.. คำ..เขาลือ ฤๅ ?..

กิ่งโศก

..วันนี้ดูท่าว่า..(ไม่ใช่ท่าพระจันทร์  หรือ ท่าฉลอม) ..แต่เป็นทีท่า 
อิอิ..พายุที่เคยเกรี้ยวกราดกระหน่ำเมื่อวานวันนั้น  ดูนิ่งเงียบลง 
ละอองฝุ่นเริ่มค่อยๆหย่อน ร่วงหล่นบนพื้นอย่างสงบ..ไม่ล่องลอยเป็น
สัมภเวสี หาศาลสถิตย์มิได้ เริ่มกองพอกสุมเช่นเดิม .. หรือบางทีอาจจะ
รอ ให้ มาย่ำให้ฟุ้งคร่ำปัฐพีอีกครา ก็เป็นได้..
เมื่อวาน..นั่งโหลดเพลง (ที่เขาให้โหลดฟรี)..ของนักร้องลูกกรุงท่านหนึ่ง..
น้ำเสียงที่กิ่งโศก ชอบเป็นพิเศษ ในความเป็นเอกลักษณ์ของท่าน 
บทเพลงท่วงทำนองคล้ายไทยเดิม..เสียงที่เปล่งออกมา..ลักษณะ
การเอื้อน ผมฟังที่ไรแล้วเคลิ้ม ตามทุกทีสิน่า..

นั่นคือ หม่อม ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ ครับที่ผมเอ่ยถึง    ผมโหลดมาหลาย
เพลง ยอมรับว่า ชอบน้ำเสียง แบบนี้ โทนเสียงคล้าย สมยศ..แต่ดูนิ่มนวล
อ่อนหวาน ละมุนดุจชายปากหวาน..55
เพลงเพราะ ๆที่ติดหู เช่น  ทะเลระทม..พรานเบ็ด..สายสร้อยร้อยใจ..ฯลฯ 
และมีบทเพลง เพลงหนึ่งที่มีเสน่ห์น่าฟัง สำหรับกิ่งโศก ที่มีการกล่าวขาน
ถึงความงามของ สตรีนางหนึ่ง..คือเล่าลือไปทั้งบาง ว่างั้นเถอะ..
  ความงามย่อมคู่กับสตรี..มาตลอดทุกยุคทุกสมัย ..สิ่งนี้คือสิ่งประโลมใจ
แก่บุรุษยิ่งแล้ว
งามยิ่ง
งามจริงแท้
นั่นคือ คำชื่นชม ของชายชาติอาชาไนย ที่รำพึงถึงความวิไลของหญิงสาว

เพลงนี้ครับ..ลองชม ลองฟังดูนะครับ..หากเพลงไม่ดัง..ขอความกรุณา
ด้วย อิอิ..

คำเขาลือ
ขับร้องโดย ม.ร.ว.ถนัดศรี  สวสดิวัฒน์
ทำนอง โดย ศักดิ์  เกิดศิริ
เขาลือว่าคุณ งาม นัก ช่างน่ารัก น่า ภักดีน่าพลีรักให้
เขาว่าคุณนั้น สวยประหลาด งามบาดใจ ใครใครหลงใหล ทั้งตำบล
เขาลือว่าคุณ งามล้ำ ไม่ชอกช้ำ ไม่ระกำไม่เคยหมองหม่น
เขาว่าคนสวยมองไม่เบื่อ เมื่อได้ยล เหมือนดังต้องมนต์ ตะลึงงัน
คำเขาลือ เล่าอ้าง ผมยังไม่เชื่อ พบแล้วก็เหลือ รำพัน
องค์ อุมา วาสิฏฐี โสภีลาวัลย์ ยังไม่เทียมทันน้อง นวลนาง
เขาลือว่าคุณ งาม พร้อม น่าถนอม น่าภิรมย์ น่าชมทุกอย่าง
เขาว่าใครพบนวล อนงค์ หลงรูปสอางค์ ให้ผมรักบ้าง เถิดนะคุณ
คำเขาลือ เล่าอ้าง ผมยังไม่เชื่อ พบแล้วก็เหลือ รำพัน
องค์ อุมา วาสิฏฐี โสภีลาวัลย์ ยังไม่เทียมทันน้อง นวลนาง
เขาลือว่าคุณ งาม พร้อม น่าถนอม น่าภิรมย์ น่าชมทุกอย่าง
เขาว่าใครพบนวล อนงค์ หลงรูปสอางค์ ให้ผมรักบ้าง เถิดนะคุณ

    งามแท้..งามร่าง  งามน้ำจิต.........เพียงพิศยังเพ้อ...ละเมอถึง 
ฟังเพลงเหล่านี้ 
อารมณ์ ย่อมการจมดิ่ง สู้ห้วงบรรเจิดในโลกความฝันโดยแท้..

                 ปากคน
๏ เสียงจา,กระเจ่าจ้อง...........กำจาย
เสียงย่อมเฉกระบาย..........ระบัดพลิ้ว
เสียงเล่าเผ่าผีพราย.-............โพงกระ- ซาบแฮ
เสียงแซ่กระเซ็นติ้ว..............ขยับฟุ้งควันขยาย ๚ะ
๏ ภาพฉายพรายทราบชี้.......ช่องแฝง
รอยกึ่งรูปจำแลง..................ร่างนี้
ตัวจึงแต่สำแดง...................เฉยนิ่ง
รอเยาะแลหยันขยี้...............ถ่างเย้ยยกถือ ๚ะ
๏ เสียงลือเสียงเล่าซ้อง........เสวนา
มูลย่อมมียกมา....................เมื่อแจ้ง
แปรอื่นเปลี่ยนองค์ปรา-......กฏบ่ง เผยนอ
ใจยากจักยันแย้ง...............เคลือบย้อนซ่อนเห็น ๚ะ
๏ เด่นพร่างยังอวดเย้ย..........ยั่วแข
กระต่ายต่างหลงแล................สิ่งเร้น
หลงแสงเชื่อโลมแด...............ส่องดื่น  ดาวเฮย
จึงต่างระเริงเต้น...................ระยิบนั้นดาวหนอ ๚ะ
             + กิ่งโศก+

ขอบคุณลายเส้นสวยๆ  จากคุณญามี่..(ไปแอบจิ๊กมา)
ขอบคุณภาพ..จาก บล็อค คุณหยดน้ำ ที่โอเคเนชั่น