24 กุมภาพันธ์ 2549 15:44 น.

::เว้นไว้ให้คิดถึง::

นางสาวใบไม้


                  เพราะในรักไม่เคยร้างความคิดถึง
            ดวงใจจึงซาบซึ้งความห่วงหา
            เพราะเส้นทางกั้นไว้จนไกลตา
            จึงได้รู้ถึงคุณค่าการรอคอย

            แปรความเงียบเป็นรูปเงาการเฝ้าหวัง
            เก็บไว้เพื่อประทังยามเหงาหงอย
            ความทรงจำใช่ร้างเลือนเหมือนรูปรอย
            สักเพียงน้อยให้ใจอุ่นละมุนนาน

            ฝากสายลมรินร่ำคำคิดถึง
            บทเพลงแห่งความคำนึงจึงขับขาน
            กล่อมดอกไม้ในใจให้แย้มบาน
            การรอคอยอันยาวนาน..จะผ่านพ้น


				
17 กุมภาพันธ์ 2549 15:34 น.

::ระหว่างคำลา::

นางสาวใบไม้



               หากวันนั้น..เธอไม่เอ่ยคำลา..
วันนี้เธอ-ฉันอาจยังไม่รู้ว่า..เรารักกันแค่ไหน
จนนาทีสุดท้ายที่ต่างฝ่ายต่างต้องจากกันไป
จึงได้รู้ว่าลึกลึกในความห่วงใยมีอะไรแฝงอยู่มากมาย

อุ่นใจ...บ้างหรือเปล่าที่เคยบอกว่าคิดถึงกัน
ซาบซึ้ง..บ้างไหมกับความผูกพันที่เปี่ยมความหมาย
ปวดร้าว..เพียงใดเมื่อความฝันที่เคยมีกลับพังทลาย
หัวใจ....ของใครกันแหลกสลายเมื่อต้องเอ่ยคำลา

เราสอง..จึงได้รู้ว่าที่ผ่านมาใช่เพียงแค่คิดถึง..
แต่ยังซ่อนความลึกซึ้ง..ระหว่างความห่วงหา
อาจเพราะกลีบดอกโศก..ปลิดปลิวร่วงในธารน้ำตา
หัวใจสองดวงจึงเผยว่า.วันนี้..ถึงเวลาดอกรักบาน





                                                               .....ใบไม้....				
9 กุมภาพันธ์ 2549 12:18 น.

::เพลงแสงดาว::

นางสาวใบไม้


                   ราตรี..ประดับดาวอันพราวพริบ
             ระยับยิบโพ้นไกลในห้วงหาว
             คล้ายดวงตาขยิบเย้าเล่าเรื่องราว
             ร่ายบทเพลงแสงดาวราวกล่อมฟ้า

              เสียงเอื้อนเอ่ยขานคำลำนำแผ่ว
              กังวานแว่วหากโหยไห้อาลัยหา
              ถึงบางดาววูบหายจากสายตา
              เหลือไว้เพียงสัญญา..ว่ายังรอ

              ดึกดื่น..หมื่นดาวเจ้าขานขับ
              จะมีใครขานรับกันเล่าหนอ
              ยามขับกล่อมทำนองใครร้องคลอ
              จึงบางดาวเปล่งแสงทอ..ล้อน้ำตา

              คืนล่วงเลยโอ้ดาวเอยจึงล่วงลับ
              ที่ไหนเลยจะหวนกลับคืนมาหา
              เพียงประกายวับแวมแต้มดวงตา
              เพลงแสงดาว..ร่ำว่า..อย่ารอเลย

              - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
              - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
              ...จึงบางดาววูบหายลับสายตา
              เพลงรำพันแว่วมา..อย่ารอเลย				
3 กุมภาพันธ์ 2549 14:48 น.

::วันที่"ความรัก"หายไป::

นางสาวใบไม้


...ไม่มีอะไรจะรั้งคนที่จะไปให้อยู่ได้..
ต่อให้เสียน้ำตามากมายก็คงไร้ซึ่งความหมาย
จะเหนี่ยวรั้งได้อย่างไรกับหัวใจที่มันพังทลาย
ต่อให้เสียดายเท่าเสียดาย..สุดท้ายก็จบลงอยู่ดี

สิ่งเดียวที่จะทำได้ในวันที่เลิกรากัน
คือการเข้มแข็งเผชิญกับมัน..ไม่ใช่ถอยหนี
บอกตัวเองจงยิ้มให้เขาเพื่อทดแทนคืนวันที่เคยมี
อาจยากเต็มทีแต่ก็ยังดี...กว่าให้น้ำตาทำร้ายใจ

อย่าซ้ำเติมตัวเองด้วยการร้องไห้
เพราะไม่ใช่ข้อต่อรองสุดท้ายที่รั้งเขาไม่ให้ไปไหน
ในความรักไม่ต้องการความสงสารหรือความเห็นใจ
ไม่ว่าเขาจะอยู่หรือไป....ชีวิตก็ยังคงเป็นของเรา

ไม่เหลือความรัก....ความหวังก็ยังไม่สิ้น
บอกใจให้อดทนเพื่อโบยบินออกจากโลกที่เปลี่ยวเหงา
ผ่านวันนี้ไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่..ด้วยตัวและหัวใจเรา
ลืมวันคืนเก่าเก่า..ทิ้งความเศร้าไปในกระแสกาลเวลา

				
31 มกราคม 2549 16:03 น.

::เหตุผล..คนขี้ขลาด::

นางสาวใบไม้


                สายตาเธอดูคล้ายตั้งคำถาม
          ว่าฉันเหนื่อยกับความพยายามบ้างไหม
          จากท่าทีราวกับว่าไม่รับรู้อะไร
          ทั้งที่เธอเปลี่ยนแปลงไปขนาดนั้น

          ..ใช่ว่าฉันจะไร้ความรู้สึก
          ในเมื่อลึกลึกก็ไหวก็หวั่น
          แต่อีกใจหนึ่งยังคงดึงดัน
          หากวันนี้จากกันฉันคงแทบขาดใจ

          ....แหลกรานแทบไม่มีชิ้นดี
          ต้องฝืนยิ้มทั้งที่อยากร้องไห้
          ปลอบใจตัวเองว่า..ช่างเถอะไม่เป็นไร
          แค่เธอยังไม่จากไป..ก็เพียงพอ

          ฉันจึงยังยืนยันคำเดิมเดิม
          เหมือนวันแรกเริ่มที่เคยเอ่ยขอ
          ให้โอกาสฉันนะ..ฉันจะรอ
          จะไม่ท้อ..แม้อีกนานสักเท่าใด

          อาจเพียงเหตุผลผู้หญิงขี้ขลาด
          คนที่หวั่นหวาดกับความอ่อนไหว
          กลัวเหลือเกินวันเดียวดายจะอยู่อย่างไร
          คงสลายแล้วใจ...หากอยู่ไป..โดยไร้เธอ

				
Calendar
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนางสาวใบไม้