23 มิถุนายน 2551 12:22 น.
ครูพิม
สายลมฝนหล่นพรมดินถิ่นอีสาน
จึงตระการหญ้าขจีสีสดเขียว
หน่อไม้ป่าแทงดินถิ่นกระเจียว
มิดายเดียวป่าครึกครื้นตื่นตระการ
คนบ้านดอนอาศัยป่าไพรกว้าง
เป็นแหล่งสร้างพืชพรรณธัญญาหาร
คราฝนฉ่ำล้ำค่าสุธาธาร
จึงเกิดงานหาของป่ามานมนาน
หอบตะกร้าแต่เช้าเฝ้าหาเห็ด
ฝนลงเม็ดหลายวันแล้วแว่วส่งสาร
เพื่อนบอกกล่าวเช้าตรู่เรารู้งาน
ออกจากบ้านหาเห็ดดินกินอย่างเคย
ทั้งหน่อไม้หน่อหวายคลายหมองหม่น
เหล่าผู้คนอาศัยไม่เพิกเฉย
ชวนเพื่อนพ้องน้องพี่มีรำเพย
ทั้งน้องเนยป้ารุ่งลุงสำเนียง
เสียงโหวกเหวกเอ็ดตะโรโชว์ดอกเห็ด
กลเม็ดค้นคราเห็นเป็นส่งเสียง
ก้องพนาป้ากว้างทางเคยเคียง
ก่อนเดินเรียงกลับบ้านสำราญใจ
ผืนแผ่นดินถิ่นนี้มากมีทรัพย์
คณานับหลากงานเกินขานไข
ตามถนัดจัดสร้างงานกลางไพร
เรียนรู้ได้...ที่สวรรค์..บ้านนาเรา.
เมื่อวานชาวบ้านเอาเห็ดมาขาย..มีเห็ดระโงกสีเหลือง สีขาว
กองละยี่สิบบาท..สองกองได้หม้อใหญ่..ทานกัน ๖ คน..
คิดถึงเมื่อครั้งไปเก็บเห็ดกับคุณแม่และเพื่อนๆต้องออกจากบ้าน
ประมาณตีห้า...ถึงป่าเก็บเห็ด...เสียงผู้คนตะโกนทักทายกันสนุกดี..
ภูเขาทั้งลูก..เดินหาไม่เหนื่อยเลย
มาเหนื่อยตอนเอาเห็ดมาอวดกัน
แล้วมานั่งล้างเห็ดตรงลำห้วยก่อนกลับบ้าน..
19 มิถุนายน 2551 21:00 น.
ครูพิม
Free Image Hosting and Photo Sharing
ผ่านคืนวันผ่านร้ายมาหลายเรื่อง
ผ่านขุ่นเคืองโกรธาคราพาหัวหมุน
ผ่านหนาวเหน็บเจ็บแค้นแสนทารุณ
ผ่านความวุ่นวิ่งวนจนทรมา
พบผู้คนมากมายรอบกายนี้
พบผู้ที่รักใคร่ใฝ่ปรารถนา
พบคนดีมีจริตจิตมารยา
พบคุณค่าแห่งมิตรจิตชื่นบาน
เห็นความจริงที่เป็นเช่นวันนี้
เห็นคนมีน้ำใจช่วยไขขาน
เห็นคนแล้งแห่งใจไร้ดวงมาน
เห็นคนหวานน้ำใจได้พักพิง
เลือกแต่สิ่งดีงามยามต้องใช้
เลือกน้ำใจไม่ตรีดีทุกสิ่ง
เลือกความชอบมอบไปไม่ประวิง
เลือกความจริงตั้งไว้ใช้เดินทาง
เลือกอยู่กับความจริงสิ่งถูกต้อง
เลือกจะคล้องรักด้วยช่วยสะสาง
เลือกจะคุยลบกำแพงแฝงใยบาง
เลือกจะสร้างแต่ความดี...พลีดวงใจ..
15 มิถุนายน 2551 11:49 น.
ครูพิม
ทุกวันรอหวนเยือนเรือนหลังน้อย
ที่ยังคอยด้วยใจมิหน่ายแหนง
บรรจงกอดรักไว้ไม่เปลี่ยนแปลง
คราอ่อนแรงเหนื่อยท้อขอเสียงมา
มิอาจไปดูแลแม้ห่วงหวง
ขออย่าลวงคนคอยละห้อยหา
คอยดูแลแม่พ่อต่อสัญญา
ทั้งข้าวปลาจัดให้ไม่ดูดาย
หลายเพลาที่ไกลไปสร้างฝัน
เก็บเงินทองของสำคัญมาหมั้นหมาย
บ้านนาแล้งขอคนไกลอย่ากลับกลาย
ฝนโปรยสายเย็นชื่นตื่นตามอง
รักคนที่โทรมาคราใจท้อ
กดเบอร์ต่อสายหาคราหม่นหมอง
ไร้อ้อมกอดคอยรับประคับประครอง
เสียงลอยล่องมาเทคแคร์ดูแลกัน
อยากให้โทรเช้าค่ำย้ำว่ารัก
อยากให้ทักคราว่างเพื่อสร้างสรรค์
อยากยินเสียงของพี่ทุกวี่วัน
อยากจะหันหน้าซบพบอุ่นไอ
จากคนที่เฝ้ารอขอส่งข่าว
ว่าใจสาวยังมั่นมิหวั่นไหว
ขอเพียงพี่อย่าลืมไปปลื้มใคร
ส่งดวงใจรักแท้...ดูแลกัน
13 มิถุนายน 2551 14:38 น.
ครูพิม
ราชีนี ครองใจ ไทยลูกทุ่ง
พุ่มพวงรุ่งเรืองรองงามผ่องศรี
เสนาะเสียงร้องเต้นเล่นดนดรี
งามฤดีกตัญญุตาสมค่าคน
สิบหกปีลาลับดับสังขาร
เสียงยังหวานสถิตใจไทยทุกหน
รักพุ่มพวงดวงจันทร์มั่นกมล
จิตงามล้นเสียงงามแท้แม่พุ่มพวง
แก้วรอพี่ทุ่งนางคอยชายในฝัน
นัดพบกันหน้าอำเภอเพ้อเฝ้าหวง
ความรักเหมือนยาขมระทมทรวง
ใจตกบ่วงเพราะพี่จ. จ้อหลายใจ
รอรักที่สถานีมีแต่หวัง
แพ้รักพังนางบังเงาเฝ้าหลงใหล
หนูไม่เอาเขามาเองเจ๋งกว่าใคร
คราผิดหวังนอนฟังเครื่องไฟใจระทม
หนูไม่รู้เขามีแฟนเกี่ยวแขนนี่
หล่อจังพี่(อื้อฮื้อหล่อจัง)ขอให้รวยช่วยอุ้มสม
อายแสงนี่ออนโดนหนุ่มเขารุมชม
พอรักขมฟังแล้วเหงาเศร้าเหลือดี
ห่างหน่อยถอยนิดอย่าชิดใกล้
หนูไม่รู้ว่ามีเมียเสียแล้วนี่
ฟังดาวเรืองดาวโรยตั้งหลายที
หลายครั้งที่ฟังแล้วเห็นเป็นสัจธรรม
เจ้าผึ้งลอยลอยคว้าง กลางเรื่องร้าย
เพลงผึ้งคลายทุกข์หม่นของคนช้ำ
เป็นบทเรียนฝากไว้ให้จดจำ
วีรกรรมของผึ้ง...ยังซึ้งใจ..
รักและคิดถึงพุ่มพวงดวงจันทร์...นักร้องผู้มิเคยตายจากใจ..
10 มิถุนายน 2551 23:17 น.
ครูพิม
เมื่อคราวอ่อนเดียงสาเป็นผ้าขาว
สองมือน้าวหัดเขียนเพียรฝึกฝน
จับมือหัดเขียนคำพร่ำอดทน
เหนื่อยไม่บ่นไม่พ้อต่องานงาม
จากไม่รู้..รู้อ่านรู้งานเขียน
คนไหนเซียนดื้อซนกลัวคนหยาม
ค่อยบ่มเพาะขัดเกลาเฝ้าติดตาม
ลูกศิษย์งามได้ดีเพราะมีครู
ปัญหามีมากมายมากรายกล้ำ
ศิษย์ระยำโป้ปดจนอดสู
ทั้งหนีเรียนเสพยาคราได้ดู
เป็นงานครูต้องช่วยด้วยเมตตา
ปัญหารักหนักอกเรียนตกบ่อย
มิเคยปล่อยให้เจ้าเศร้าหรอกหนา
เฝ้าดูแลห่วงใยคล้ายมารดา
ปรารถนาให้ศิษย์คิดถูกทาง
วิชาการเลขคณิตอังกฤษด้วย
ภาษาสวยทั้งเทศไทยให้สรรค์สร้าง
สรรพวิชาสอนให้ ไม่อำพราง
ชีพสว่างประสบผล...ชนชื่นชม
พานดอกไม้ธูปเทียนเพียรประดิษฐ์
จากใจศิษย์มาไหว้ครูผู้งามสม
เปรียบพ่อแม่เพื่อนคิดศิษย์นิยม
น้อมจิตก้มวันทาบูชาครู
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
5870
