31 ตุลาคม 2547 03:36 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
วันนี้....คำว่า เรา คือความรู้สึกที่ดี
ทำให้ฉันเห็นโลกสวยงามกว่าที่มีดีกว่าทุกครั้ง
ไม่เคยคิดนะ ว่าใคร จะมีอิทธิพลต่อใครได้จริงจัง
แต่เธอทำให้ฉันเชื่อว่าเรื่องบางเรื่องที่เคยได้ฟัง...อาจไม่จริงเสมอไป
อย่าถามบ่อยได้ไหม ว่าคิดถึงไหม รักเธอหรือเปล่า
บางครั้งที่ไม่เคยตอบเป็นเรื่องเป็นราว..เหมือนที่เธออยากได้
ก็ใช่ว่าฉันไม่จริงจัง....หรือ...ปากแข็งอะไร
แค่รู้สึกว่าคำนี่ไม่ใช่จะกล่าวพร่ำเพรื่อออกไปได้ทุก ทุกที
ฉันมีเหตุผลทุกครั้งกับคำรักที่บอก....
จำเป็นนะ....ที่ต้องมีอารมณ์พอให้พูดบอก ถ้อยคำเหล่านี้
ฉันไม่เคยบอกรักใคร...หากว่าความรู้สึกในใจ...ไม่มี
เพราะฉันซื่อตรงต่อความรู้สึกทุกที...จนบางทีก็มากไป
แต่เชื่อฉันเถอะนะ...เธอคือคนที่ฉันรัก
รวบรวมความรู้สึกไว้เพื่อเธอมานานเนิ่นนัก แล้วรู้ไหม
อาจไม่มีคำรักพร่ำเพรื่อ....แต่ก็มีรักล้นเหลือในหัวใจ
เก็บมาเพื่อรอให้เธอ...เห็นค่าและเป็นคนเดียวที่จะให้...ชั่วนิรันดร์
****นาน เหลือเกิน ที่ไม่ได้ เขียนกลอนอย่างจริงจัง ครั้งนี้ ที่กลับมา บอกตรงๆว่าฝืดมากๆ ฝืดจริงๆ กว่าจะจบได้ เล่นเอาเกือบตายเหมือนกัน ****
ตั้งใจแต่งบอกใครบางคนน่ะ ข้อความ+ความรู้สึกตามนี้ คร้าบ....ผม
2 ตุลาคม 2547 13:29 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
* * * * * * * * *
เป็นแค่โต๊ะกับเก้าอี้ก็พอแล้ว
ไม่ต้องเป็นแสงดาววามแววแต่อยู่ไกลถึงบนฟ้า
อยากให้รักเราง่ายและสัมผัสได้เพียงปรายสายตา
อย่างโต๊ะกับเก้าอี้ที่เสมอมาเป็นของคู่กัน
* - -*
ไม่ต้องเป็นโต๊ะกับเก้าอี้ชุดหรู
แค่วางไว้แล้วบ้านจะมีกลิ่นความอบอุ่นอวลอยู่พอน่าฝัน
วันใดที่อยู่ห่างก็ยังทำหน้าที่ไปตามวิถีของมัน
แต่ถ้าใกล้--ก็จะหมายถึงความครบครันที่ยิ่งขึ้นไป
- -
หวังแค่ให้เรารักกันอย่างโต๊ะกับเก้าอี้
มีอิสระในชีวิตหน้าที่แต่แสนจะดูดีเมื่ออยู่ใกล้
ให้เราผูกพันแต่ยังเหลือที่ว่างระหว่างกันไว้หายใจ
เนื้อที่พอให้รักได้เติบใหญ่ --ระหว่างกลาง
* * * * * * *
เมื่อวาน....มีคนส่งฟอร์เวิร์ดเมล์มาให้อ่าน เรื่อง โต๊ะ กับเก้าอี้
แค่อ่านชื่อก็รู้สึกคุ้น พอคลิกเข้าไปอ่าน
....นี่มันเรื่องที่เราเขียนเองนี่หว่า???!!!!!????
เลยนึกถึงกลอนบทนี้ขึ้นมา....ที่จริงกลอนบทนี้ ถูกเขียนขึ้นมาก่อน
แล้ว บทความ เรื่อง โต๊ะ กับ เก้าอี้ ถึงตามมาทีหลัง
ก็ดีใจ...ที่มีคนชอบถึงขนาดเอาไปฟอร์เวิร์ดอ่านต่อๆกัน จนกลับ
มาถึง เรา โดย ที่คนฟอร์เวิร์ดมาให้ ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าเราเป็นคนเขียน
เอง....วันนี้เลยแอบปลื้ม ไปหยิบกลอนบทนี้ มาให้อ่านกันอีกครั้ง...
ใครอยากย้อนกลับไปอ่านก็เชิญได้ค่ะ ลาก link มาให้ถึงที่http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2179
อ่านแล้ว ฝากเม้นท์ไว้ด้วยก็จะเป็นพระคุณอย่างสูง
ใครอ่านแล้ว ก็อย่าหาว่า เอาของเก่า มาหากินเลยนะคะ
แค่ อยากแบ่งปันให้อ่านกันทั่วๆ เท่านั้นเอง....
สำหรับ บทนี้ ต้องฝากทิ้งท้าย ไว้ก่อน เพราะ พรุ่งนี้ เป็นวันทำงาน
ที่ต้องกลับไปหัวฟูยุ่งเหยิงอีกครั้ง
พบกันใหม่วันหยุดหน้า นะคะ มิตรรัก แฟนเพลง
คิดถึงถนนสายเก่า วันละนิดจิต แจ่มใส
(ลูกทุ่งไปเปล่าเนี่ยะ)
1 ตุลาคม 2547 15:59 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
แสงตะวันยังขึ้นทางทิศเก่า
ดอกไม้ยังแย้มบานทุกเช้า....สิ่งรอบตัวยังเหมือนเก่าคงที่
หนังสือเล่มโปรดยังคงใจความเก่า- - แม้ไม่เคยเปิดอ่านกี่ปี
เพลงเก่าๆในแผ่นซีดี....ก็ยังหวานเพราะดีเหมือนเมื่อวาน
แต่อาจเพราะใจเราเองที่รู้สึก
ที่เอาจิตสำนึกไปผูกกับเรื่องเศร้าที่พัดผ่าน
ความสุขมาเคาะประตูทักทายแล้ว นานสองนาน
เรากลับไม่เคยเปิดบ้านให้เข้าไป
ชีวิตเราไม่ได้เกิดมาเพื่อวันเก่า...เก่า
นั่งกอดแต่ความเศร้า แล้ว ความสุขจะเกิดได้ไหม
โลกไม่ได้หยุดหมุน สายลมยังพัดกรุ่น ต้นไม้ยังแผ่รากใบ
เราเองเป็นแค่องค์ประกอบเล็กๆที่ดำเนินชีวิตไปใต้ฟ้า
มีความสุขเถอะนะ กับวันนี้ที่ยังหายใจ
ขอบคุณโลกที่ยังมีวันใหม่- - ที่เรายังมีหัวใจเพื่อค้นหา
รักไม่ได้หายไปไหน- - ยังอยู่ที่ใจ- -ตลอดมา
เหมือนชีวิตที่ยังเดินไปข้างหน้า- - เพื่อเก็บสะสมสิ่งล้ำค่า ชื่อความทรงจำ
- -
บทนี้ตั้งใจแต่งให้กำลังใจ...
ใครต้องการกำลังใจก็มารับไปแล้วกันนะคะ
ความหมายตามที่บอกไว้ในกลอนทุกประการค่ะ
ตอนแรก ตั้งใจ ไม่โพสท์ แต่มาอ่านอีกที แล้วชอบ ท่อบจบ เลยเอามาฝากกันหน่อย อิอิ
หลังจากที่เศร้ากระหน่ำมาหลายวัน.....เอาแบบฮึดๆ ไปอ่านดูบ้าง
1 ตุลาคม 2547 02:27 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ฉันรอเธอที่นี่ด้วยความเชื่อมั่นไว้ใจ
เธอใช้ชีวิตที่นั่นกับการรักใครต่อใคร ที่ไม่ใช่ฉัน
ฉันฝากความรักไปกับดาว...กอดตัวเองอย่างว่างเปล่ามาทุกวัน
เธอรอนแรมไปกับความไหวหวั่น- - ตามหาใครอื่นที่ไม่ใช่ฉันมาใส่ใจ
เป็นความจริงที่แสนเศร้าสำหรับฉัน
เหมือนก้อนหินแอบมองจันทร์แล้วได้แต่เก็บความฝันเอาไว้
เราเคยรักกันหรือเปล่า- - หรือฉันเป็นเพียงฝันชั่วคราว หรือเป็นใคร
เธอจึงเหมือนไม่มีเยื่อใย..เหมือนระหว่างเราที่ผ่านไป ไร้ความสำคัญ
บอกหน่อยว่าฉันต้องเล่นบทเป็นใคร
และควรคาดหวังแค่ไหน..กับความรักของฉัน
ห่างแสนไกล...ควรอีกไหม ที่ก้อนหินจะหวังเคียงคู่จันทร์
ตอบเถอะนะ สั้นๆ..ว่า..วันนี้เธอมีดาวดวงสำคัญ แทนฉันแล้ว
กลอนบทเก่าๆ ในไดอารี่...
ที่ไปค้นๆ มาให้อ่านกัน...
คิดเหมือนกันไหม
ว่าบางทีอะไรเก่าๆ ก็ให้ความรู้สึกที่ดี และคลาสสิคได้...
เหมือนกันนะเนี่ยะ.....
หน้าส่วนตัว
907
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
