28 กุมภาพันธ์ 2552 00:01 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เก็บออมถนอมไว้
ทีละเล็ก ทีละใจ สะสม
ความรู้สึกดี ชื่นชม
ค่อย ๆ บ่ม จนเป็นเรา
ทีละเล็ก ทีละน้อย
เริ่มค่อย ๆ ในความว่างเปล่า
เหมือนกำลังใจ เหมือนเงา
รอถึงคราว อันงดงาม
มีความสุขที่ได้รอ
ไม่เคยท้อ ไม่เคยถาม
ไม่เคยอยากได้นิยาม
ในความเป็นเราสองคน
เก็บแนบแอบเอาไว้
ไกล-ใกล้ ไม่เคยบ่น
ต้นรักงอกงามในตัวตน
เคียงข้างอย่างคน เข้าใจ
26 กุมภาพันธ์ 2552 02:20 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ภาพพราง ในคืนคว้าง หม่นเหงา
บางอย่าง ทำให้คนสองคนเฝ้า ฝันหา
วาดหวัง เพริศไกล เกินสายตา
คิดว่า..... ต้องงดงาม...
ฉันเสียใจ
ที่ในความจริงฉันเป็นอะไร ๆ ที่คุณคงมองข้าม
เป็นแค่คนธรรมดา ๆ ไม่น่าติดตาม
และคุณก็คงรับนิยาม ในความเป็นฉันไม่ได้เลย
ขอบคุณที่พยายามรักษาน้ำใจ
ไม่ตัดรอนสายใย...
... (เพียงแต่อาจค่อย ๆ เงียบหายไปเฉย ๆ)...
ขอบคุณ ที่พยายามยังเป็นคนคุ้นเคย
ไม่เอื้อนเอ่ย ตัดสัมพันธ์
ภาพพราง ในคืนคว้าง หม่นเหงา
รัก.... ระหว่างเรา เริ่มต้นเหมือนความฝัน
และจบลงด้วยความเศร้า เงียบงัน
แม้จะรู้จุดจบ แต่ฉัน.... ก็ยังคงแอบเสียน้ำตา
20 กุมภาพันธ์ 2552 02:15 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
อะไรทำให้เราพบกัน
ท้องฟ้า เดือนดาว ดวงตะวัน ดอกไม้ไหว
หรือเพราะหนทางที่ยังคงดำเนินเรื่อยไป
ไม่วันนี้ ก็คงวันใหม่ ยังไงก็ไม่พ้น
อะไรทำให้เกิดเรื่องราว
อบอุ่น อ่อนหวาน รานร้าว สับสน
ความแตกต่างระหว่างคนสองคน
ต้องเอามาปะปน รวมกันเพราะความรัก
อะไรที่ตราตรึง
แอบแนบในห้วงคำนึง แน่นหนัก
หยุดความรู้สึกมากมาย ให้เฝ้าภักดิ์
รัก..... และพร้อมให้ทุกอย่างเป็นไป
อะไรทำให้เราพบกัน
เปลี่ยนคนเข้มแข็งอย่างฉันให้เป็นไปได้
ทั้งที่ตั้งใจ จะไม่มีใคร
แต่กลับแอบเก็บคุณไว้ในใจ ไม่รู้ตัว
16 กุมภาพันธ์ 2552 12:52 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เป็นแค่ เพื่อน ดีกว่าไหม?
กำหนดระยะห่างระหว่างใจ คงไว้แค่นั้น
ความรู้สึกดี - ดีที่มีต่อกัน
ฉัน........... ขอเรียกคุณว่า เพื่อน นะ...
ยังอยากจะคบต่อไป
อยากมีคุณโดยไม่ต้องชิดใกล้ ไม่ต้องห่วงหา
แค่อยากนั่งคิดถึง โดยไม่ต้องสบตา
ไม่ต้องคอยทุ่มเทเวลา ดูแล
ขอให้ระหว่างเราดำเนินต่อไปช้า - ช้า
ค่อย ๆ ซึมซับรับรู้คุณค่า... ของมิตรแท้...
เป็นคนดีต่อกัน โดยไม่มีวันผันแปร
เพียงขอให้รู้ว่าต่างแคร์... และไม่มีวันทำร้าย
เป็น เพื่อน กันดีกว่านะ.....
แม้คุณจะบอกว่า... เพื่อนมีมากมาย นับไม่ไหว
เพราะคำว่า เพื่อน...
...จะทำให้เรายืนเคียงข้างกันตลอดไป
ต่างจากคำว่า คนรัก ตั้งมากมาย...
... ที่เบื่อเมื่อไหร่ ก็คงกลาย...
... เป็นเพียงแค่... คนอยากลืม ...
14 กุมภาพันธ์ 2552 11:11 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
หลับตา...
ยอมจำนนโชคชะตาของวันนี้
พยายามแล้วที่จะทำสิ่งที่ดี
ดีที่สุดเท่าที่พอจะมี พอจะเป็น
หลับตา...
อ่อนล้า และไม่อยากให้ใครเห็น
สงสาร........ ไม่จำเป็น
แค่ขอหลบเร้น พักใจ
หลับตา...
เก็บพลังแกร่งกล้า เพื่อวันใหม่
ขอโทษ หากทำให้ใครเสียใจ
ฉัน... ไม่ใช่คนดีอะไร....
.... เท่าที่ทำได้ จึงเพียงแค่นี้ ...
Lovers
0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
หน้าส่วนตัว
993
