17 กรกฎาคม 2552 21:13 น.
ธันวันตรี
ครบเก้าเดือนอุ้มท้องเจ้าร้องไห้
ใคร?เจ็บเจียนขาดใจกลับไม่บ่น
เลือดทั้งกายกลั่นไหลเป็นสายปน
รักเข้มข้นพันผูกให้ลูกยา
เมื่อผ่านวันผ่านเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย
เจ้าเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแกร่งกล้า
ค่อยสอนเดินสอนทำสอนคำจา
สอนวิชาเรียนรู้ไว้คู่ใจ
จากวันนั้นถึงวันนี้หลายปีผ่าน
จนวันวารเปลี่ยนสู่วัยผู้ใหญ่
ส่งเรียนสูงศึกษามหาวิทยาลัย
ได้อาศัยลูกแน่ยามแก่ชรา
สู้อาบเหงื่อต่างน้ำทำงานหนัก
เพื่อลูกรักได้ผ่านการศึกษา
เล่าเรียนจบจนคว้าปริญญา
แม่ภูมิใจลูกมีตราปัญญาชน
มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา
คงหมดภาระใจไม่หมองหม่น
ลูกคงมีความสุขไม่ทุกข์ทน
แม่คนนี้ย่างเข้าแล้ววัยชรา...
ถึงวันแม่แล้วลูกรัก..
อยากทายทักถามไถ่ได้พบหน้า
สบายดีหรือเปล่าเจ้าลูกยา
สื่อภาษาความรักจากหญิงนึง
มีรูปถ่ายเก่าเก่าคลายเหงาบ้าง
มีไอ้ด่างข้างกายคลายคิดถึง
ภาพลูกน้อยผ่านวัยให้รำพึง
เงียบหายซึ่งข่าวคราวเจ้ากลอยใจ
นั่น...หญิงชรา
แลนัยน์ตาหม่นหมองอยากร้องไห้
ฝากสายลมแสงดาวกล่าววอนไป
ขอกลอยใจกลับคืนถิ่นก่อนสิ้นลม
3 กรกฎาคม 2552 20:43 น.
ธันวันตรี
พิศภาพเรียมนุชน้อง กัลยา
ราวดั่งพรเทพา เสกสร้าง
สรรพางค์ผ่องโสภา พิลาปร่ำ
ให้อกพี่รอนร้าง ห่อนห้ามหทัยไหว
เอวองค์อรชรอ่อนช้อย
สองกรย้อยยวงนวลดวงแข
พิศพักตร์ลักขณาอร่ามแล
งามแท้เนตรขนงก่งเกาทัณฑ์
ผมเผ้าเงาขลับยับยับสุรีย์
ดั่งมณีนิลวะวาวพราวสวรรค์
นาสาอ่าแลเลิศบรรเจิดพรรณ
ดั่งทเรศเขตขัณฑ์ชั้นวิมาน
ไนยนาชายชม้อยอ้อยอิ่ง
เพราพริ้งคมขำนัยน์ดำหวาน
โอฐงามยามสรวลชวนสราญ
สะคราญทองทาบอาบปรางนวล
กัณฐาเป็นริ้วปล้องผ่องผจง
เทียบคอหงษ์องอ่าสง่าล้วน
สวยสมกลมปล่องผ่องนวล
แสนรันจวนชวนชิดสนิทกาย
นิ้วนางเรียวเสลาเพราลักษณ์
เล็บสลักทับทิมแดงแสงเฉิดฉาย
กรรณากลีบอุบลยลเปรียบปลาย
แม้นสั่งใดเรียมไวได้ยินพลัน
ทันต์เรียบริ้วระเบียบเทียบแสงขาว
แพรวพราวคราวแย้มยิ้มปริ่มสุขสันต์
เทียมนลาฎดาดทองผ่องอำผัน
พิศสรรพ์นงนุชสุดบาดใจ...
21 มิถุนายน 2552 20:04 น.
ธันวันตรี
เธอสวมชุดสีขาวราวนางฟ้า
ประหนึ่งว่าเป็นตัวแทนจากแมนสรวง
มาดับทุกข์โศกเศร้าเราทั้งปวง
ให้พ้นห้วงโรคีเบียนบีฑา
รอยยิ้มเธอหวานละมุนอบอุ่นนัก
พร้อมด้วยพักตร์ผุดผ่องครามองหน้า
ยิ่งฉายแพร้วแพรวเนตรแห่งเมตตา
ยืนหยัดอยู่คู่ประชามาช้านาน
เรื่องรังสรรค์วรรณศิลป์มิสิ้นสาย
เธอรินร่ายร่วมกันมิผันผ่าน
สื่อสัจจะผสมอุดมการณ์
สะท้อนงานเอกลักษณ์ยิ่งนักแล
ยี่สิบเอ็ดมิถุนาเวียนมานี้
ขอพรศรีช่วงโชติโปรดเผยแพร่
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกปักรักษ์ดวงแด
ขอสุขแท้แด่เธอนั้นนิรันดร...
20 มิถุนายน 2552 00:43 น.
ธันวันตรี
เรขสายรายเสกสร้าง.....ศิลป์ผสม
สฤษฎ์ศาสตร์ภิรมย์.......พิลาสฟ้า
คราชิดต่างชื่นชม..........ชโลมชีพ
ปลุกจิตสำนึกกล้า...........กล่อมเกล้าเกลาขวัญ
๏ศิลปะสยามงามบรรเจิดเลิศลอยลิบ
ดั่งเมลืองเมืองทิพย์ทเรศเขตสวรรค์
อ่าอานุภาพตราบอนันตกาลกัลป์
วิเศษวิศาลลือลั่นพรรณราย
๏สังคีตะนิรมิตศิลป์เสกสร้าง
เสนาะสรรพางค์ศิลปะพริ้งเพริศเฉิดฉาย
นาฏกะอมรินทร์รมณีย์แพรวพราย
สยายวิญญาณทิพย์นรปฐพี
๏สถาปัตยกรรมล้ำเลิศแพรวเพริศฟ้า
จรุ่งรัฐวัฒนาเรืองราศรี
ปราสาทแก้วกาญจนาพิพัฒน์รัตนบุรี
อารามโอฬารมณีพิลาศพิไลพรรณ
๏ปฏิมากรแก้วมณีมรกต
งามช้อยชดสูงศักดิ์เสมอสวรรค์
ระเมียรมณฑประดาดาษบุษบัน
นิวัติสวัสดิสรรพ์สถิตย์สถานไทย
๏ทัศนศิลป์ศิลปินประภัสร์
เส้นสายตวัดวิจิตรอภิสมัย
สรรสีลีลากรรณิกาเกริกฟ้าไกล
กนกลายไทยทวีค่าฟุ้งธราดล
๏วรรณศิลป์จินตกวีนิมิต
ถ้อยสารวิศิษฏ์วิเศษศรีกุศล
โคลงฉันท์กลอนกาพย์จรัสหล้านภาดล
เสน่ห์มิ่งมนตร์ตราตรึงตราบนิรันดร์
๏ศิลปะศิลปินศิลปกรรม
เลอเลิศล้ำนำค่าฟ้าไอศวรรค์
สุนทรีย์ศิลปะทิพย์ยงอยู่คู่ขวัญกัลป์
เพื่อเสกสรรค์สร่างโศกโลกยนคร
๏คารวะแก้วไกวัลปัญญาปราชญ์
ศิลปินเปรื่องสามารถประภัสสร
ท่านคือมิ่งมณีแสดงแห่งสยามอมร
เกียรติกระฉ่อนก้องหล้านภาลัยเอย...
จบกระบวนเกินกล่าวซร้อง....ศิลปิน
สร้างศาสตร์คู่ธรณิน..............สืบไว้
ท่านคือมิ่งแผ่นดิน.................ผ่องภาพ
ก้มกราบวันทาไหว้................กอปรให้เจริญขวัญ....
1 มิถุนายน 2552 21:38 น.
ธันวันตรี
ประกายเกล็ดเพชรรัตน์จำรัสเลิศ
งามชูเชิดโชติชื่อบรรลือสยาม
ยังเปล่งแสงภาษาสง่างาม
มิผ่อนตามเพลาที่ล้ารอน
ร่ำรินคำรสความล้วนคมค่า
ด้วยลีลาเอกลักษณ์เอกอักษร
ทั้งโคลงกาพย์กลอนนิทานงานกำจร
เป็นอนุสรณ์สืบสานงานประพันธ์
ให้ลูกหลานทั่วไทยได้ศึกษา
ถึงคุณค่าโวหารท่านสร้างสรรค์
ยูเนสโกโชว์ชื่อระบือบรรณ
ทุกชนชั้นไทยมวลล้วนภูมิใจ
ขอบูชาสดุดีกวีรัตน์
ผู้ประภัสร์ยืนยงดำรงไสว
ศิโรราบกราบกรานทุกวารวัย
สำนึกในพระคุณท่านสุนทร
หน้าส่วนตัว
3629
