19 กรกฎาคม 2550 16:40 น.
มณีจันทร์
มณีจันทร์ มีเรื่อง จะมาเล่า
เมื่อครั้งเยาว์ ยังอยู่แค่ ประถมสอง
มีเด็กชาย มาแอบรัก และหมายปอง
ด้วยตัวน้อง มณีจันทร์ น่าเอ็นดู
มีดอกไม้ มาฝากจันทร์ ไม่ว่างเว้น
ทุกเช้า เย็น มีขนม นมเนยถึง
ทุกวันนี้ มณีจันทร์ ยังคำนึง
ถึงเด็กชาย ที่เคยรัก เมื่อยังเยาว์
ปัจจุบัน จันทร์แทบช็อค เมื่อเจอเค้า
สวยกว่าเรา สาวกว่าเรา หลายเท่านัก
สูงชะลูด หุ่นอวบอัน ไม่ใช่เบา
โอ้ตัวเรา เค้าเป็นตุ๊ด แห้วไปเลย
******มันเป็นเรื่องจริงที่ขำไม่ออกเลยคะ*******
18 กรกฎาคม 2550 07:55 น.
มณีจันทร์
คำว่ารัก ที่เธอเขียน ลงกลางใจ
ผ่านนานไป ไม่เคยลบ จากใจฉัน
มันนั้นกลับ ยิ่งแจ่มชัด ขึ้นทุกวัน
ไม่แปรผัน รักแต่เธอ เพียงผู้เดียว
แต่เธอนั้น มิได้มั่น ในหนึ่งรัก
ผูกสมัคร รักใครอื่น นอกจากฉัน
ผลสุดท้าย เราจึงต้อง จากลากัน
ทิ้งให้ฉัน นั้นปวดร้าว และเศร้าใจ
อยากจะคิด ว่ารักนี้ ที่เธอลืม
ก็แค่ยืม เธอมาใช้ ก็เท่านั้น
คำว่ารัก ที่ฝากไว้ เมื่อนานวัน
แค่ยืมมัน เอามาใช้ เพียงชั่วคราว
คำว่ารัก ที่เธอเขียน ทิ้งเอาไว้
มันต้องใช้ อะไรลบ จึงจะหาย
ใช้น้ำตา ที่หลั่งมา ตั้งมากมาย
ลบให้ตาย ก็ไม่หมด ไปจากใจ
16 กรกฎาคม 2550 22:09 น.
มณีจันทร์
เพื่อนเอ๋ย จงหลับให้สบายนะ
ฉันนั้นจะ ดูแล พ่อแม่ให้
เพื่อนจากไปแล้ว อย่าห่วงใย
ขอให้เกิดใหม่ ได้เจอคนดี
คงต้องย้อนเรื่องกันซักหน่อย
อย่างน้อย น้อย เพื่อเพื่อนคนนี้
คนที่จากฉันไปอย่างไม่ดี
แม้ซักนาทีเพื่อนคนนี้จะไม่ลืม
เพื่อนมีปัญหาบ่อย บ่อย
ฉันมีหน้าที่ ให้ คำปรึกษา
เพื่อนก็โทรช่างไม่รู้เวลา
ตีสี่ตีห้าเพื่อนก็โทร
ทุกครั้งเพื่อนจะร่ำไห้
ถึงผู้ชายใจร้ายคนนั้น
คนที่เธอมีความสัมพันธ์
แต่เขาคนนั้นกลับหลายใจ
เพื่อนคนนี้รับฟังได้ทุกเรื่อง
แต่ไม่รู้คืนนี้ทำไมไม่ไหว
ไม่รู้ผีห่าอะไรมาดลใจ
ทำให้ไม่ได้รับโทรศัพท์เธอ
ตอนเช้าฉันได้รับข่าวร้าย
เพื่อนมาจากฉันไปแบบนี้
เธอตัดสินใจสิ้นชีวี
ทิ้งเพื่อนคนนี้ให้ปวดใจ
ไปรับศพเพื่อนทั้งน้ำตา
ที่ไหลหลั่งลงมาเป็นสาย
เจ็บปวดหัวใจแทบวางวาย
เมื่อเพื่อนมาตายจากกัน
ฉันแต่งหน้าให้เพื่อน
ทั้งใจสะเทือนมือสั่นไหว
อยากขอโทษเพื่อนจับใจ
แต่เพื่อนฉันไม่ได้ยิน
หากวันนี้มีโอกาสได้บอก
สิ่งที่มันออกมาจากใจฉัน
จะขอโทษเพื่อนซักร้อยพัน
อยากขอให้เพื่อนนั้นให้อภัย
****มันเป็นเรื่องจริงในชีวิตจันทร์ในครั้งหนึ่งคะ***
นานมาแล้วแต่เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเลย**
พิมพ์เสร็จไม่กล้าอ่านเลยเพราะตอนตรวจทาน
จันทร์ร้องไห้ไม่ยอมหยุดเลยคะ...
15 กรกฎาคม 2550 23:18 น.
มณีจันทร์
...................................พี่ชายฝากจันทร์
ฝากจันทร์กับดาว
ที่พร่าวอยู่บนนภา
ไปบอกครอบครัวหน่อยนะ
คิดถึงทุกครา ที่แหงนมองจันทร์
จันทร์ฝากพี่ชาย.....................................
เมื่อจันทร์ได้ฟัง
ทุกคำที่พรั่งพรูมา
สงสารตัวเขาหนักหนา
ต้องจากบ้านมาเพื่อหางานทำ
...................................พี่ชายฝากจันทร์
ฝากความคิดถึง
ส่งไปกับแสงนวลจันทร์
ถึงใครคนหนึ่งคนนั้น
ที่รักผูกพันธ์ นั้นยิ่งสิ่งใด
จันทร์ฝากพี่ชาย.....................................
เมื่อจันทร์ฟังไป
น้ำตาก็ไหลรินร่วง
พี่จากพุ่มพวง
มาด้วยจิตใจห่วงหา
...................................พี่ชายฝากจันทร์
อยากอ้วนวอนจันทร์
ช่วยดลจิตใจเขาหน่อย
ให้เขาคนนั้นเฝ้าคอย
หัวใจดวงน้อยจะหวลกลับคืน
จากมานานวัน
จะคิดถึงกันหรือเปล่า
ฝากจันทร์ช่วยส่งข่าว
ถึงเรื่องราวให้เขาได้ฟัง
จันทร์ฝากพี่ชาย.....................................
จันทร์จะส่งข่าว
ถึงเรื่องราวให้เขาได้ยิน
ว่าพี่คนนี้พลัดถิ่น
คิดถึงยุพินที่อยู่แสนไกล
จะบอกพ่อแม่
ว่าพี่รักเค้าสุดหัวใจ
และบอกพี่น้องโดยไว
ว่าพี่ชายจะกลับมาเยือน..
จันทร์ฝากพี่ชาย(อันนี้จันทร์แถมให้พี่ชาย)..
พี่คงไม่รู้
ทุกวันที่เหม่อมองฟ้า
จันทร์รักพี่ปักอุรา
รักแต่พี่ยาที่แหงนมองจันทร์...
จบซะเศร้าเลย........ฝากถึงคนที่อธิฐานขอจันทร์นะคะ
บางทีจันทร์ก็อินไปกับเค้าด้วยคะ
14 กรกฎาคม 2550 23:57 น.
มณีจันทร์
คืนนี้จันทร์แจ่มฟ้า ยามค่ำ
แสงสาดส่องดื่มด่ำ เคลิบเคลิ้ม
กระทบส่องลำนำ สั่นไหว
ใจส่งถึงคนไกล ได้รับ ใหมหนอ
คืนมืดมิดบ่มี แสงจันทร์ ส่องฟ้า
แม้เหล่าดวงดารา สิ้นแสง
ใจที่ส่งไปลับลา หายห่าง
ตัวพี่นี้ห่างร้าง ใจร้าย ลืมเลือน
หุหุ จันทร์อยากแต่งแบบนี้บ้างคะ
ฝากให้คนที่มีแฟนอยู่ไกลห่างนะคะ
หน้าส่วนตัว
837
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
