ถ้าเราเจอใครสักคนบนโลกไซเบอร์แห่งนี้ แล้วความรูสึกดี ดี ก็เริ่มก่อตัวขึ้น คุณคิดว่าเราสามารถรักคนที่เราไม่เคยเห็นหน้า มีเพียวข้อความผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้น ได้หรือไม่??
สายลมขี้เหงา 28 เม.ย. 2547 12:04 น. - ID 3227 
1193
13
0
28 เมษายน 2547 15:11 น. - comment id 6897
รักเลยครับ ความรักเป็นความรู้สึกที่ดี แต่อย่าคาดหวังกันมากนัก บางที่เรายังคาดหวังตัวเองไม่ค่อยได้ อะไรที่หวังมากๆน่ะ เวลาผิดหวังมันเจ็บมาก จะพลอยเจ็บหัวใจและชังกันเปล่า ๆ ที่ดีกว่าคือเป็นพี่เป็นน้อง เป็นพ่อเป็นลูกกันไปนั่นแหละยิ่งดี
28 เมษายน 2547 15:42 น. - comment id 6898
ถึง คุณก่อพงษ์ ความรักจะเกิดขึ้นได้จริงเรอทั้งที่เราไมใคยเจอกานนะค่ะ แล้วเราจะสามารถรักกันได้เรอค่ะ
28 เมษายน 2547 16:42 น. - comment id 6901
ขอมีส่วนร่วมของคำตอบกับคุณ ก่อพงษ์ นะคะ มันไม่จำเป็นเลยที่ว่าต้องเจอหน้ากันก่อนถึงจะรักได้ ... เมื่อความรู้สึกมันเกิดขึ้นมาแล้ว ก็จงจริงใจกับความรู้สึกนั้นเถอะค่ะ อย่ากลัวไปเลย เผื่อใจไว้บ้าง ... ก็เท่านั้น
28 เมษายน 2547 17:24 น. - comment id 6902
ไม่จำเป็นต้องเห็นหน้าก็รักได้นี่คะ... อยู่ที่คุยกันได้ มีความสุขทุกครั้งที่คุยกัน ก็เพราะเราเข้าใจกันมากกว่าคะ...
28 เมษายน 2547 19:25 น. - comment id 6903
ม่ายจริงในโลกความจริง แต่จริงที่มีความรู้สึกดีๆ รักที่จริงต้องอยู่ด้วยกันจริงๆ หรือแค่จริงใจต่อกันล่ะ
28 เมษายน 2547 22:17 น. - comment id 6906
ไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า แต่ถ้ามีความรู้สึกดีๆ กับใครบางคน ความรักก็สามารถเกิดขึ้นได้แหละค่ะ
28 เมษายน 2547 22:59 น. - comment id 6908
อย่าปล่อยให้เธอลอยนวล!!! โอกาส เวลา และสายน้ำ ไม่เคยย้อนกลับ...?!
29 เมษายน 2547 11:15 น. - comment id 6909
แหมมมมม...ความรักสดใสมากๆแน่เลยนะพี่แอม อิอิ มิ้นท์ว่านะคะ ความรักผ่านตัวหนังสือ มันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น เพราะความรักไม่มีพรมแดน ไม่มีข้อจำกัด มันเกิดขึ้นได้ทุกเวลาในความรู้สึกเรา ความรักคือความรักไงคะ ไม่มีอะไรอธิบายได้ นอกจากคุณจะสัมผัสมันด้วยหัวใจ แล้วคุณจะรู้
29 เมษายน 2547 13:35 น. - comment id 6911
ได้สิ เราก็มีอยุ่^^คบกานมา2ปีแระน้า อิอิ อุ้ย!!ย่างปีที่3แล้วสิ คบกันแต่ในคอมนะ มะเคยเหงหน้าเลยแหละ แต่เขาก็น่ารักมากเลย จริงใจด้วย มะเคยมีคนอื่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง มะเคยทําให้เราหึงซักครั้งเลยด้วย มีแต่เราอะแหละทําให้เขาหึง อิอิ^^
29 เมษายน 2547 17:49 น. - comment id 6912
กับโลกไซบอร์ก อย่าได้ไปคาดหวัง ถ้าจะรักใครอย่ารักที่ตัวอักษร หรือผ่านแค่ตัวหนังสือ ต้องเจอกันจริง ๆ ..เราอยากจะบอกว่า ถ้าจะมีก็ขอให้แค่เป็นเพื่อน อย่างน้อยมิตรภาพ ก็ยังจะงดงาม ..เราเคยผ่านประสบการณ์มาแล้ว ..วันหนึ่งที่รักกวีคนหนึ่ง.ตลอดเวลาที่คบกันปีกว่า ต่างคนต่างเขียนกลอนโพสต์ให้กันเกือบทุกวัน เราไม่เคยพบหน้าหรือคุยกันทางโทรศัพท์ .แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่รู้ว่า ..เขาปิดบังความจริงบางอย่าง.. จนวันที่เรารู้ความจริงนั่นแหละ เรารู้สึกเสียใจ..และสะเทือนใจมาก เพราะถ้าครั้งแรกที่รู้จักกัน คือ ความจริงใจที่แท้จริง แม้จะไม่ใช่ความรักฉันชู้สาว อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนกวีกันตลอดไป ทุกวันนี้เราได้แต่รู้สึกเสียใจ ที่เราไม่สามารถจะดึงความรู้สึกดีดี นั้นกลับมาให้เขาได้ ทั้งๆที่เราพยายาม แม้จะไม่เคยโกรธ หรือเกลียด ..แต่ทุกครั้งที่เจอเขา เราได้แต่...รู้สึกเสียใจกับ สิ่งที่หายไป ..เราเคยถามนะว่า ทำไมๆๆๆ คนที่เราไว้ใจ เคารพ และรัก กลับเป็นคนที่ทำให้เราเสียใจที่สุด บางทีนี่มันอาจเป็นโศกนาฎกรรมอย่างหนึ่งในชีวิตมนุษย์ก็ได้นะ...
29 เมษายน 2547 20:08 น. - comment id 6913
อือ โลกนอกจอ กับโลกในจอมันต่างกันลิบนะคะ ค่อยๆพินิจพิจารณาไปอย่างคุณ อดีตฯ เธอว่าก็ ดีเหมือนกันนะคะ คุณ ก.พ. ก็ส่งกันเร็วไปหน่อยค่ะ น้องๆเธอยังต้องดูใจกันอีกนาน บางคนก็เจอคนในเน็ตแย่งแฟนไปซะอีกก็มี เอ้อ มีกันหลายแบบ นะคะ
29 เมษายน 2547 21:01 น. - comment id 6914
ตอนนี้คบกับคนคนนึงอยู่อ่ะค่ะ รู้จักและคบกันมา 2 เดือนแล้วค่ะ คุยโทรศัพท์กันทุกวัน ตอนนี้ก้อได้คุบกับที่บ้านเค้าดวยค่ะ...กำลังดู ๆ กัน ไปนะค่ะ แต่คุยกันแล้วรู้สึกดีมากๆๆ ขอบคุณโลกไซเบอร์ใบนี้จริง ๆ นะค่ะ
29 เมษายน 2547 23:31 น. - comment id 6918
เป็นคำถามที่ดีมากครับ ผมว่าตัวหนังสือก็มีความสำคัญมากสำหรับคนที่บ้าอ่านกลอนอย่างผม เขียนมาถ้อยคำดีก็หลงคารมเอาง่าย ๆ เขียนมาถ้อยคำร้ายก็รับแทบไม่ได้เหมือนกัน ผมประเภทเขียนกลอนรัก เป็นส่วนใหญ่ยิ่งทำให้เกิดความหวั่นไหวขึ้นได้ง่าย ตอบคำถาม...จะว่า..รัก..หรือไม่ไม่อาจบอกได้ ขอใช้คำว่า..คิดถึงเธอ..เกือบเป็นประจำ ทำนั่นทำนี่ก็ให้คิดถึง ยิ่งถ้าเห็นเธอมาลงกลอนต้องเปิดอ่านก่อน เป็นประจำ ต้องแวะหาเธอก่อน บางทีก็แกล้งเล่นตัว มาอ่านรอบสองถึงตอบให้ก็มี ยิ่งวันไหนเธอออกกลอนรักมาซะหวานจ๋อย เธอบอกเองว่า...คิดเห็นหน้าหวานใจแล้วแต่งให้หวานใจของตัวเอง เราหรือก็ละเมอเพ้อพกว่า..แต่งให้เรา เป็นงั้นไป บางทีก็เหมือนจะแกล้งเราเล่น แม่เจ้าประคุณออกกลอนรักมาเป็นชุด ๆ แหมใครละจะฉุดจะหยุดใจไว้ไหว บางทีก็เขียนจีบคนอื่นให้เราช้ำใจเล่น ๆ แก้เซ็ง นี่แหละครับ มีหลายรสให้ได้สัมผัส ก็เป็นความสุขอีกแบบครับ เพราะเป็นโลกที่ติดต่อใจเชื่อมใจ สำหรับเรื่องเป็นจริงอย่าไปคิดฝันเลยครับ โลกภายนอก(ออกจากเน็ต) ต้องต่อสู้ดิ้นรนสารพัดสาระเพ ไม่มีเวลาที่จะมาจู๋จี๋..พี่รักน้องปองนุชสุดสวาท..เหมือนอยู่ในเน็ตหรอกครับ เป็นสิ่งที่ดีที่เรารักใครสักคน (ในเน็ต)เป็นพลังอย่างยิ่งในการผลักดันการเขียนกลอน ของเราให้มีพลังคิดหาคำบางคำที่มหัศจรรย์บางทีคิดออกอย่างไรก็ไม่รู้ ยัง งง งงอยู่เลย รักกันในบทกลอนรักไปเถิดครับถ้าควบคุมจิตใจได้ไม่เสียหายอะไร แต่ถ้าจะให้เป็นเรื่องเป็นราวเป็นจริงบอกคำเดียวครับว่า ยาก! อ้าว ถามมานิดเดียวตอบเสียเป็นคุ้งเป็นแควยาวเหยียดยังกะขบวนรถไฟ ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง(เธอคนที่เขียนถึงนี้แหละ)
30 เมษายน 2547 08:13 น. - comment id 6921
ถ้ารักกัน ในบทกลอน แต่ คนที่เรารักเขามีเจ้าของแล้ว ก็ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะรัก เพราะความรักที่งดงาม จะต้องประกอบด้วยดี และความถูกต้องของศีลธรรม ..จริง ๆโลกในจิตนานการ และโลกความจริง..ถ้าพูดความรู้สึก มันก็คน ๆเดียวกัน แค่สมมุติชื่อเข้ามาเท่านั้น มันจึงแยกยาก ระหว่าง ความจริงกับจินตนาการ และถ้าได้รักแล้ว และรักอย่างจริงใจ คุณจะรู้นะ ถ้าไม่มีสติในการรัก ไม่มีศีลธรรมหุ้มห่อในความรัก ก็จะพากันดำเนินไปในทางที่ผิด ชายหนึ่งหญิงสอง หญิงสอง ชายหนึ่ง มันมีนักต่อนักแล้วนะ ที่เป็นอุทาหรณ์สอนใจมนุษย์บนโลกนี้
30 เมษายน 2547 12:53 น. - comment id 6924
ผมยังยืนยันถ้อยคำเดิม หากรักใครก็รักไปเถิด อย่าได้หวั่นเกรงต่อสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นเลยครับ เมื่อเรารู้ว่าทำอะไรผิดศีลธรรม เรามีความยับยั้งชั่งใจ ไม่มีปัญหาหรอกครับ ก่อนอื่นผมขอทำความเข้าใจเรื่องผิดศีลก่อน เดี๋ยวบางคนจะเข้าใจเรื่องการรักษาศีลผิด ๆ ศีลข้อ ๑ , ๒ , ๓ เราประพฤติผิดทางกายเท่านั้นจึงถือว่าเราผิดศีล (แค่ใจคิดไม่ผิดศีลธรรมอย่างแน่นอนครับ) เช่น เราคิดว่าจะฆ่าสัตว์แต่เราไม่ทำ เพราะสัตว์ไม่ตาย ไม่ผิดศีลข้อ ๑ หรอกครับ สำหรับข้อ ๓ คือ การไปยุ่งเกี่ยวกับสามีภรรยาคนอื่น เช่น เราแค่คิดฝันว่าเราได้นอนกับเมียเขา ก็ไม่ผิดศีลธรรมแต่อย่างใดครับ ยกเว้นเราไปนอนมีเพศสัมพันธ์ด้วยถึงผิดศีลครับ ใครที่เข้าใจผิด เข้าใจใหม่ให้ถูกต้องนะครับ เรื่องจิตใจคิดหาผิดศีลธรรมไม่ แต่ถ้ากายไปกระทำละก็ผิดเต็มประตู สำหรับข้อ ๔ การพูดคำเท็จ เขายกเว้นไว้ว่า การเขียนนิยาย เรื่องสั้น โคลง กลอน บทภาพยนตร์ ต่าง ๆ ไม่ถือว่าเป็นการพูดเท็จ เช่น...กระซิบฝากดาราบอกว่ารัก...ความจริงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เป็นคำเท็จ แต่เขายกเว้นไว้ จึงไม่ผิดศีลแต่อย่างใด เพราะเป็นเรื่องที่ใช้จินตนาการแต่งขึ้น ดังนั้นขอให้ผู้ที่เขียนโคลงกลอนเรื่องสั้นมาลงในไทยโพเอ็มทุกคน สบายใจไม่ทำผิดศีลข้อ ๔ อย่างแน่นอนครับ หรือท่านผู้มีความรู้ดี ผ่านมาเห็นว่ากล่าวอะไรผิดไป ขอให้ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ
30 เมษายน 2547 15:45 น. - comment id 6927
ความรักเป็นเรื่องของหัวใจล้วนๆ รักเถอะนะถ้าหัวใจสั่งให้รัก แต่เราอย่าคาดหวังกับความรักในโลกไซเบอร็ให้มาก เราเองเคยรักกวีคนหนึ่งในโลกไซเบอร์มาแล้ว เขาให้สัญญากับเราทุกๆอย่าง เป็นเวลาเกลือบ 2 ปีน่ะ จนกระทั่งเรารู้ความจริง.... เราเสียใจน่ะในระยะแรก แต่แล้วเราก้อให้อภัย เพราะยังคงรัก เราเข้าใจความรักไง รักเค้าอย่างไม่คาดหวังอะไรอีก แล้ววันนี้เราก้อทำได้ ความรักของเราที่ให้เค้ายังดำเนินอยู่เรื่อยๆ เพราะหัวใจเรารักเขาไง..
30 เมษายน 2547 19:21 น. - comment id 6930
อยากรู้ความเห็นเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะพี่แอม น้องแอมไม่ขอออกความเห็นละกัน...อิอิ
3 พฤษภาคม 2547 01:03 น. - comment id 6949
รักไร้เหตุผล...คนที่หาเหตุผลให้กับความรักของตัวเองได้เนี้ยเขายังจะคิดเรียกสิ่งนั้นว่ารักอีกเหรอ.....การพบเจอกับเพียงข้อความที่ขึ้นบนหน้าจอก็เพียงพอแล้วสำหรับความรู้สึกดีๆที่จะก่อเกิดขึ้นมาในหัวใจของคนสองคนที่มีความรู้สึกดีๆให้แก่กัน รักเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่อาจห้ามได้จะพบเจอกันทางไหนไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับความรัก......แต่คงคาดหวังให้รักนั้นสำหวังทุกครั้งก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะความรักก็ต้องขึ้นอยู่กับคนสองคน ขึ้นอยู่กับความจริงใจที่มีให้กันแต่......ถ้าคุณแน่ใจก็คาดหวังได้เลยกับความรักที่คุณได้รับ
3 พฤษภาคม 2547 04:20 น. - comment id 6952
สำหรับคนอื่นก็ต่างจิตต่างใจ...ทุกคนต่างมีเหตุผลกันทั้งนั้น..แต่เราก็เห็นด้วยที่ว่าความรักไม่ต้องการเหตุผล..แต่ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ..คบกันคุยกันด้วยหัวใจและความรู้สึก..ไม่แปลกเลยที่จะรักใคร...แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพบคนที่เราคิดว่าเป็นคนที่เรารักเค้าได้จริงๆ - - คุยกะคนตั้งมากมายทำไมไม่รู้สึก..แล้วทำไมกลับมาเป็นกะคนๆนี้....ไม่มีใครตอบได้นอกจากตัวเราเองเท่านั้น...อย่างเราเราก็รักเค้าโดยที่ไม่เคยเห็นหน้าสักครั้งได้เห็นแค่ตัวหนังสือ..ได้ยินแค่น้ำเสียง..แม้กระทั่งคำว่ารักสักคำเค้าก็ไม่เคยบอก..เราก็ไม่รู้จะหาเหตุผลไปทำไม..เพราะมาถึงวันนี้เราก็พอใจกะสิ่งที่เรารู้สึก..อิ่มใจกะสิ่งที่ได้ให้...ก็เราเลือกที่จะรักเค้าเองนี่นะ ผลตอบรับจะเป็นไง..อย่าไปคาดหวังให้เจ็บปวดเลย...มีความสุขกะสิ่งที่เป็น...และพร้อมจะยอมรับกับสิ่งที่จะตามมา..ด้วยความเต็มใจจะดีกว่า...แค่นี้เราก็รู้สึกดีมากๆแล้วล่ะ...
3 พฤษภาคม 2547 21:01 น. - comment id 6956
ถามว่า: ถ้าเราเจอใครสักคนบนโลกไซเบอร์แห่งนี้ แล้วความรูสึกดี ดี ก็เริ่มก่อตัวขึ้น คุณคิดว่าเราสามารถรักคนที่เราไม่เคยเห็นหน้า มีเพียวข้อความผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้น ได้หรือไม่?? ############################# ตอบว่า: สามารถรักได้แน่นอน..เรารักที่ความเป็นตัวของเขา ตัวอักษรทุกตัว....ที่สื่อออกมาจ๊ะ ในความเป็นจริง..เขาอาจจะแตกต่างจากที่เราจินตนาการ แต่เราก็รู้สึกดีที่มีใครสักคนที่ให้เราได้ผูกพันและต่อกลอนด้วย ได้แบ่งปันซึ่งกันและกัน.... เพราะโลกแห่งความจริงเป็นสิ่งที่เราแบกอยู่เต็มบ่าแล้วหนา.. แต่โลกแห่งไซเบอร์เราเลือกได้จ๊ะ..ว่าจะแบกอีกหรือจะผ่อนคลายกับใครสักคน... เพื่อนเอย...นายเป็นส่วนหนึ่งของเราแล้ว..5555...หยองม่ะ.. ..
4 พฤษภาคม 2547 13:03 น. - comment id 6962
พี่คิดว่าคุยกันอย่างเดียว โดยที่ไม่เคยได้ยินเสียง ไม่เคยเห็นรูป หรือไม่เคยพบปะกันเลย คงม่ะช่ายรักมั๊งจ้ะ.. น่าจะเป็น ความรู้สึกดีดี ที่มีต่อกันมากกว่า ลองคิดดูจิ่.. สมมุติถ้าไปเจอกันแล้ว เค๊าคนนั้นฟันหรอ.. หัวล้าน.. หรือแต่งงานแล้วอะไรแบบเนี๊ยะ.. ความรู้สึกดีดีที่น้องว่าก่อตัวขึ้นมาถ้ายังคงเหมือนเดิมอยู่ นั่นก้อแสดงว่าเป็นความรักจ้ะ.. อิอิอิ..
9 พฤษภาคม 2547 16:25 น. - comment id 7003
หน้าส่วนตัว
ทุกคนซึ่งเคยพบประสบมาคงรู้ดีว่าเป็นอย่างไร ว่ามั๊ยว่าเหมือนไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ เหมือนของปลอมที่หลอกลวง แต่มันก็เกิดขึ้นในใจจริงๆ มันผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ผมว่ามันเกิดได้จริง เพราะมนุษย์มักมีความรัก ความเกลียด หรือความรู้สึกเฉยๆได้กับสิ่งที่มาปฏิสัมพันธ์ด้วยอยู่เสมอ
ต้นไม้ใบหญ้า ภูเขา ลำธารห้วยหนองคลองบึง ป่า ตึกสูงใหญ่ พ่อแม่พี่น้อง พระมหากษัตริย์ และอีกมากมาย เหล่านี้ที่แต่ละคนจะได้สัมพันธ์ด้วย มันก่อความรู้สึกต่างๆขึ้นได้ทั้งนั้น
ตัวอักษรก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เข้ามาสัมผัสกับใจของผู้อ่าน เมื่อเป็นดังนี้ย่อมมีการปรุงแต่งเกิดขึ้นภายในใจ เราจึงสามารถรักตัวอักษรได้ และต่อจากนั้นก็เกิดการโยงด้านประสบการณ์ไปสู่รูปร่างตัวตนนิสัยอของอีกฝ่าย นั่นหมายถึงจินตนาการนั่นเองจะตามมา หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆแล้ว ที่ไหลต่อเนื่องไปเรื่อย ด้วยแรงแห่งการปรุงแต่งต่างๆนา จนกว่าจะหมดเหตุปัจจัย
ขออภัยด้วย...คือ ที่ผมเขียนมาทั้งหมดนั้น.. ตัวผมเองลองอ่านทวนดูหนึ่งรอบ พบว่าไม่รู้เรื่องเลย555 บ่นไรไม่รู้เรา
เอาเป็นว่าผมเห็นด้วย แต่ก็ตามสูตรครับ ความรู้เกิดได้ แต่อย่ายึดติดเป็นดีที่สุด เพราะจะได้ไม่เสียใจ ถ้าไม่สมหวัง หรือไม่เป็นดังหวัง
10 มิถุนายน 2547 18:43 น. - comment id 7170
ความรักเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน
ทุกเวลา ทุกสถานที่ แม้แต่บนโลกไซเบอร์
มันสำคัญอยู่ที่ใจต่างหาก
ถ้าจริงใจต่อกันมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะรักใครสักคนที่เราไม่เคยเห็นหน้า
สำหรับคนที่รูสึว่ารักใครบางคนในโลกไซเบอร์แห่งนี้แล้ว ก็ขอให้รักษาความรักนั้นไว้ให้ดี อย่าปล่อยให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้อง เสียน้ำตา ในขณะที่อีกฝ่ายกำลังยิ้มอย่างสบายใจ
อย่าปล่อยให้คนนึงพูดอยู่คนเดียว
ในขณะที่อีกคนนึงไม่อยากฟัง
บางคนอาจมองว่าการรักกันแบบนี้
คงไม่ใช่รักแท้ แต่จะมีใครสักกี่คนที่จะบอกได้ว่ารักแท้อยู่ที่ไหน.. ไม่แน่มันอาจจะอยู่ในโลกไซเบอร์นี้ก็เป็นได้.......
รักแท้เป็นอิสระ ( รักแท้ไม่ได้มีไว้เพื่อครอบครองแต่มีไว้เพื่อความอบอุ่นใจ อุ่นใจที่ได้รัก)
และสัมผัสได้ด้วยใจ ( ใจที่ผูกพันกันไม่มีวันลืมกันได้)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ