31 กรกฎาคม 2547 11:46 น.
ทัดหทัย
เธอเคยบอกเสมอว่าฉันตาหวาน
ยิ่งประสานตากันแล้วหวั่นไหว
มีเงาเธอกระจ่างอยู่ข้างใน
เผยว่าใจฉันนี้มีเธอครอง
เป็นหน้าต่างหัวใจที่ใสซื่อ
มันเคยหรือหลอกใครที่ได้จ้อง
วันหนึ่งตาคู่นี้มีน้ำนอง
เพียงเพราะต้องเลิกฝันจบกันไป
ทุกคนบอกฉันว่าตาฉันเศร้า
ฉายแต่เงาความหมองเหมือนร้องไห้
ทุกวันนี้มิกล้าสบตาใคร
กลัวว่าในตาฟ้องเงาของเธอ
30 กรกฎาคม 2547 19:21 น.
ทัดหทัย
ทุกทุกร้อยถ้อยเรียงเพียงทอรุ้ง
ทอดข้ามคุ้งโค้งฟ้ามาเสกฝัน
ฝากหัวใจให้ประจักษ์รักผูกพัน
ช่วยเติมวันแสนหวานสานศรัทธา
คล้ายคล้ายร่ำคำรักถักเกลียวหวัง
จนบางครั้งทำให้อยากไปหา
อยากให้มีเงาแก้วกลางแววตา
เพื่อบอกว่ายืนยันสัญญาใจ
ทีละวรรคอ่านอักษรบทกลอนซึ้ง
แล้วคิดถึงคนบรรจงส่งมาให้
ตอนนี้เธอเขียนกลอนออดอ้อนใคร
นานแล้วไม่ส่งมา.....หรือว่าลืม
หน้าส่วนตัว
1197
