**ดาวประดับใจ**

คนกุลา

 ๐ แม้ไร้ฝนบนฟ้าทาสีหม่น
เมฆเบื้องบนพรมคล้ายระบายสรวง
ราวควันธูปรูปรอยคอยบำบวง
บูชาปวงเทพไท้แดนใกล้ไกล

  ๐ เมื่อฟ้าใสใจหวังมานั่งเฝ้า
รอคอยเจ้าดาวดวงโชติช่วงใส
ที่เหมือนหลักชักนำย้ำหทัย
เป็นธงชัยในฝันทุกวันคืน

  ๐ ยามเงียบเหงาเศร้าหงอยเจ้าคอยปลุก
ให้รีบลุกขึ้นใหม่ปลอบใจฝืน
ดังประคองเคียงใจให้หยัดยืน
แม้นหลับตื่นชื่นสุขอยู่ทุกยาม

 ๐ เปล่งประกายปรายแสงตบแต่งฟ้า
ราวดวงตาห่วงใยส่องไถ่ถาม
ปลอบยามเหงาทุกคราขัางฟ้าคราม
ชั่งวาววามวิบวับงามจับใจ

   ๐ ทุกคราเศร้าเคล้าโศกวิโยคหวล
จิตรัญจวนหม่นหมองมิผ่องใส
ทุกคืนคราครั้นคราวร้าวทรวงใน
เหมือนคนไกลมาเย้าให้เศร้าคลาย

   ๐ คือดั่งดวงประดับคอยรับขวัญ
คราตะวันลับไศลมุ่งใจหมาย
กระพริบพริ้มพิมพ์พักตร์ราวทักทาย
ทุกข์มลายคลายลงตรงพบกัน

 ๐ เมื่อไร้ฝนบนนภาทาสีหม่น
เมฆเบื้องบนราวล่องแต่งห้องฝัน
กระพริบพราวดาวรายคล้ายจำนรรจ์
เป็นคำมั่นแด่เจ้าผู้เฝ้าคอย.....

...............

คนกุลา
ปลายวสันต์