30 มกราคม 2553 06:12 น.
นรศิริ
แสงโสมส่องพราวใสในคืนนี้
ใยฤดีของเราเศร้าจริงหนอ
นับเนิ่นนานกับกาลที่ต้องรอ
เฝ้ารอยคลอรอคอยอย่างน้อยใจ
ทั้งเจ็บเจ็บเหน็บหนาวและร้าวรวด
ให้ปวดปวดปร่าปร่าน้ำตาไหล
มันร้อนรุ่มรุมเร้าดังเผาไฟ
แล้วซึมซ่านผ่านไปทุกอณู
เดียวดายไร้หวังภิณฑ์พังสูญสิ้น
ท่ามชีวินอันรันทดอดสู
หมายสัมผัสความรุ่งเรืองเฟื่องฟู
ไม่อยากอยู่อย่างไร้ในทิศทาง
โน่นแสงโสมส่องพราวสกาวฟ้า
หากอุราของเราเหงาอ้างว้าง
กับชีวีวันนี้ที่บอบบาง
ขอบฟ้ากว้างหากแต่แพ้ใจเรา
ปล.วันนี้วันพระนะคะ เป็นวันเพ็ญด้วย ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ ยังไม่ได้หากลอยธรรมะมาลงเลยเพิ่งไปรับลูกชายกลับมาค่ะ
23 มกราคม 2553 07:09 น.
นรศิริ
สุขเถิดหนาขออย่ามีหมองหม่น
มิตรบ้านกลอนทุกคนจงสุขี
ทุกวันวารพานพบสบสิ่งดี
อีกไพรี โรคาอย่าเบียดบัง
กอปรกิจใดเรืองรุ่งเกินมุ่งหมาย
ทั้งหญิงชายรายได้อย่าถอยหลัง
ที่มีสุขขอให้สุขจีรัง
ที่มีทุกข์ทุกข์จงพังพินาศไป
อีกรู้สึกสำนึกสัมมาสติ
มีสัมมาสมาธิอย่าเผลอไผล
จิตกำกับจับไว้อย่าให้ไกล
ชัยชนะยิ่งใหญ่คือใจเรา
เป็นสินตอบมอบมาจากห้องพระ
ที่นระ สิริ ให้ไม่อับเฉา
สามัคคีกันไว้อย่าใจเบา
มิตรบ้านกลอนของเรา....สุขนิรัดร์
วันนี้วันพระนะคะขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๓
ให้เจ้าสุขีหมั่นพันปีอย่าขูฮ่วง
คุณธรรมล่วงเข้าหาเจ้าอย่าป่วนเวิน
เงินคำนั้นขออย่ามีเขินขาด
พยาธิฮ้ายอย่ากลายกล้ำสู่คิง เด้อพี่น้องเอ้ย
ขอความกรุณษหากล้วยไม้ป่าสวยๆลงให้หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
15 มกราคม 2553 19:56 น.
นรศิริ
ดับไฟ
ริษยาพาใจให้ตกต่ำ
เช้าค่ำดั่งไฟแผดเผา
ร้อนรุ่มสุมไหม้ใจเรา
บรรเทาลงได้ฉันใด
ภพไตรกว้างใหญ่ยิ่งนัก
ฤจักเท่าจิตหาไม่
คุมทัพคุมชนยากไซร้
คุมใจยากนักจักทำ
เสี้ยวหนึ่งอารมณ์ข่มไว้
ดับไฟก่อนใจจะถลำ
อุเบกขาพาน้อมนำ
ชื่นฉ่ำยินดีปรีดา
มุฑิตาจิตมิตรยิ่งใหญ่
ใครใครย่อมรักนักหนา
อีกมีจิตคิดเมตตา
ริษยาพ่ายลาลับไกล
วันนี้วันพระนะคะ แรม ๑๕ ค่ำเดือน ๒
ขออาราธนาคุณพระรัตนตรัย ปกป้องคุ้มภัยให้ทุกท่านเทอญ
14 มกราคม 2553 19:46 น.
นรศิริ
ขมขื่น
กับหน้าตาท่าทางแสนซื่อนั้น
ทำให้ฉันหวั่นไหวใจห่วงหา
ทุกวันหวั่นไปลับไม่กลับมา
หวาดผวาวันใดมิได้เจอ
ห่วงยิ่งนักว่าจักไม่พบเจ้า
อาจถูกเขาทำร้ายได้เสมอ
อย่าได้จรจากไปไกลนะเออ
ฉันห่วงเธอกลัวภัยพามากล้ำกราย
สิ่งที่หวังดังวาดปรารถนา
เจ้ากลับมาเคียงข้างมิห่างหาย
ร่างที่เคยผอมโซจวนเจียนตาย
ก็กลับกลายอ้วนพีดีใจจัง
เปลี่ยนชื่อใหม่ให้โก้โถน่าชื่น
เจ้าขมขื่นใครฟังต้องหันหลัง
น้ำตาลแดงปนมาน่ารักชัง
ชอบมานั่งเฝ้าป้องปกผองภัย
เป็นน้องที่แสนดีพี่หมาเก่า
ช่วยกันเฝ้าเห่าหอนตอนหลับใหล
ฉันนิทราใต้ร่มไม้สบายใจ
เพราะมีหมาฝูงใหญ่คอยดูแล
ครั้นพอเจ้าอ้วนพีดีขึ้นแล้ว
เจ้าของจับให้แกวไปท่าแร่
เด็กร้องจ้ากอดหมาร้องงอแง
ค่าขมขื่นเพียงแค่.ถังใบเดียว
12 มกราคม 2553 19:20 น.
นรศิริ
สิบหกมกราฟ้าไร้หม่น
ขอคุณครูทุกคนจงสุขี
เกริกเกียรติ์ก้องเปี่ยมล้นท้นความดี
อย่าได้มีขุ่นข้องหมองกมล
ที่มีทุกข์จงคลายมลายสิ้น
เป็นอาจิณศีลธรรมน้อมนำผล
มีเมตตาปรานีศิษย์ทุกคน
ส่งศิษย์พ้นวังวนอนธการ
ครูเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้
เป็นกำแพงคุ้มภัยทุกถิ่นฐาน
เป็นแม่พระแม่พิมพ์มายาวนาน
ศิษย์จึงผ่านผองภัยได้ด้วยครู
คารวะพระคุณสามงามสง่า
สูงคุณค่าสูงศักดิ์ยอดนักสู้
น้ำใจนั้นเลิศล้ำแสนดำรู
ขอเชิดชูปูชนีย์ศรีบุคคล
ร้อยอักษรกลอนกานท์ผ่านมาไหว้
เป็นมาลัยจากใจที่ท่วมท้น
ด้วยศรัทธาสาธยายหลายถกล
นำศิษย์พ้นโอฆะนทีภัย
หน้าส่วนตัว
1581
