12 กุมภาพันธ์ 2552 02:21 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
นอกหน้าต่าง มืดมิด สนิทเศร้า
ฟ้าคืนนี้ ไม่มีดาว สกาวใส
กิ่งไม้โอน เอนอ่อน อ้อนลมไกว
เพลงเงียบเหงา บรรเลงใจ ให้มืดมน
ไหวหวั่น อยู่ในความหวั่นไหว
เศร้าแอบลึก ผนึกใจ ให้สับสน
หรือความรัก แค่มายา ไร้ตัวตน
คนบางคน เอ่ยง่าย แล้วคลายเลือน
นอกหน้าต่าง มืดมิด สนิทเศร้า
ฟ้าคืนนี้ ไม่มีดาว อยู่เป็นเพื่อน
คนเคยรัก ห่างหาย กลายลางเลือน
ปล่อยใจเปื้อน อารมณ์ไหว พรายน้ำตา
มินตรา
๑๒ กุมภา ๕๒
12 กุมภาพันธ์ 2552 00:35 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุก
เฮ่อ...... ไม่อยากจะลุกแต่ทำไงได้
งานรอจัดการบานตะไท
ง่วงนอนยังไงก็ต้องทำ
มะงุมมะงาหรา
รีบชงกาแฟอย่าช้า ซดกระหน่ำ
สู้ต่อไป สู้เพื่อใครนะ (บ่นพึมพำ)
หรือสู้เพื่อความงอกงาม ของตัวเลขในบัญชี
(ฝันไปป่ะ)
ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุก
ลุก ๆ ๆ ถ้าอยากมีเงินไปใช้หนี้
ตาสว่างพร่างพรายในทันที
ทำงานซะดี - ดี
เพราะบัตรเครดิตเดือนก่อนนี้ รูดไปเยอะ!
11 กุมภาพันธ์ 2552 01:13 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
กลีบบอบบางของดอกไม้
หรือจะทานทนไหวกับไอหนาว
ม่านหมอกหนา ปิดตาดาว
เรา......... พบกันช้าเกินไป
10 กุมภาพันธ์ 2552 21:42 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
พื้นไม้เก่า สีหม่น ทนดินฟ้า
ราวระเบียง เพียงทา ชมพูเศร้า
ที่นั่งพัก ปีกไม้ ระบายเทา
ลั่นทมขาว ชูก้านช่อ ล้อลมพราย
กลีบบอบบาง...
นวลสล้าง ร้อยรวง ดวงดอกไม้
ผู้ผ่านทาง ดอมดม ชมในใจ
งามไม่แพ้ ดอกไม้ใด เจ้าลั่นทม
หอมอ่อนจาง ลาง - ลาง ยามใกล้ชิด
หอมสนิท ยามอยู่แนบ แอบเรือนผม
หอมอบอวล อยู่บนหมอน นอนชื่นชม
หอมมาลัย ลั่นทม จางในใจ
ทอดกายล้า นอนมอง ท้องฟ้ากว้าง
เจ้าลั่นทม ปลิดกลีบคว้าง ลงเคียงใกล้
ดั่งจะปลอบ โอ้ใจจ๋า อย่าอาลัย
วันนี้เหนื่อย พรุ่งนี้คลาย แค่หลับตา
พื้นไม้ซีด สีหม่น กับคนเหงา
ตะวันลับ สลับดาว ลอยฟ่องฟ้า
ระรวยรื่น ชื่นกลิ่นร่ำ ดวงจำปา
พักสายตา ริมระเบียง เคียงลั่นทม
มินตรา
๑๐ กุมภา ๕๒
9 กุมภาพันธ์ 2552 21:21 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
หัวใจจม คมคำ จนข้ามรุ่ง
วนเวียนมุ่ง ตกตระหนัก รักบานฉ่ำ
ยาพิษอาบ ฉาบน้ำตาล หวานน้ำคำ
อยากจะรู้ ที่เอ่ยพร่ำ ความจริงไหม?
หรือเพียงแค่ เพราะอารมณ์ สุดข่มเก็บ
จึงเอ่ยคำ ซ้ำเติมเจ็บ คนอ่อนไหว
หลับตาตรอง ลองนิ่งคิด สิทธิ์เป็นไป
ฉันคนนี้ แค่คนใหม่ เพียงแค่นั้น
หากพลั้งพลาด วาดหวัง ร่วมสร้างก่อ
ตามเพลิงพ้อ ขอให้เป็น ดั่งเช่นฝัน
คงไร้จุด หยุดยืน ทุกคืนวัน
ยามก้าวล้ำ ดื้อรั้น สู่ฝันไกล
จำอำลา น้ำตาเก็บ เจ็บแค่นี้
ชาติหน้ามี ขอร่วมฝัน พบกันใหม่
หากเป็นคู่ ชู้ชื่น ใช่อื่นไกล
ขอสมัคร รักใคร่ เพียงสองเรา
ปล่อยใจจม คมคำ จนข้ามรุ่ง
หมายมาดมุ่ง ข้ามพ้นคืน ฝืนเหน็บหนาว
ก้มหน้าซ่อน ไม่กล้าพบ สบตาดาว
ยอมรับร้าว เกินกำหนด หยดน้ำตา
หน้าส่วนตัว
Lovers
0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
770
