23 ธันวาคม 2551 00:05 น.

โกรธ

นั่งยิ้มริมระเบียง


เงียบงัน.......

นิ่งอยู่กับเวลาอันโหดร้าย

พายุอารมณ์โหมทำลาย

จรดปลายมีดกรีดใจให้เป็นแผล



โกรธเถอะนะ ฉันยอม

ก้มหน้าพร้อมยอมเป็นคนแพ้

รักด้วยใจ อ่อนไหวเพราะแคร์

วันนี้ฉันจะอ่อนแอ ให้คุณเห็น



นี่แหล่ะฉัน

คนที่มีความรู้สึกสารพันซ่อนเร้น

เหมือนแกร่งกล้า.... แต่ฉันเสียน้ำตาเป็น

วันนี้คุณจะได้เห็น ฉันร้องไห้

















....................................................



โกรธเถอะนะ....


ถ้าหากคิดว่าถูกฉันทำร้าย


แต่อยากให้รู้ว่าที่ทำไป


เป็นเพราะรักมากมาย.... จึงได้ทำ...




....................................................


				
22 ธันวาคม 2551 23:36 น.

ขอคิดถึงอีกทีนะ... จะได้ไหม ?

นั่งยิ้มริมระเบียง




สบายดีหรือเปล่า...

เคยมองฟ้าแล้วเห็นดาวเหมือนกันไหม

ยามเหน็บหนาวคราวค่ำ ฟ้าร่ำไร

เพลงเก่าครวญหวนไห้ ยังได้ยิน


ในส่วนลึกที่สุดของความรู้สึก

ยังรำลึกถึงกัน... หรือลืมวันวานหมดสิ้น

พอจากแล้วจบ.... ลบภาพเก่าฝังดิน

ไม่ยลยิน ตัดเยื่อ ไม่เหลือใย


คืนค่ำที่ดาวพราวฟากฟ้า

ขอคิดถึงอีกทีนะ... ได้ไหม...

แม้เป็นคนขีดเส้นให้เป็นไป

แต่อยากบอกว่า แท้ในใจ........ ไม่เคยลืม...



				
17 ธันวาคม 2551 08:33 น.

... กาแฟ ...

นั่งยิ้มริมระเบียง





ใครบางคนเคยบอกว่ากาแฟไม่ดี

อธิบายยังงั้นยังงี้ สรุปคือกินแล้วไม่ดีนะ (จ๊ะ)

ห่วง - ห่วง - ห่วง... อย่ากินมากหล่ะ

พักผ่อนบ้าง อย่าทุ่มกับงานจนล้า.... ไม่ดี...



ก็แค่คนที่ (แกล้ง) ห่วงอยู่ห่าง - ห่าง

แล้วก็ปล่อยให้คว้าง ๆ ๆ ห้ามโน่นบ่นนี่

ทีตัวเองเถอะ... เชอะ ๆ ๆ ทำพูดดี...

ไม่ต้องทำเป็นมีเลยน้ำใจ.... ไม่เอา.....



กาแฟดีที่สุดนะจะบอกให้

อย่างน้อยก็ไม่เคยปล่อยใคร.. ให้เหงา....

ง่วง ๆ จิบกาแฟสักแก้ว ไอเดียแพรวพราว

ไม่เหมือนบางคน.... คิดถึงทีไรก็เศร้า ๆ ๆ ....

. . . .   ม่ า ย เ ข้ า จ า ย  . . . .




				
14 ธันวาคม 2551 02:32 น.

แค่อยากจะบอก... ว่า ‘เสียใจ’ ...

นั่งยิ้มริมระเบียง





ไม่เคยใกล้ชิด

เป็นเพียงมิ่งมิตร ก็แค่นั้น

ไม่เคยถามว่ามีใครอยู่ไหม...

...... ไม่เคยอยากได้ความผูกพัน

แต่เวลาเนิ่นนาน ก็ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป



ต้นรักงอกงามขึ้นช้า - ช้า

เติบโตตามวันเวลาอันอ่อนไหว

เมื่อคุณเผยความรู้สึกในใจ

ความรู้สึกฉันก็คล้าย ๆ จะตรงกัน



เราเริ่มมีเรื่องคุยกันมากมาย

เรื่องชีวิตที่แตกต่างทางเป็นไปของคุณและฉัน

เรื่องงาน เรื่องใครต่อใคร สาระพัน

แล้วก็เรื่องคน ๆ นั้น.......... ที่ฉันเพิ่งรู้......



อยากบอกนะ.... ว่าเสียใจ......

เราพบกันเมื่อสาย..... แสนอดสู.....

เหน็บหนาว... พอ ๆ กับความเศร้าที่พร่างพรู

..... แค่อยากให้รู้.......... ว่าฉันก็ปวดร้าว....



ฝากขอโทษคนของคุณด้วยนะ......

ขอโทษ........ ที่อาจทำให้เสียน้ำตา ทำให้เศร้า

บอกเขาด้วย... ว่าระหว่างเรา.....

คงจบลงตรงความว่างเปล่า..... จากลา....



คงไม่ได้ใกล้ชิด

แม้เป็นเพียงมิ่งมิตร.... ก็คงไม่กล้า...

ไม่อยากทำร้ายใจใคร และไม่อยากเสียน้ำตา

จึงขอตัดใจลา....

.... เพื่อเหลือภาพที่เคยมีค่า.... จารึกไว้....





				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนั่งยิ้มริมระเบียง