11 กันยายน 2546 09:49 น.

ลาเมืองกรุง

ผีขี้เมา


ณ  ลานกว้างรายล้อมแมกไม้โมก
แผ่ใบปกต่างเพิงเป็นเชิงชั้น
ยามดนตรีสิ้นเสียงกระหึ่มพลัน
ชายหญิงต่างกรูกันรีบผันไป

ดังฝูงผึ้งหึ่งแตกเมื่อแยกย้าย
ดูวุ่นวายพลุกพล่านในย่านใหญ่
ไม่เหลือไว้เวลาคอยท่าใด
พากันไขว่ลานลนเรื่องตนเอง

ไม่สนใจฟ้ากว้างหรือทางเปลี่ยว
แม้จันทร์เสี้ยวยังค้างอย่างคว้างเคว้ง
ท่ามกลางอลม่านพาลวังเวง
ต่างคนต่างขรึมเคร่งทำเบ่งเบือน

ในเมืองกรุงลานกว้างกลับร้างไร้
เหมือนอยู่ใกล้ทุ่งกว้างกลางเมืองเถื่อน
แหงนดูดาวพราวพริบกระซิบเดือน
มองหาเพื่อนที่ไหนยังไม่มี

ดังขยะก้อนหนึ่งซึ่งไร้ค่า
ในสายตาคนเมืองอันเรืองศรี
ขอหลีกไกลหายหน้าจากธานี
สู่พงพีดงดอนดังก่อนมา...				
10 กันยายน 2546 12:13 น.

อย่าใกล้

ผีขี้เมา


แสงสุรีย์ลาเลื่อนลับเขื่อนขัณฑ์
งามเพ็ญจันทร์กระจ่างสู่กลางหาว
ระยิบยับวับผ่องละอองดาว
กลางไอหนาวเย็นซ่านสะท้านทน

ทอดกายลงปลงตกระทกท้อ
เพียงเฝ้ารอสิ้นใจอีกหลายหน
ความรวดร้าวเคล้าขลุกซุกกมล
ไม่ผ่านพ้นสักคราคอยราวี

ใจดวงเดียวเปลี่ยวร้างอย่างว้างเวิ้ง
ไร้ซึ่งเชิงเล่ห์หลอนแต่ก่อนนี้
จึงถูกย่ำหยามหมิ่นสิ้นใยดี
จากคนที่เคยรักฝากสัมพันธ์

จะไม่ของ้องอนคอยอ้อนออด
ใจดับมอดหมดแล้วในแววฝัน
อยู่กับเหล้าเมามายได้ทุกวัน
ดีกว่ากันมากนักหากใกล้เธอ..				
4 กันยายน 2546 11:34 น.

ง้อ ( โตเล่นหาง )

ผีขี้เมา


..โอ้ขวัญตาอย่าเสแสร้งแกล้งพี่นัก
เดี๋ยวไม่รักจะมาว่าหาได้ไม่
ง้อยิ่งงอนอ่อนดวงจิตคิดน้อยใจ
ทำผลักไสเหมือนไร้เยื่อเบื่อสัมพันธ์

มาดีกันฝันร่วมสร้างอย่างวันก่อน
อย่าตัดรอนถอนรักเราเฝ้าห้ำหั่น
หากไมตรีที่มีมากพรากจากกัน
ตัวพี่นั้นต้องระทมขมขื่นไป

ความรักพี่นี้จากใจไม่กลิ้งกลอก
ใช่มาหลอกทำชอกช้ำน้ำตาไหล  
อันหญิงอื่นหมื่นพันผ่านคร้านสนใจ
เพราะฝันใฝ่เคียงข้างเจ้าเฝ้าปรนเปรอ

พี่คนยากอยากขอร้องน้องสักนิด
โปรดอย่าคิดปลิดปลดปล่อยให้คอยเก้อ
ด้วยแรงฤทธิ์พิสมัยในตัวเธอ
จึงเสนอหัวใจไว้ให้ครอบครอง...๚ะ๛ 				
3 กันยายน 2546 12:48 น.

เพ็ญ(งูกวะหวัดหาง)

ผีขี้เมา


แสงจันทร์ผ่องเพ็ญพรรณงามบรรเจิด
แจ่มจรัสพริ้งเพริศแสนเฉิดฉิน
โฉมสกาววาวใสไร้มลทิน
ทั่วท้องถิ่นเรืองรองเป็นคลองโคม

คลื่นน้ำสัพยอกกระฉอกแฉ่ง
ฉะอ้อนออดกอดแก่งทแยงโถม  
ถัดถอยฝอยกระเพื่อมละเลื่อมโลม
ลอยเลื่อนลมกรูเกรียวปราดเปรียวไป

เป็นคืนงามน้ำค้างพรมพร่างพริ้ว
พร่ำพรอดทิวไม้แผ่วดังแว่วไหว
หอมหวนมวลผกามาแต่ไกล
กระสันใจไอกลิ่นไม่สิ้นคราย

คราดาวตกโยกย้ายเป็นสายย้อย
เยื้องเยื้องลอยลับเลื่อนลาเลือนหาย
หอบเอาความหมองหม่นท่วมท้นกาย
เกาะเกี่ยวไว้ค่ำคืนอันรื่นรมณ์   ๚ะ๛				
29 สิงหาคม 2546 09:34 น.

เขาพะเนินทุ่ง

ผีขี้เมา


เมฆหมอกเทินพะเนินทุ่ง
ยามรุ่งเลือนลางลมคว้างไหว
คละคลุ้งฟุ้งหนาวทุกคราวไป
เย็นใยไอหมอกหยอกล้อมา

ไอน้ำจับเม็ดเป็นเกล็ดก้อน
ปลิวว่อนซอนไปทั่วไพรผา   
ทุ่งท้องผองพันธุ์ไม้นานา
ดาษดาหญ้าเขียวกระเจียวแดง

ใหญ่กว้างว้างเวิ้งเป็นเชิงซ้อน
เขียวอ่อนตฤณชาติที่พาดแฝง
ดังเกาะเหาะเหินเนินแสดง
ล้อมแหล่งเมฆมัวอยู่ทั่วไป

เกล็ดน้ำปลิวลอยล่วงผลอยเผลาะ
ลมเลาะเลียดทิวหวิวหวิวไหว
ซู่ซู่กิ่งก้านไม้แกว่งไกว
ภูตไพรลำนำขับเพลงพา

พะเนินทุ่ง มุ่งมาทุกคราเห็น
ไม่เว้นหลงไหลฝันใฝ่หา
แก่งกระจานชานเมืองเพชรบุรา*
แวะพาขวัญใจไปเที่ยวกัน...ฯ
..........
*เพชรบุรี				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผีขี้เมา
Lovings  ผีขี้เมา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผีขี้เมา
Lovings  ผีขี้เมา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผีขี้เมา
Lovings  ผีขี้เมา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงผีขี้เมา