19 กุมภาพันธ์ 2551 20:30 น.
นาฬิกาอารมณ์บูด
ค่าของคน
ค่าของคน ผลงาน การทำชอบ
คือคำตอบ ตวงชี้ ดีแค่ไหน
ผลงานดี มีเห็น เป็นอย่างไร
ทำชอบไว้วัดดุย่อยรู้ทัน
ถึงอวดอ้าง วางถ้า ว่าตนสูง
ยากจะจูง จิตใจ ใครเชื่อมั่น
เอาผลงาน ขานแจ้ง แสดงกัน
จึงสำคัญ คู่ควร ประมวลมอง
อย่ามองแต่แง่ร้าย
คิดใจเขา เอาใส่ ใจเราด้วย
เป็นเครื่องช่วย ชูชุบ อุปถัมภ์
สร้างความรัก สามัคคี มีประจำ
ทุกสิ่งสำ เร็จได้ ในฉับพลัน
อย่ามองแต่ แง่ร้าย มุ่งหมายชี้
มองแง่ดี เขาสักนิด อย่าบิดผัน
ใจเป็นกลาง วางลง ให้ตรงกัน
ยึดถือมั่นความดีที่ร่วมงาน
จันทรโชติ รอดโพธิ์ทอง
15 กุมภาพันธ์ 2551 21:18 น.
นาฬิกาอารมณ์บูด
อันความรักนั้นคือสิ่งที่งามงด ขาวสะอาดหมดจดดูสดใส
เริงระรื่นชื่นบานสราญใจ โลกสดใสเพราะมีรักนิจนิรันดร์
ช่วยแบ่งปันความรักบนโลกนี้ ให้ชีวีมีรักที่สดใส
มีเมตตาดูแลรักด้วยจิตใจ ของขวัญใหม่แด่โลกนี้สุขชีวัน
อยากจะให้โลกนี้มีความรัก จะฝูมฟักมิห่างเหิน
อยู่นั่งดูชมวิวกันพอเพลิน ใจฉันเขินเมื่อมีเธออยู่เคียงกัน
ภาคใต้ล้ำเลิศ
ถิ่นระเบิดมากมี
ประเพณีเผาโรงเรียน
แวะเวียนปล้นปืนทหาร
สนุกสนานในการยิงครู
เชิดชูมาเล
กะละมังยังรู้พัง
สตางค์ยังรู้หมด
มิตรภาพอันหมดจด
จะไม่หมดเหมือนสตางค์
โปรดอย่าลืมเพื่อนคนนี้
โปรดอย่ามีแฟนใหม่
โปรดอย่าทิ้งกันไป
โปรดอย่ามีใหม่ให้เห็นเลย
นาฬิกาอารมณ์บูด
10 ธันวาคม 2550 14:55 น.
นาฬิกาอารมณ์บูด
แม้นหน้าบูด พูดกระชาก สำรากเสียง
เอ่ยปากเถียง ถากถาง เอาข้างถู
ทำเย่อหยิ่ง ทิ้งท่า ที่น่าดู
สร้างศัตรู ตำทราม ไม่งานครัน
จะพูดจา หน้ายิ้ม อิ่มจากจิต
สื่อความคิด เข้าเงื่อน เป็นเพื่อนขวัญ
กล่างสิ่งใด ใจจริง ทุกสิ่งอัน
จงผูกพัน ไพเราะ เพราะนำคำ
ค่าของคน
ค่าของคน ผลงาน การทำชอบ
คือคำตอบ ตวงชี้ ดีแค่ไหน
ผลงานดี มีเห็น เป็นอย่างไร
ทำชอบไว้ วัดดู ย่อยรู้ทัน
ถึงอวดอ้าง วางท่า ว่าตนสูง
ยากจะจูง จิตใจ ใครเชื่อมั่น
เอาผลงาน ขานแจ้ง แสดงกัน
จึงสำคัญ คู่ควร ประมวลมอง
7 ธันวาคม 2550 20:39 น.
นาฬิกาอารมณ์บูด
หนังสือรุ่นเล่มเก่า....
นาฬิกาอารมณ์บูด
จากวันนั้นถึงวันนี้ที่เป็นสุข
ยามมีทุกข์อันใดช่วยเสมอ
จะจดจำไว้ในใจนะเพื่อนเกลอ
ว่าเป็นเธอที่ห่วงใยตลอดมา
จากขอบฟ้าสุขโขสโมสร
ยามกินนอนเจ็บไข้ก็มาหา
หากว่าเราต้องอยู่ไกลลับตา
แม้แต่หน้าก็ไม่เห็นเป็นเศร้าใจ
เธอเป็นเพื่อนที่ดีในใจฉัน
เราฝ่าฟันอุปสรรคไม่หลีกหนี
หากได้เจอหน้าอีกคราคงจะดี
เหมือนสีที่งามงดสุดหัวใจ
ความทรงจำแสนหวานกับพ้องเพื่อน
ที่คอยเตือนตัวตนเสมอไว้
ถูกบันทึกรวบรวมและเก็นไว้
ในหนังสือรุ่นเล่มเก่าของเราเอง
ทุกคนย่อยมีเพื่อนเมื่อเราลองนึกถึงวันที่เราเฮฮาด้วยกันแล้ว อยู่ๆ มาจากกันคุณจะรู้สึกว่ามันเศร้าแค่ไหน นำตาก็จะรินไหลลงมา แต่ทุกคนมีทางเดินของตนเอง ก็คงเหลือไว้แต่ความผูดผันที่ตราตรึงทุกห้องหัวใจยากจะลบเลือนไปจากใจเรา
ยามท้อฉันจะลุกยืนให้ไหวอย่างเข้มแข็งและมั่นคง
7 ธันวาคม 2550 20:33 น.
นาฬิกาอารมณ์บูด
จากวันนั้นถึงวันนี้ที่เป็นสุข
ยามมีทุกข์อันใดช่วยเสมอ
จะจดจำไว้ในใจนะเพื่อนเกลอ
ว่าเป็นเธอที่ห่วงใยตลอดมา
จากขอบฟ้าสุขโขสโมสร
ยามกินนอนเจ็บไข้ก็มาหา
หากว่าเราต้องอยู่ไกลลับตา
แม้แต่หน้าก็ไม่เห็นเป็นเศร้าใจ
เธอเป็นเพื่อนที่ดีในใจฉัน
เราฝ่าฟันอุปสรรคไม่หลีกหนี
หากได้เจอหน้าอีกคราคงจะดี
เหมือนสีที่งามงดสุดหัวใจ
ความทรงจำแสนหวานกับพ้องเพื่อน
ที่คอยเตือนตัวตนเสมอไว้
ถูกบันทึกรวบรวมและเก็นไว้
ในหนังสือรุ่นเล่มเก่าของเราเอง
ทุกคนย่อยมีเพื่อนเมื่อเราลองนึกถึงวันที่เราเฮฮาด้วยกันแล้ว อยู่ๆ มาจากกันคุณจะรู้สึกว่ามันเศร้าแค่ไหน นำตาก็จะรินไหลลงมา แต่ทุกคนมีทางเดินของตนเอง ก็คงเหลือไว้แต่ความผูดผันที่ตราตรึงทุกห้องหัวใจยากจะลบเลือนไปจากใจเรา
ยามท้อฉันจะลุกยืนให้ไหวอย่างเข้มแข็งและมั่นคง
หน้าส่วนตัว
1612
