28 ตุลาคม 2548 07:50 น.
ปักษาวายุ
เมื่อยามรักโลกสวยด้วยความรัก
เฝ้าดูแลฟูมฟักความรักเอ๋ย
เพราะมีรักมีเธออยู่ให้คุ้นเคย
เราก็เลยไม่รู้จักความเศร้าใจ
เมื่อยามช้ำโลกนี้สีหม่นหมอง
แค่นั่งมองขอบฟ้าน้ำตาไหล
จะมองขวาแลซ้ายเดียวดายใจ
เธอจากไปไม่รับรู้มาดูแล
ผิดที่ฉันเธอจึงจากลาลับหาย
เผลอทำร้ายจิตใจเธอให้เป็นแผล
ผิดเสียแล้วที่เคยคิดตัวเราแน่
แต่รักแท้กลับดูแลไม่เคยได้
^i^" ไม่เพราะอย่าว่ากันนาคับ หัดแต่งอะ
27 ตุลาคม 2548 12:59 น.
ปักษาวายุ
แสงตะวันเปิดฟ้ารุ่งอรุณ
ละอองหมอกขาวละมุนละพื้นหญ้า
สายลมหนาวพัดโชยโบกโบยมา
กระแสลมพัดพาจากแดนไกล
ระริกส่ายใบไม้ไหวยามต้องลม
เหลืองปนส้มร่วงหล่นเมื่อกิ่งไหว
ละลิ่วลมลอยล่องไปแสนไกล
ประดับวางทั่วไปบนผืนดิน
4 กรกฎาคม 2548 10:36 น.
ปักษาวายุ
นั่งมองฟ้าเวลานี้เป็นสีขาว
ฟ้าสกาวกว้างใหญ่แผ่ไพศาล
ประดับเมฆใหญ่น้อยลอยนิ่งนาน
ยิ่งคิดถึงวันวานยามห่างไกล
มองทุ่งหญ้าเวลานี้หลากสีสัน
หญ้าหลากพันธุ์ชูช่องามสวยสดใส
ลมพัดเอื่อยผ่านทุ่งหญ้ากวัดแกว่งไกว
ทำให้ใจยิ่งหวั่นวันห่างเธอ
มองสายน้ำระยิบใสที่ไหลเอื่อย
กระแสน้ำไหลเรื่อยเรียบเสมอ
ปลาน้อยใหญ่มีมากมายให้พบเจอ
แต่ฉันกับเธอทำไมไม่พบกัน
ขอมองฟ้าแทนหน้าเธอให้คลายเหงา
ขอทุ่งหญ้าคือที่ของเราในความฝัน
ขอเสียงน้ำแทนเสียงเธอยามห่างกัน
จะรอวันเราสองครองคู่เคียง
หน้าส่วนตัว
2401
