หนึ่งในดวงใจ จอมพล นักปฏิวัติ...

กิ่งโศก

...กำลังดื่มด่ำ สุนทรีย์ กับบทเพลงเก่า ๆ ทำให้เคลิบเคล้ม สู่ภังค์...ปลดเปลื้องเรื่องราวต่างๆ รอบๆตัว ..ไม่รับรู้อะไร ..คงให้จิตใจหมุนแลลอยล่องไปตามท่วงทำนอง..ขับขานของบทเพลงนั้น ๆ...การเมืองการมุ้ง หายินดียินร้ายไม่...
.....วันนี้ นึกถึงเพลงแต่ละเพลงมันมีที่มายังไง ไปยังไง ไฉน จึงเป็นเพลงนี้ เลย ค้นๆ หา ๆ  ...เริ่มที่เพลงนี้ก่อนเลย.....หนึ่งในจอมใจ ของจอมพล นักปฏิวัติ....อิอิ...( บทเพลงนะครับ ..)


                                                หนึ่งในดวงใจ
คำร้อง ชอุ่ม (ปัญจพรรค์) แย้มงาม
ทำนอง ครูเอื้อ สุนทรสนาน
(ช) พี่นี้มีน้องอยู่ในดวงใจเท่านั้น	 หญิงอื่นหมื่นพันจะมาเทียมทันที่ไหน
แต่รักของพี่ซ่อนอยู่กลางใจข้างใน	    หนึ่งในดวงใจคือเธอคนเดียวแท้เทียว
หากน้องได้รู้ว่าพี่รักน้องหนักหนา	      ขอได้เมตตาแก่ดวงวิญญาโดดเดียว
ผิดบ้างพลั้งบ้างก็ไม่จืดจางขาดเกลียว 	น้องเป็นคนเดียวหนึ่งในดวงใจ
หากอาทิตย์ลับโลกโศกสลด 		จะมืดหมดทุกชีวิตยังทนได้
แต่ขาดน้องที่พี่ปองหนึ่งในดวงใจ		 ทนไม่ได้จะต้องตายลงไปพลัน
พี่นี้มีน้องอยู่ในดวงใจเสมอ 		รักแต่เพียงเธอยิ่งกว่าชีวันเชื่อฉัน
พี่ปองรักเจ้าเฝ้าแต่ผูกพันแจ่มจันทร์		 มีเธอเท่านั้นที่เป็นที่หนึ่งครองใจ
(ญ) หากน้องได้รู้ว่าพี่รักน้องหนักหนา 	ขอฝากชีวาไม่มีคลาดคลาห่างหาย
จะรักให้ยิ่งกว่าผู้อื่นใดยอดชาย		 หากตัวจะตายก็ไม่คลายรักเลย
เมื่อน้องได้รู้ว่าหนึ่งในใจพี่นั้น 		ใช่อื่นคือฉันจิตที่ผูกพันพี่เอ๋ย
ผิดบ้างพลั้งหน่อยก็ไม่ขาดลอยจากเลย 	น้องยังชื่นเชยอยู่ไม่วางวาย
หากอาทิตย์ลับโลกโศกสลด		 จะมืดหมดทุกชีวิตยังทนได้
แต่หากน้องไม่ได้เป็นหนึ่งครองใจ		 ทนไม่ได้จะต้องตายลงไปพลัน
พี่นี้มีน้องหนึ่งในดวงใจแน่หรือ 		น้องนี่จะถือพี่ดั่งตะวันเช่นกัน
จะรักพี่ยิ่งกว่าดวงชีวันเชื่อฉัน 		น้องมีพี่นั้นที่เป็นที่หนึ่งชูใจ


  รูปถ่ายครูเอื้อ สุนทรสนาน 
เป็นข้อมูลจากรายการทีวี ช่องหนึ่ง ( ไม่ระบุช่องครับ อิอิ ไม่ใช่ ช่อง 1 ) ได้มีการพูดถึงเพลงนี้ พร้อมที่มา...ว่า เป็นบทเพลงที่ ครูเอื้อ สุนทรสนาน บรมครูเพลงและนักแต่เพลง ได้แต่งเพลงนี้ให้กับ จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ตามคำขอ...อิอิ ใช้งอนง้อ ท่านผู้หญิงวิจิตรา ธนะรัชต์ ภริยาของท่าน ที่งอนว่าท่านมีรักอื่นมากมาย 
 
....อย่านึกว่าหทารชาตินักรบ ใช่แต่จะแบกปูนไปโบกตึกอย่างเดียว อิอิ..อันสำแดงถึงความองอาจ เข้มแข็ง...แต่ในมุมหนึ่งกลับมีอารมณ์สุนทรีย์ ด่ำด่ำกับคีตแห่งสวรรค์ บรรเลง บทเพลง..ทั้งที่เริงใจ และจรรโลงโลกไว้.....

  บทเพลงดูเหมือน เป็นสิ่งปลดปล่อย อารมณ์ ของคนทุกคนจริงๆ 
คงสมกับที่ พระราชนิพนธ์ ของล้นเกล้ารัชกาลที่ ๖ เรื่อง  "เวนิสวาณิช" 
 
ชนใดไม่มีดนตรีกาล		 ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ 		เขานั้นเหมาะคิดขบถอัปลักษณ์
ฤๅอุบายมุ่งร้ายฉมังนัก			 มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี
และดวงใจย่อมดำสกปรก			 ราวนรกชนเช่นกล่าวมานี่
ไม่ควรใครไว้ใจในโลกนี้			 เจ้าจงฟังดนตรีเถิดชื่นใจ 

   จะเห็นได้ว่า อันมนุษย์ เราๆ ท่านๆ นั้นจะสูงต่ำ จะชนชั้นใด จะรากหญ้า หรือชาวฟ้า...หากมีดนตรีสถิตย์ในห้วงใจแล้ว...ปีติ ย่อมบังเกิดแด่ ท่าน  แด่เธอ  แด่ มวลมิตร และไม่มิตร..