20 กุมภาพันธ์ 2549 16:07 น.
ปักษาวายุ
..........\^i^/..........
กาลเวลาผันและผ่านดั่งธารน้ำ
สรรพสิ่งหมุนวนตามความเคลื่อนไหว
หนึ่งชีวิตคิดก้าวหน้าเดินมุ่งไป
จนบางครั้งลืมหัวใจไว้กลางทาง
กาลเวลาผันและผ่านวันวารลับ
ทางชีวิตผจญกับสิ่งกีดขวาง
วันพรุ่งนี้ยังไม่รู้ดูเลือนลาง
จึงหลับตาลองปล่อยวางสิ่งกวนใจ
กาลเวลาผันและผ่านวันวารฟื้น
ความทรงจำได้ย้อนคืนจากหลับไหล
พบรอยยิ้มพบความสุขที่จากไป
อยู่ที่นี่ตรงนี้ไงที่เคยมา
กาลเวลาผันและผ่านจารวันใหม่
แต่หัวใจกลับเรียกร้องถวิลหา
ความทรงจำอันแสนดีกลับคืนมา
ย้อนเวลาที่หายไปให้ดังเดิม
กาลเวลาผันและผ่านนานเพียงไหน
ความทรงจำยังสดใสใจฮึกเหิม
แม้วันใหม่เคยก้าวล่วงใจดวงเดิม
ไม่ย่อท้อขอริเริ่มจากวันวาน
14 ธันวาคม 2548 15:06 น.
ปักษาวายุ
...เบื่อ...
มีความลับ อยู่คับใจ บอกใครดี
ก็วันนี้ ไม่มีงาน ให้ขานไข
จะโต๋เต๋ เดินลอยชาย ก็เกรงใจ
เดี๋ยวเจ้านาย ผ่านมาเห็น เป็นเจอดี
เมื่อไม่มี ที่จะไป ให้หลบซ่อน
ขอพักผ่อน บ้านกลอนไทย ให้สุขี
แอบโต๋เต๋ คนนู้นที คนนี้ที
ก็ยังดี ไม่ง่วงซึม ลืมหาวนอน
บ่ายอย่างนี้ ท่านผู้อ่าน ทำอะไร
บอกกันหน่อย จะได้ไหม ไม่หลอกหลอน
แวะมาแล้ว ผ่านมาคุย ในบ้านกลอน
ที่พักผ่อน แห่งพวกเรา ชาวกวี
12 ธันวาคม 2548 08:16 น.
ปักษาวายุ
#ผู้ชายขี้อาย#
เอ่อ..คือว่า ไม่กล้าเอ่ย เผยความใน
เอ่อ..คือว่า รู้บ้างไหม ใครห่วงหา
เอ่อ..คือว่า แค่คิดถึง ทุกเวลา
เอ่อ..คือว่า ปรารถนา เพียงใกล้คุณ
เอ่อ..คือว่า บังเอญผ่าน ร้านดอกไม้
เห็นกุหลาบ วางโชว์ไว้ เลยอุดหนุน
งามกลีบดอก สีสดสวย กลิ่นละมุน
บังเอิญถือ มาเจอคุณ ไม่ตั้งใจ
เอ่อ..คือว่า บังเอิญผ่าน มาแถวนี้
แล้วบังเอิญ เที่ยงพอดี คุณหิวไหม
หากไม่รีบ งานไม่ด่วน เร่งเกินไป
แค่บังเอิญ อยากมีใคร ทานด้วยกัน
เอ่อ..คือว่า ลมยามเย็น ช่างเป็นใจ
แดดรำไร ไม้ดอกสวย ด้วยสีสัน
แค่บังเอิญ เพราะฟ้างาม ยามเหมันต์
หากได้คุณ เดินด้วยกัน คงสุขใจ
เอ่อ..คือว่า แม้ดึกดื่น ตื่นไม่หลับ
จิตกระส่าย ใจกระสับ เกินหลับไหล
แค่บังเอิญ คิดถึงคุณ ก่อนใครใคร
จึงโทรมา บอกกู๊ดไนท์ ก่อนเข้านอน
เอ่อ..คือว่า มีความนัย อยากให้รู้
เหมือนดวงใจ โดนธนู รักปักศร
ชายขี้อาย รวมความกล้า มาเว้าวอน
เอ่อ..คือว่า แบบ..รอก่อน ขอทำใจ
เฮ้อ...ใครก็ได้บอกแทนผมทีสิ ไม่อยากกินแห้วกระป๋องคร้าบ...
28 พฤศจิกายน 2548 11:16 น.
ปักษาวายุ
เขียนใจ..ให้เป็นเพลง
ฝากถึงเธอคนดีของหัวใจ
เพื่อตอบแทนความห่วงใยที่ให้ฉัน
ฝากถึงเธอคือคนเดียวที่สำคัญ
ความสัมพันธ์สื่อเป็นเพลงจากข้างใน
เพลงที่หวังวาดให้ดีดั่งรู้สึก
เพลงที่หวังให้ซึ้งลึกกว่าเพลงไหน
เพลงที่หวังให้ติดตรึงในหัวใจ
เพลงที่หวังสื่อความนัยไปแสนนาน
ในที่สุดได้แค่เพียงเท่านี้เอง
ทั้งที่หวังให้เป็นเพลงสุดแสนหวาน
มีแค่คำซ้ำไปมาน่ารำคาญ
เธอได้อ่านคงเมินหนีไม่สนใจ
สารภาพว่าได้เพียงเท่านี้เอง
เขียนบทเพลงบรรเลงจบคงไม่ไหว
วอนอย่าโกรธโทษคำซ้ำมาซ้ำไป
เหมือนเพ้อเจ้อรับรองได้จริงทุกคำ
เพลงพิเศษจากหัวใจแต่งให้เธอ
เหมือนเพ้อเจ้อฟังได้พอขำขำ
แม้ตั้งใจบรรจงเขียนทุกความทรงจำ
???เพลงอะไรมีแต่คำว่า...รัก???
เฮ้อ...น้ำเน่าอีกแล้วครับทั่น...อย่าว่ากันเน้อ อิอิอิ
23 พฤศจิกายน 2548 12:12 น.
ปักษาวายุ
ปักษาวายุ
กล่าวเกริ่นนำตำนานชื่อที่เป็นมา
คือปักษาวายุนามตามที่เห็น
แหล่งที่มาพาที่ไปไม่ซ่อนเร้น
หากใจเย็นลองอ่านตามความถัดไป
อันปักษาแปลตามตัวคือวิหค
นั่นคือนกจ้าวแห่งฟ้าถลาไหล
ชอบอิสระโผผกผินบินตามใจ
คงเปรียบได้ดั่งตัวเราช่างเข้ากัน
อันวายุคือคำเทียบเปรียบสายลม
กระพือพรมทั่วแห่งหนพัดผ่านผัน
อิสระคล่องเคลื่อนพลิ้วไหวไร้เทียมทัน
ขอเปรียบกันว่าสายลมคือผมไง
กล่าวเกริ่นนำกันไปแล้วแหล่งที่มา
อยากทราบว่าท่านทั้งหลายต่างกันไหม
ต้นคำนามตามที่มาแหล่งที่ไป
นามนั้นไซร้พวกท่านได้แต่ใดมา
หวัดดีครับทุกท่าน ความจริงที่แต่งกลอนนี้ขึ้นมาก็แค่ความอยากรู้เป็นหลักคับ คือสงสัยว่าท่านทุกคนเนี่ย เมื่อต้องคิดนามปากกาแฝงตัวเข้ามาในบ้านกลอนแห่งนี้ ชื่อเหล่านั้นมีที่มาที่ไปไหมหนอ อิอิ แค่อยากรู้ แค่ถามดู
ปล.ที่จริงผมตั้งเป็นกระทู้ไว้ด้วยเช่นกันครับแต่กลัวบางคนไม่ได้แวะไปดูเลยใส่กลอนมาประเคนให้ถึงที่นี่ครับ ขอบคุณคร้าบ
หน้าส่วนตัว
950
