19 ตุลาคม 2554 20:17 น.
คนบางบอน
กำลัง ทรัพย์มีน้อย
แต่ก็คอย เอาแรงช่วย
ทำสิ่ง เอื้ออำนวย
มาร่วมช่วย ด้วยเต็มใจ
สุขา สิ่งจำเป็น
ยามทุกเข็ญ อุทกภัย
อาชีวะ จัดทำให้
พี่น้องไทย ใช้ร่วมกัน
สู้นะ อย่ายอมแพ้
อย่าท้อแท้ อย่าไหวหวั่น
กำลัง ใจสำคัญ
จงมุ่งมั่น ฟันฝ่าไป
วิกฤต เป็นโอกาส
ของชนชาติ ผองเผ่าไทย
พลัง ที่ยิ่งใหญ่
คือหัวใจ สามัคคี
คนไทย ไม่ทิ้งกัน
ยามคับขัน เราไม่หนี
หนึ่งแรง กำลังนี้
พร้อมยอมพลี ด้วยเต็มใจ
จับมือ กันให้มั่น
ร่วมฝ่าฟัน ป้องผองภัย
เราต้อง ผ่านไปได้
โชคไม่ร้าย ตลอดกาล
อดทน กันอีกนิด
ช่วงวิกฤต จะพ้นผ่าน
ขอให้ บุญบันดาล
ผ่านพ้นภัย ไปด้วยดี
16 ตุลาคม 2554 13:10 น.
คนบางบอน
มองข้างบ้าน สะท้านทรวง ในห้วงลึก
ความรู้สึก อิจฉา ตาร้อนผ่าว
หักอารมณ์ ข่มฤดี ที่ปวดร้าว
เก็บเรื่องราว หวั่นไหว ไว้ในทรวง
ความรู้สึก ย่ำแย่ ยามแพ้พ่าย
รักมาหน่าย เมินหน้า ไม่มาห่วง
เดียวดายเศร้า เหงาจิต พิษรักลวง
น้ำตาร่วง หลบใน ฝังใจจำ
เหงาเหลือเกิน หัวใจ ยามไร้คู่
ยิ่งมองดู เขาเย้าหยอก ยิ่งตอกย้ำ
อิจฉาจน หม่นไหม้ ใจระกำ
จะต้องช้ำ เช่นนี้ กี่ปีเดือน
ถ้าแม้นมี ฤทธิ์เดช วิเศษศักดิ์
บันดาลรัก บันดาลใจ ได้คลาดเคลื่อน
จะบันดาล ให้พ่ายแพ้ รักแชเชือน
ให้เป็นเหมือน กับเรา ที่เศร้าซม
แต่นี่เรา เป็นเรา เศร้าที่สุด
รักมาคุด หมองไหม้ รักไม่สม
ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวเอกา เหงาอารมณ์
จะชื่นชม รักใหม่ กับใครกัน
อิจฉาคน ข้างบ้าน สะท้านจิต
จนเผลอคิด หวั่นไหว เพ้อใฝ่ฝัน
หรือรักจะ แอบซ้อน ซ่อนผูกพัน
จริงหรือนั้น แอบรักเขา ไม่เข้าใจ
12 ตุลาคม 2554 19:44 น.
คนบางบอน
ขอมอบหนึ่งกำลังใจส่งไปถึง
ทุกคนซึ่งประสบภัยครั้งใหญ่หลวง
จากภาคเหนือจรดใต้ไทยทั้งปวง
ขอให้ล่วงพ้นภัยไปด้วยดี
จงอดทนอย่าท้อแท้แม้ทุกข์หนัก
ทุกสิ่งจักก้าวข้ามตามวิถี
ฟ้าจะไม่มืดบอดตลอดปี
คงจะมีวันฟ้าใสให้ชื่นชม
น้ำจากฟ้าที่บ่าไหล ภัยธรรมชาติ
เรามิอาจกั้นขวางทางถาถม
ทำใจรับสภาพนี้ที่ตรอมตรม
รอวันบ่มกำลังสู้กู้ซากคืน
โปรดรับรู้กำลังใจที่ให้นี้
จากคนที่ยินยอมพร้อมหยิบยื่น
เราจะสู้ด้วยกันนะขวัญยืน
ทนกล้ำกลืนเช็ดน้ำตาฟันฝ่าไป
ธรรมชาติ คงไม่โหดร้ายนัก
คงหยุดพักให้เราตั้งหลักใหม่
สามัคคีคือพลังสั่งสมไว้
เราจะไม่ทิ้งกันในวันนี้
ขอคุณพระรัตนตรัยได้ปกป้อง
เพื่อนพี่น้องคนไทยในทุกที่
ขอให้แรงแกร่งกล้าสู้วารี
อุทกภัยที่มีจงแพ้ไป
สมยศ เปียสนิท
10 ตุลาคม 2554
9 ตุลาคม 2554 10:36 น.
คนบางบอน
เก็บตัว...เก็บหัวใจ ที่ใกล้ดับ
ไม่ยุ่งกับ ใครใคร ให้หม่นหมอง
ใช้ธรรมะ ปลอบชีวัน ตามครรลอง
ทุกข์ทั้งผอง ผ่อนคลาย หายกังวล
ตั้งใจไม่ รักใคร ที่ไหนอีก
จะขอปลีก วิเวกใจ หนีให้พ้น
เหมือนบุพเพ หนุนผสาน บันดาลดล
ให้พบคน ถูกใจ ในวันนี้
เพราะความเหงา เร้ารุม สุมในอก
จึงสะทก สะท้านไหว ใจเต้นถี่
หัวใจดื้อ ชาชิน เริ่มยินดี
ช่อไมตรี ที่แตกร้าว ถึงคราวบาน
เพลงคนเหงา เว้าวอน สะท้อนจิต
คนใกล้ชิด มองเห็น เป็นทางผ่าน
อยากบอกให้ หายขัดข้อง ตามต้องการ
คงร้าวราน หากเธอเห็น เป็นอื่นไป
เหงาเหลือเกิน หัวใจ คนไร้รัก
ไม่รู้จัก แรมร้าง ไปทางไหน
ทอดสายตา เชื่อมทาง หน้าต่างใจ
บอกความนัย ตรง ตรง หลงรักเธอ...
สมยศ เปียสนิท
8 ตุลาคม 2554 11:07 น.
คนบางบอน
Admission ประกาศผลคนสอบแล้ว
เสียงแจ้วแจ้วลูกตอบหนูสอบติด
ได้ จุฬาฯ ตามที่หวังดังที่คิด
หนูได้สิทธ์เรียนต่อแล้วพ่อจ๋า
เห็นลูกสาวดีใจได้เรียนต่อ
คนเป็นพ่อดีใจยิ่งไปกว่า
แต่มุมหนึ่งอกสะท้อนซ่อนน้ำตา
หวั่นใจว่าจะมีไหมเงินให้เรียน
อาชีพ ลูกจ้างประจำ ที่ต่ำต้อย
เงินเดือนน้อยย่ำแย่ยากแปรเปลี่ยน
ค่าใช้จ่ายชุลมุนต้องหมุนเวียน
จะพากเพียรเท่าไรยังไม่พอ
ซ่อนอารมณ์ไหวหวั่นรับขวัญลูก
เจ้าบุญปลูกไม่แชเชือนเก่งเหมือนพ่อ
ใต้ร่มเงา จามจุรี อย่ารีรอ
จงสานต่อความฝันอย่างมั่นใจ
ถึงพ่อจะต่ำต้อยน้อยศักดิ์ศรี
แต่ความรักที่มีนั้นยิ่งใหญ่
จะส่งเสียให้ลูกรักถึงหลักชัย
ปริญญา หนึ่งใบต้องได้มา
วันที่ลูกเรียนจบครบหลักสูตร
พ่อจะพูดให้ฟังข้อกังขา
เงินที่ลูกใช้เรียนทุกวิชา
พ่อกู้เพื่อ ปริญญา มาครอบครอง
สมยศ เปียสนิท
หน้าส่วนตัว
2987
