3 สิงหาคม 2550 22:52 น.
มณีจันทร์
ขอบคุณนะที่คิดถึง
แต่อย่าเพิ่งเจอกันนะ
ฉันขอเวลาหน่อยจะได้มะ
อีกซักพักนะค่อยเจอกัน
รู้นะว่าเธออยากเจอมาก
แต่ฉันยังไม่อยากให้เราเจอกัน
ขอเวลาฉันหน่อยนะพ่อยอดขวัญ
รับปากว่าเงินที่ยืมกันคืนแน่นอน
(ในใจคิด)
ทำมาอ้างว่าคิดถึงบังหน้า
ตั้งใจจะมาทวงตังค์กันใช่ใหม
รู้ทั้งรู้ว่าทวงแล้วก็ไม่ได้
แหม..ก็คิดว่าทำบุญไปก็แล้วกัน.......เนอะ
2 สิงหาคม 2550 18:50 น.
มณีจันทร์
ทำไมโทรไปถึงไม่รับสาย
ถึงโกรธเคืองมากมายขนาดนี้
ก็แค่บอลมันกำลังจะเตะพอดี
เพียงแต่ฉันนั้นไม่ให้เธอดู
ก็ฉันติดละครช่องเนี๊ย
พระเอกนางเอกก็คู่ขวัญ
อีกไม่กี่ตอนก็จบกัน
เธอก็รู้ว่าฉันนะติดตามน่าดู
ทำเป็นโกรธเคืองออกจากบ้าน
และไม่ยอบรับโทรศัพท์ฉัน
เรื่องเล็ก เล็ก แค่นี้ไม่เห็นสำคัญ
ไม่เห็นต้องโกรธเคืองกันตั้งมากมาย
หรือว่าไปแอบดูบอลกันสาวคนอื่น
ฮั่นแน่!! อย่าให้รู้นะว่าอยู่ที่ไหน
ไม่รู้ฤทธิ์ มณีจันทร์ ซะแล้วไง
เดี๋ยวแม่เอาให้ตายทั้งคู่เลย......
1 สิงหาคม 2550 20:21 น.
มณีจันทร์
ตอนยังเล็ก เมื่อฝนตก ฉันเริ่งร่า
ไล่จับปลา ที่หนีมา บนถนน
จับใส่ถัง มาใส่อ่าง อย่างซุกซน
แม่สุขล้น วันนี้มี กับข้าวกิน
แล้วมานั่ง รองน้ำฝน ใส่ในตุ่ม
รสหวานนุ่ม ชุ่มลิ้น กว่าน้ำไหน
โรยมะลิ ใส่ไปด้วย แสนชื่นใจ
แม่สุขใจ มีน้ำไว้ ใช้ดื่มกิน
แล้วมานั่ง ถูระเบียง ที่หน้าบ้าน
มันเป็นลาน ดูดารา ที่พราวแสง
แปลงทองเหลือง ขัดให้ทั่ว อย่างแรง แรง
แม่ยิ้มแฉง บ้านสะอาด และน่าดู
ถึงวันนี้ พอฝนตก แล้วนึกถึง
อดีตซึ่ง ผ่านมานาน แต่หนหลัง
มันเหมือนได้ เพิ่มเติม เสริมพลัง
ท้อแท้ยัง ลุกสู้ได้ อย่างมีแรง
31 กรกฎาคม 2550 23:03 น.
มณีจันทร์
เมื่อชายคนหนึ่งคิดแต่ว่า
เธอต้องพึ่งเขาตลอด
คิดว่าแธอคงไปไม่รอด
ก็เลยไม่แคร์ในการกระทำ
เขาอยากตวาดอยากว่าอยากโวยวาย
อยากจะทำอะไรก็ได้เขาไม่สน
เพราะคิดว่าเธอคนนี้จะต้องทน
ในเมื่อกระเสือกกระสนไปเองไม่ได้
น้ำตาของผู้หญิงคนนี้
ที่บ่มลึกมาหลายปีเขาจะรู้ใหม
ที่เจ็บช้ำในหัวใจอยู่เรื่อยไป
กับการทำร้ายของเธอด้วยวาจา
ถึงจะบอกว่ารักมากมายแค่ไหน
แต่การเอาแต่ใจของเธอแบบนี้
มันทำให้อีกคนเจ็บช้ำฤดี
ซึ่งตอนนี้สุดที่จะเยียวยา
ถ้าเกิดว่าผู้หญิงคนนี้ทนเธอไม่ไหว
เราก็คงไปกันได้เพียงเท่านี้
อโหสิกรรมให้กันโดยดี
ให้มันจบกันแค่นี้เพียงชาติเดียว
31 กรกฎาคม 2550 14:46 น.
มณีจันทร์
ในบางครั้งเธอก็รู้ว่าเธอผิด
แต่ไม่คิดจะขอโทษฉันบ้างหรือ
คงคิดว่าเป็นแค่ลูกไก่ในกำมือ
อยากจะถือกำเล่นหรือบีบให้ตาย
ถึงฉันจะต้องพึงพาแทบจะทุกอย่าง
แต่ก็ไม่ใช้ฉันยืนด้วยขาตัวองไม่ได้
เมื่อก่อนนี้ไม่มีเธอก็ไม่เป็นไร
แค่ขอเวลาทำใจไม่กี่วัน
ไม่คิดที่จะเหนี่ยวรั้งเธอไว้
ถ้าอยากจะไปก็เชิญได้เลย
เพราะว่าฉันเริ่มจะคุ้นเคย
กับอาการเฉยเมยของเธอ
ไปซะเถอะถ้าคิดว่าฉันคือภาระ
อย่าต้องมานั่งเคียงคู่กันอย่างนี้
สิ่งที่เธอหยิบยื่นให้แล้วถอนใจทุกที
ฉันคนนี้ก็ไม่อยากจะรับมัน
คงต้องปฏิวัติตัวเองซะใหม่
คงต้องทำอะไรเพื่อตัวและครอบครัวฉัน
ต้องต่อสู้ด้วยตัวเองให้ได้เร็วพลัน
เพราะต่อไปนั้นอาจจะต้องสู้โดยเดียวดาย
พอดีฟ้าผ่าหน้าบ้านนะไม่ได้แวะมาเลย...อุสาห์ได้หยุดตั้งหลายวัน
พอช่างมาซ่อมให้ก็รีบแวะมาเลยนะ...คิดถึงเพื่อนทุกคนเลยค่ะ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
หน้าส่วนตัว
771
