่อน
ในหน้าร้อนที่คราวนี้ไม่มีเธอ มีเพียงฉัน
นับจากนี้ฉันจะอยู่เคียงคู่ฟ้าอิงแอบชิดตะวัน
ใต้ผืนดินที่กลบฝังร่างกายอันไร้วิญญา จากนี้ไป
อยากให้เธอยิ้มให้ฉันอีกสักครั้ง
เพียงเท่านั้นครั้งสุดท้าย - - จะได้ไหม
ระบายยิ้มอีกสักครั้งเพื่อให้ฉันอบอุ่นในหัวใจ
ว่าอย่างน้อยก็มีรักตามติดใจของฉันมา
ขอบคุณเธอมากนะ และลาก่อน
อย่าอาทรกับความรักของฉัน อย่าห่วงหา
จากนี้ไปฉันเป็นเพียงแค่อดีต ภาพลวงตา
เป็นช่วงนึงของเวลาที่ขาดหาย - - ไปจากเธอชั่วนิรันดร์
17 กันยายน 2546 00:59 น.
ข้าวปล้อง
เธอเคยบอกกับฉันว่า
วันใดที่ฉันเหนื่อยล้า ขอให้ฉันอย่าร้องไห้
ขอให้ฉันนึกเสมอว่ามีเธอ รับรู้อยู่ไม่ไกล
และจะไม่มีเรื่องใดสำคัญกว่าเพราะว่าฉันมีค่าเกินกว่าจะร้างไป
นี่ใช่ไหม? คำว่าเพื่อน
คำ ๆ นี้ใช่ไหมที่ไม่เหมือน คำไหน - ไหน
นี่ใช่ไหม คือความรักและทั้งหมดของความเข้าใจ
ที่ไม่มีคำ ๆ ใดใดจะยิ่งใหญ่เกินไปกว่าคำๆ นี้ที่ค้นเจอ
และข้างในหัวใจฉันมันบอกว่าอบอุ่น
กับความรักของเธอที่ยังคงคุ-กรุ่นในใจฉันเสมอ
ถึงไม่เหลือใครอีกแล้วในโลกนี้ แต่ฉันรู้ ฉันมีเธอ
แม้ในวันที่แพ้พ่ายฉันก็ยังมั่นใจอยู่เสมอ ว่ายังมีใครคนหนึ่ง ไม่ทิ้งไป
16 กันยายน 2546 00:01 น.
ข้าวปล้อง
ชอบรอยยิ้มของเธอที่น่ารัก
ชอบฟังเสียงทายทักของเธอที่สดใส
ชอบถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ยออกมาจากหัวใจ
ชอบยิ้มหวานละมุนละไมนั้นของเธอ
ชอบดวงตาเล็กหยีเวลายิ้ม
ชอบปากอิ่มที่แย้มเยื้อนมาหาฉันเสมอ
ชอบลักยิ้มบนแก้มซ้ายนั้นของเธอ
ชอบพบเจอใบหน้าเธอทุกคราไป
ชอบอะไรทั้งหมดที่เป็นเธอ
ชอบเสมอไม่ว่าเวลานี้เธออยู่ไหน
ชอบจนกว่าดินจะสูงฟ้าจะต่ำตลอดไป
ชอบหมดเลยหมดหัวใจฉันชอบเธอ
หน้าส่วนตัว
1989
