18 ตุลาคม 2547 17:11 น.

สงสารหัวใจฉันบ้าง~

ฟา

สงสารหัวใจฉันบ้างนะคนดี
อย่าเงียบไปแบบนี้จะได้ไหม
รู้หรือเปล่าว่าใครเขาเฝ้าห่วงใย
ต้องทุกข์ใจเมื่อเธอไม่ส่งข่าวมา
   เราไกลกันขอแค่ตัวจะได้ไหม
อย่าต้องให้หัวใจไกลเลยหนา
แม้ไม่อาจได้เคียงใกล้สบนัยตา
ก็โปรดอย่าทรมา-ฆ่าหัวใจ
   เพราะตัวฉันนั้นไม่อาจจะมากรัก
ด้วยแน่นหนักรักเธอไม่หวั่นไหว
ถึงใครเขาจะว่าเราโง่อย่างไร
ให้ต่อว่ากันไปไม่เคยแคร์
   จึงอยากให้คนดีที่ฉันรัก
อย่าทรมานกันหนักกับรักแท้
เพราะไม่มีวันที่ฉันจะผันแปร
แม้หัวใจจะอ่อนแอสักเพียงใด
   ขอเพียงแค่ส่งข่าวคราวมาบ้าง
อย่าปล่อยให้อ้างว้างนานได้ไหม
ภาระกิจรัดตัวหรือเป็นไร
ก็บอกกล่าวกันได้นะคนดี
   เป็นเพราะเธอคือครั้งแรกของใจรัก
จึงไม่คุ้นเคยนักกับแบบนี้
พอเธอห่างก็หวั่นในใจทุกที
เพราะรักมากนะคนดีอย่าโกรธไป
				
16 ตุลาคม 2547 17:54 น.

~วันนี้ที่พี่ลา~

ฟา

   ถึงเวลาแล้วสินะที่ต้องจาก
ทำใจลำบากจังพี่รู้ไหม
ยามที่เรือลอยลำไกลออกไป
โบกมือให้น้ำตาไหลซะทุกที
   พี่เคยบอกให้ไม่ต้องคิดมาก
ไม่ได้ไปลำบากเป็นหน้าที่
เราเป็นน้องนายเรือควรยินดี
เดี๋ยวนานไปกว่านี้ก็ชินเอง
   พี่ไม่อยู่เราก็ต้องเข้มแข็ง
อย่าให้ใครมาแกล้งมาข่มเหง
แต่ไม่ใช่ให้วางโตเป็นนักเลง
เที่ยวอวดเบ่งรังแกรังควานใคร
  เขาจำได้ดีอยู่ไม่ต้องย้ำ
พี่ก็ต้องทำตัวแข็งแรงรู้ไหม
สองเดือนนี้ถ้าป่วยไข้เป็นอะไร
เขาห่วงนะรู้ไหมพี่ชายตัวดี				
13 ตุลาคม 2547 17:39 น.

..เดินหน้า..พระราชนิพนธ์ของ...พลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์

ฟา

     เกิดมาทั้งทีมันก็ดีอยู่แต่เมื่อเป็น  อีกสามร้อยปี

ก็ไม่มีใครจะเห็น  ใครจะนึกใครจะฝัน

เขาก็ลืมกันเหมือนตัวเล็น  ครั้นนานไปเขาก็ลืม

ใครหรือจะยืม  ชีวิตให้เป็น  ใครจะเห็นก็จะเห็นแต่น้ำใจ

จำได้แต่ชื่อว่าตัวเราคือทหารเรือไทย  ตายแต่ตัว

ชื่อยังฟุ้งทั่วทั้งกรุงก็ไม่ลืมได้

     (สร้อย)  ทั้งเซาท์  ทั้งเวสต์  ทั้งนอร์ท  ทั้งอีสต์

จะคิดถึงตัวเราใย  จะต้องตายทุกคนไป

ส่วนตัวเราตายไว้ยืน  ไว้ยืนแต่ชื่อ  ให้โลกทั้งหลาย

เขาลือว่าตัวเราคือทหารเรือไทย

     เกิดมาทั้งที  มันก็มีอยู่แต่ทุกข์ภัย  วันนี้

เคราะห์ดี  รุ่งขึ้นพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร  ดีเคยพบ

ชั่วเคยเห็นจนเคยเป็นมีเคยได้  อนาคตเราไม่รู้

ถึงไม่รู้ก็ต้องเดินไป  กลัวไปใยมันก็ล่วงไปในมันก็ล่วงไปตามเวลา

ไม่ตายวันนี้  มันคงไปซี้เอาวันข้างหน้า  วันนี้ยอพรุ่งนี้ด่า

ไม่ใช่ขี้ข้าขี้ปากของใคร  (สร้อย)


(เกร็ด) พระองค์เจ้าอาภากรฯ ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และทรงถือเป็นพระราชบิดาแห่งทัพเรือไทย.....				
13 ตุลาคม 2547 10:51 น.

ไม่คิดจะคิดถึงกันเลยใช่ไหม

ฟา

ไม่คิดจะคิดถึงกันเลยใช่ไหม     โธ่หัวใจเธอช่างร้ายกับฉัน
เธอลืมเลือนไม่เคยห่วงใยกัน     ปล่อยให้ใครเข้ามาผูกพันมากมาย

เธอหลอกกันให้เอาหัวใจใส่     แต่ทำไมถึงไม่คิดถึงฉัน
กลับหมางเมินห่างเหินไปทุกวัน     เหมือนไม่เคยมีกันและกันที่ผ่านมา

คุณต่อว่าต่อขานฉันต่างต่าง     ที่ปล่อยคุณอ้างว้างและเหว่ว้า
กล่าวหาฉันว่าหลอกคุณที่ผ่านมา     ไม่เคยซึ้งคุณค่าความหวังดี

คุณเข้าใจว่าฉันมีใครใคร     ขณะที่คุณไร้ฉันคนนี้
ฉันทิ้งคุณโดดเดี่ยวไม่ใยดี     แล้วแอบไปมีความสุขกับใครใคร

นี่หรือคุณคนที่บอกรักฉัน     อยากเคียงกันมองฟ้าที่สดใส
นี่หรือคนที่อยากอยู่เป็นเพื่อนใจ     คือคนเดียวที่กำลังใส่ร้ายกัน

ฉันเงียบหายไม่ได้ส่งข่าวคราว     คุณคิดถามบ้างหรือเปล่าเวลานั้น
มีอะไรเกิดขึ้นถึงเงียบงัน     ห่วงไหมว่าฉันกำลังเป็นหรือตาย

คุณประชดประชันเข้าใส่ฉัน     อ้างความห่วงใยกันเป็นความหมาย
แต่คุณรู้ไหมว่ากำลังจะทำลาย     ทำร้ายหัวใจคนที่คุณบอกรัก

ฉันไม่โกรธที่ความจริงคุณไม่รู้     ขอแค่อย่าดูหมิ่นน้ำใจกันนัก
สิ่งดีดีที่เคยทำให้ประจักษ์     มิใช่เพื่อลวงให้มารักกัน

ทุกสิ่งอย่างที่ได้ทำต่างจริงใจ     เปล่าทำไปหวังหลอกให้ไหวหวั่น
ถ้าคุณเบื่อไม่อยากจะเกี่ยวพัน     โปรดปล่อยฉันอย่าทำร้ายกันอีกเลย



***หมายเหตุ***
งานนี้ฟาเคยโพสต์ไว้เมื่อวันที่ 2 ตุลา 47 เวลา 13.31
เพื่อน ๆ  พี่ ๆ  ที่เคยอ่านแล้วคงจำได้....
แต่ว่าตอนนั้นหลุดจากล็อกอิน เลยขออนุญาตโพสต์ใหม่
สำหรับคนที่เคยเข้ามาอ่านแล้วและคลิ๊กเข้ามาอีก...
อ่านแล้วหงุดหงิดก็ขออภัย				
13 ตุลาคม 2547 08:57 น.

ตอบแทนได้เท่านี้

ฟา

ทุกถ้อยคำการกระทำสัมผัสได้
ถึงหัวใจที่เธอมีให้ฉัน
กับวันเวลายาวนานที่ผูกพัน
เข้าใจว่าเธอให้ฉันเป็นอะไร
***
ความสำคัญฉันคืออันดับหนึ่ง
พร้อมเป็นที่พึ่งไม่ว่าเมื่อไหร่
แสนดีเสมอไม่เคยห่างไกล
ห่วงใยใส่ใจตลอดเวลา
***
ซึ้งใจมากนะที่เธอทำให้
แต่ลดลงได้ไหมความห่วงหา
รู้ไหมบางทีก็อยากมีเวลา
ที่เป็นส่วนตัวฉันมากกว่าที่เป็น
***
เธอดีกับฉันมากก็รู้เข้าใจ
ทุกสิ่งที่ทำให้ไม่ใช่ไม่เห็น
อดทนกับฉันแต่เช้าจรดเย็น
ฉันเองก็เห็นใจเธอเหมือนกัน
***
แต่คงไม่สามารถจะทำได้
ที่จะให้เธออยู่ในกลางใจฉัน
สายไปแล้วสำหรับเป็นคนรักกัน
เพราะฉันมีเขาคนนั้นอยู่แล้วไง
***
ขอขอบคุณในทุกสิ่งที่ดีดี
ที่เธอมีที่เธอส่งมอบมาให้
ขอตอบแทนเธอกลับอย่างจริงใจ
ขอยกให้เธอเป็นเพื่อนที่แสนรัก
***
ฉันคงทำไม่ผิดใช่ไหมเพื่อนรัก ที่จะขอซื่อสัตย์ต่อเขา
ผู้ซึ่งเป็นที่รัก 
ฉันอาจผิดต่อเธอที่ไม่สามารถตอบแทนความรู้สึกดีดีที่มอบให้ได้
ฉันไม่อยากทำร้ายเธอ 
ขณะเดียวกันก็ไม่อยากทำร้ายหัวใจตัวเองด้วย
ถึงเขากับฉันจะไม่ได้ใกล้ชิดกันตลอดเวลา แต่ฉันไม่เคยผลักไสใจเขาให้ไกลใจฉัน
ขอโทษนะเพื่อนรัก				
Lovers  0 คน เลิฟฟา
Lovings  ฟา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟา
Lovings  ฟา เลิฟ 0 คน
Lovers  0 คน เลิฟฟา
Lovings  ฟา เลิฟ 0 คน
  ฟา
ไม่มีข้อความส่งถึงฟา