21 มกราคม 2554 21:18 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หนาวจัง หวังว่าหาไออุ่น
หนาวจัง ไอละมุน อยู่ไหนหนา
หนาวจัง ทางชีวิต คิดขึ้นมา
หนาวจัง คนสบตา หาไม่มี
หนาวจัง นั่นไง ใจใครนั่น
หนาวจัง ช่วยแบ่งปัน ได้ไหมนี่
หนาวจัง ใจดวงอ่อน อ้อนทุกที
หนาวจัง คู่ชีวี ยังมืดมน
หนาวจัง ใจดวงขม ยามลมผ่าน
หนาวจัง ความร้าวราน กี่ล้านหน
หนาวจัง ใยสวาท ยังพลาดดล
หนาวจัง ไอรักวน แล้วผ่านเลย
หนาวจัง ยามลมลูบ จูบผิวเนื้อ
หนาวจัง วอนลมเจือ ใจชาเฉย
หนาวจัง ขาดไออุ่น คนคุ้นเคย
หนาวจัง หัวใจเอย ใครช่วยที
หนาวจัง หวังว่าหาไออุ่น
หนาวจังว ลมอรุณ กรุ่นฟ้าเอ๋ย
หนาวจัง ลมลำเอียง เลี่ยงอย่างเคย
หนาวจัง หนาวจังเลย ได้แต่เปรย....กับลม
ทิพย์โนราห์ พันดาว
21 มกราคม 2554 21:07 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
กลางลมหนาว สะท้านทก อกระทึก
ยิ่งดื่นดึก ให้ระส่ำ กร่ำเหน็บหนาว
ดูดาวเดือน ที่เวิ้งฟ้า ยังพร่าพราว
สายลมกราว ราวไม้ ริมชายคา
หากฉันมี ไม้ขีดไฟ ในชีวิต
จะลิขิต ขีดประกาย ที่ปลายฟ้า
ให้แสงงาม จากปลายก้าน ผ่านสายตา
โลมอุรา ให้อุ่นร่าง กลางสายลม
ฉันจะจุด ก้านที่หนึ่ง ถึงความเศร้า
ให้สร่างเซา ล่มสลาย คลายความขม
เพื่อหัวใจ อันมั่นสุข ไม่ทุกข์ตรม
ให้ภิรมย์ วันคืน ยามตื่นตา
ฉันจะจุด ก้านที่สอง เพื่อปองรัก
ด้วยอยากพัก ความรักลวง เคยห่วงหา
ลืมความร้าว ยาวนาน ที่ผ่านมา
ด้วยตรึงตรา นับร้อย รอยแผลเป็น
ฉันจะจุด ก้านที่สาม ตามความคิด
ขอชีวิต ใสสว่าง ทางที่เห็น
อย่ามืดดำ ทุกเส้นทาง อย่างที่เป็น
ริ้วลำเค็ญ ให้เร้นหาย กับสายกาล
กลางลมหนาว สะท้านทก อกระทึก
ยิ่งดื่นตึก ยิ่งครวญคร่ำ จนร่ำสาง
เหลือเพียงเถ้า ไม้ขีดวาย ที่ปลายทาง
เพียงอำพราง ไม้ขีดไฟ ไม่เป็นจริง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
22 ธันวาคม 2553 19:26 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
พฤกษาเหงา เฉาใบ ในไอหมอก
คล้ายจะบอก ว่าหนาวเนื้อ จน...เหลือแล้ว
คำคิดถึง จากคนไกล ยังไร้แวว
หรือเปลี่ยนแนว ทางหัวใจ ไม่เหมือนเดิม
อรุณงาม ทาบทา ริมฟ้าผ่อง
อวลละออง คล้ายระกำ มาย้ำเสริม
แม้สุรีย์ แบ่งอุ่น มาหนุนเติม
ใจเดิมเดิม ก็ยังร้าว ทุกคราวมา
หวังอรุณ ฟ้าใหม่ ใสสอ้าง
บนลานกว้าง ของหัวใจ ยังใฝ่หา
ว่าสักวัน ไอแห่งรัก จะชักพา
คนไกลตา ที่ลาลับ จะกลับคืน
กลับมาร้อย มาลัยรัก ถักความฝัน
ดูแลกัน ด้วยเข้าใจ มิใช่ฝืน
มีความรัก มอบให้กัน ทุกวันคืน
ราตรีกลืน คืนดาววับ ขับเพลงใจ
พฤกษาเหงา เฉาใบ ในไอหมอก
เสียงใจบอก หยอกเรา เหงาใช่ไหม
ในยามนี้ หนาวบั่นทอน จนอ่อนใจ
ฝากหมอกไอบอกเขา ...เรา..ยังรอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
15 พฤศจิกายน 2553 22:33 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เวิ้งกลางนา เจิ่งนอง ดูหมองคล้ำ
ด้วยธารล้ำ ราวสมุทร สุดแก้ไข
รวงทองเอย เคยอวดลม ชมแกว่งไกว
บัดนี้ใย ไม่เหลือเรียว แม้เสี้ยวรวง
มีแต่น้ำ เหม็นเน่า เข้าแทนที่
โถมนที ทลายสิ้น แผ่นดินหวง
น่าสงสาร ชาวนานัก จำหักทรวง
ช่อเรียวรวง จมธารา น้ำตาริน
เหตุใดหนอ เราเกิดมา ใต้ฟ้าหนึ่ง
ไม่ถึงครึ่ง ต้องเอาใจ ใฝ่ถวิล
ปล่อยทางน้ำ โถมนา บ่าไหลริน
เสียงยลยิน เมืองในกรุง มุ่งสำคัญ
หากไร้ธัญญาหาร ที่หว่านป้อน
จะทุกข์ร้อน เพียงใด ในเขตขันณ์
หากไร้สิ้น ประชาชาญ ผู้หว่านพันธ์
จะอิ่มกัน อยู่ทุกมื้อ หรืออย่างไร
คนบ้านนอก มิใช่คน หรือจนศักดิ์
จึงไร้หลัก คอยจูง พยุงให้
เศรษฐกิจ ในกรอบเมือง ที่เลื่องไกล
มิใช่ใคร คือคนจน เฝ้าทนมา
น่าสงสาร เกษตรกร ค่อนประเทศ
ต้องไร้เกรด ไร้ความหวัง น่ากังขา
มีบ้างไหม จะยิ่งไหญ่ ในพารา
หว่านผืนนา ด้วยเรี่ยวแรง แห่งพลีง
ลุกขึ้นเถิด ชาวนาเอย จงเงยหน้า
ตราบใดฟ้า คู่ตะวัน อย่าหวั่นหวัง
แม้แรงใจ ให้รันทด หมดกำลัง
ศักดิ์ศรียังตระหง่านเด่น อยู่เช่นเดิม
ทิพย์โนราห์ พันดาว
28 ตุลาคม 2553 09:05 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ชอบคุณสายน้ำใจทุกเส้นสาย ที่ไหลหลั่งมาดับทุกข์ ถึงแม้ว่าจะไม่มากมาย
มหาศาลแต่ก็มีคุณค่า แล้วก็ขอขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ มาตลอด ตอนนี้
น้ำเริ่มลดลงแล้ว คาดว่าอีกไม่นาน คงเข้าสู้สภาวะปกติ แต่คงต้องใช้เวลา
เป็นเดือน สำหรับรายชื่อผู้ที่บริจาคมา ทิพย์โนราห์จะนำไปเขียนลงใน บันทึกริมน้ำ คอยอ่านนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
จากใจ ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
2097
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
