8 สิงหาคม 2550 19:12 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
........วันกลับบ้าน.....
กลับถึงถิ่นก่อร่างสร้างกำเนิด
ถึงบ้านเกิดตะวันลับดับทิวไม้
มองดูเรือนหลังเก่าเหงามิคลาย
คิดถึงยายแม่เอ๋ยเคยเลี้ยงดู
ยายเคยสอนให้งามความเป็นหญิง
แม่สอนสิ่งดีงามตามขัดถู
ลูกของแม่หลานของยายได้เป็นครู
คอยอุ้มชูเยาวชนเป็นคนดี
...............................................................
.......ศาลาริมน้ำ.........
ศาลาเก่าคราคร่ำนังขานขับ
ร่ายบทรับเพลงไพรถิ่นไกลแสน
เล่าเรื่องราวร้าวใจในต่างแดน
สุขใดแม้นไม่เหมือนเยือนบ้านเรา
ณ ศาลาหลังเก่าอยากเล่าขาน
เป็นตำนานชีวิตใครในวัยเหงา
ที่ริมน้ำแห่งนี้มีผองเรา
พี่น้องเฝ้าเล่าขานตำนานใจ
..................................................................
........และถึงวันจากบ้านเกิด..กลับสู่บ้านใหม่..
เมฆกระจายรายรุมเป็นกลุ่มก้อน
วิหคร่อนบินลับกลับเคหา
แสงตะวันเลือนดับลับสายตา
มองนภาดาวเคียงเดือนช่างเลือนลาง
.......เหมือนตัวฉันวันนี้ที่เหว่หว้า
ริมธารานั่งมองใจหมองหมาง
เหมือนวิหคปีกหักพักริมทาง
สุดอ้างว้างอาวรณ์เฝ้าถอนใจ
8 สิงหาคม 2550 18:43 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลมรำเพยแผ่วปลิวพลิ้วใบหญ้า
ลมพัดพาผ่านบทเพลงบรรเลงไหว
หยาดน้ำตาแห่งอ้างว้างยังค้างใจ
เพลินเพลงไพรแว่วมา..ค่าน้ำนม
......หนาวลมไพรเคว้งคว้างกลางเวหาว
สาดแสงพราวมะลิผ่องล่องเวหน
แทนความรักความห่วงใยในผองชน
ดุจดั่งดลฤดีดวงห่วงอาวรณ์
ภาพเก่ากาลหวานซึ้งยังตรึงอก
สุดหยิบยกพระคุณล้ำมาพร่ำสอน
หยาดน้ำนมที่รินไหลในมารดร
มากอาทรด้วยผูกพันกลั่นจากใจ
......ในวันนี้ลูกเองเคว้งคว้างอยู่
คนอุ้มชูเคยฟูมฟักสิ้นตักษัย
เหลือเพียงซุ้มมะลิพราวแสนหนาวใจ
แทนอาลัยไม่เคยจางยังค้างทรวง
อวลกลิ่นกรุ่นมะลิร่ำด้วยฉ่ำฝน
ถึงเบื้องบนรู้ไหมใครยังห่วง
คราได้ชมมะลิพราวยามร้าวทรวง
ใจทั้งดวงดุจได้แรง.....แสงส่องทาง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
6 สิงหาคม 2550 19:38 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
วันเธอแต่งคนรอแสนท้อแท้
ใจคนแพ้ขื่นขมตรมใจหมอง
รักของเราเขามาคว้าไปครอง
โอ้ อกต้องปวดหนาวแสนร้าวราน
สุริยาพลัดฟ้ามานานแล้ว
เจ้าไก่แก้วเงียบลงคงสงสาร
ใจดวงนี้ชอกช้ำซ้ำร้าวราน
ส่งเสียงหวานขันปลอบขอบใจจริง
เป็นไก่แก้วยังรู้แนวแผ่วเสียงขัน
เพ้อรำพันเปล่งเสียงเพียงบางสิ่ง
แต่ตัวเราเพ้อไปใช่จะจริง
สุดท้ายนิ่งเงียบงันฝันเอาเอง
สุริยาเย็นย่ำค่ำอีกแล้ว
เจ้าไก่แก้วไปไหนใครข่มเหง
หยาดน้ำตารินหยดรดทรวงเอง
หรือครื้นเครงเห็นเราพ่ายเลยหายไป
คิดถึงเธออีกครั้งจะตั้งจิต
ชั่วชีวิตคนรอหาท้อไม่
ฉันจะรอเธอคืน....อย่าฝืนใจ
เพียงอยากให้เธอสุข...ทุกข์ก็รอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
6 สิงหาคม 2550 19:22 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ฝากน้ำตารินรดหยดน้ำสังข์
ด้วยใจหวังมุ่งมาดและปรารถนา
ด้วยอยากอยู่ใกล้ใกล้ไม่ไกลตา
แต่ชะตาผกผันฉันห่างเธอ
จึงเขียนกลอนฝากมาเวลาห่าง
ปล่อยใจร้างแต่ยังฝันผูกพันเสมอ
อาจด้วยรักและผูกพันฉันมีเธอ
ก็คงเพ้ออยู่อย่างนี้ไม่มีวัน
ในยามกินยามนอนถอนสะอื้น
ใจขมขื่นขลาดขมอารมณ์ฝัน
อยากได้เธอเป็นคู่รู้ใจกัน
ดั่งความฝันเคยมีที่ต้องการ
ขอให้เธอครองคู่อยู่กับเขา
ต่อแต่นี้ไม่มีเราที่เล่าขาน
ยังไม่ลืมความหวังครั้งเบ่งบาน
ถึงสะท้านใจเจ็บ....ยังเก็บงำ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
6 สิงหาคม 2550 18:37 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เดินตามแม่แลมองสองฝากฝั่ง
ด้วยวาดหวังอิ่มใจดั่งใฝ่หา
วันนี้เราจะได้รำทำลีลา
โชว์สายตาเพื่อนของแม่ที่แกรอ
เสียงปรบมือ เปราะ เปราะ เหมาะจังหวะ
ไม่ลดละกรีดกรช้อนตัวย่อ
เหยาะเหยียบย่างร่ายรำทำเชิดคอ
ไม่รีรอเฝ้ากรีดกรายชะม้ายมอง
ปากก็ร้องมือก็รำชวนขำยิ่ง
เจ้าเด็กหญิงยิ้มพรายหายหม่นหมอง
คิ ดถึงนม ขนมหวานร้านข้างคลอง
หัวใจพองจะได้ชิมลิ้มรสมัน
พอเพลงจบรีบก้มพนมไหว้
ดั่งใจหมายได้ชิมอิ่มแล้วฉัน
รอพรุ่งนี้เถิดหนาค่อยว่ากัน
เต้นให้มันคงจะได้อีกหลายเงิน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
745
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
