21 ตุลาคม 2549 17:42 น.

สงบสุขเดียวดายในห้องมืดมิด

ผู้ไม่มีหัวใจ

สวดมนต์นะโมต่อพาหุง
จบแล้วมุ่งอุทิศส่วนกุศล
แล้วตั้งจิตขัดสมาธิลำกายตรง
จิตมั่นคงเข้าพุทธและออกโท

ขณิกสมาธิก็เกิดแล้ว
จิตแน่แน่วอุปจารไม่พ้นได้
แน่แน่วอีกอัปปนาญานละมัย
นิ่งๆได้แนบแน่นนานนาน

เมื่อได้แล้วก็เริ่มสติปัฏฐาน
วิชาการวิปัสสนาอันยิ่งใหญ่
ใช้สติสัมปชัญเข้าจับใน
กายภายในกายภายนอกที่หลอกลวง

เวทนามันเกิดสุขทุกไม่สุขทุข
จิตกุศลจิตอกุศลทนกันได้
แล้วจะเห็นความเป็นในธรรมใน
จิตสดใสสติสัมปชัญและปัญญา				
20 ตุลาคม 2549 21:11 น.

พบแล้วครับและก็กำลังพยายามอยู่

ผู้ไม่มีหัวใจ

ผมไปค้นคว้าค้นหา
วิชาความรู้เข้าใส่
พบว่ารักษาศีลไง
ทำใจด้วยสมถะวิปัสสนา
เมื่อมีสติแลจิตนิ่งแล้ว
ก็เริ่มมหาสติปัฐฏฐาน
พิจารณากายาในกายา
พิจารณาเวทนาในเวทนา
พิจารณาจิตในจิต
พิจารณาธรรมในธรรม
ได้แล้วปัญญาจริงๆ
จากการได้ทำแบบนี้
ชีวีสนุกสดใส
อีกแบบชีวิตที่น่าสนใจ
เชิญไปลองกันทันที
ขั้นต้นก็หาหนังสืออ่านก่อน
อ่านแล้วลองทำเร็วรี่
ชีวิตไม่คอยสักนาที
รวดเร็วด่วนจี๋จากไป
ไหนไหนก็มาเป็นคนแล้ว
ลองให้ดวงจิตสดใส
ตกเป็นทาสกันนานแล้วไซร้
อข่าได้อิดเอื้อนอ้างใด				
19 สิงหาคม 2549 17:13 น.

พักยก ,,ถึงนักกลอนที่น่ารักทุกคน

ผู้ไม่มีหัวใจ

ขอบคุณผู้ที่มาอ่านนะคร๊าบ
บางท่านเขียนแล้ว ผมเข้าไปอ่านแล้วก็ให้หลงใหล
เพราะว่าภาษาเขียนของเธอดูอ่อนหวาน แถมชื่อนามปากกายังหวานแหววโรแมนติกอีก ก็ทำให้หัวใจของผมสั่นไหว
อยากจะเป็นแฟนกับเธอทุกๆคนเลยด้วยหัวใจจริงๆ
ในโลกแห่งนี้ หากเกิดความรักขึ้นมาเมื่อใด
หากได้อ่านบทกลอนของเธอที่ตนเองหลงรักชอบแล้ว
ดุจดังได้ใกล้ชิด ดุจดังได้วิญญานเธอนั้นมาแนบข้างใจ
และความรักแบบนี้ ไม่มีข้อจำกัดด้านจำนวนเลย ยิ่งมากก็ยิ่งสุขมาก
ใกล้มากไปก็ทุกข์ ห่างมากไปก็ทุกข์ พอดีอย่างงี้แหละสุขโข
สัปดาห์นี้หมดแรงแล้ว
ฝันดีคร๊าบ				
19 สิงหาคม 2549 16:50 น.

ห้วงเหงาเดียวดายในค่ำคืนเดือนมืด

ผู้ไม่มีหัวใจ

เสียงหมาหอน ร้องโหยหวน วาบวาบหนอ
ตะครั่นตะครอ ขนลุก สนุกไหม
อุตส่าห์ดื่ม เหล้าให้เมา แล้วว่าไง
หัวค่ำไผล เที่ยงคืนตื่น มันหอนพอดี

ไปหากิ๊ก กะเขา มาก๊กบ้าง
ไม่อ้างว้าง แต่วาบหวิว บ้านสั่นไหว
ดังพายุ ใต้ฝุ่นโหม โจมบรรลัย
น้ำฝนไหล สาดซัด เจิ่งเนิงนอง				
18 สิงหาคม 2549 21:36 น.

แข็งใจว่าจะไม่รัก

ผู้ไม่มีหัวใจ

เจ็บช้ำ กล้ำกลืน ฝืนทน
กับคน ที่รัก ฝากชีวิต
กลับทำ เธอช้ำ ระกำจิต
ก็คิด ทำดี สู้ใจ

เวลา เนิ่นนาน ผ่านพ้น
กว่าคน จะหาย ข้องจิต
ต้องใช้ ความรัก สุดชีวิต
รักษา ใจเธอ คนดี

เธอรู้ หรือเปล่า พี่ช้ำ
ระกำ ยิ่งกว่า เธออีก
น้ำตา มันไหล ในมิด
ทำผิด กับเธอ ได้ลง

และแล้ว ก็ได้ ผลดี
เธอกลับ มีชีพ์ มาใหม่
ฉันชื่น หัวอก หัวใจ
สำเร็จ ได้เพราะ รักจริง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้ไม่มีหัวใจ
Lovings  ผู้ไม่มีหัวใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้ไม่มีหัวใจ
Lovings  ผู้ไม่มีหัวใจ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟผู้ไม่มีหัวใจ
Lovings  ผู้ไม่มีหัวใจ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงผู้ไม่มีหัวใจ