5 พฤศจิกายน 2550 21:40 น.
มณีจันทร์
เหมือนว่าเรา เจอกัน นั้นทุกเช้า
เหมือนเธอเฝ้า แอบมอง จ้องแต่ฉัน
เหมือนว่ามี ชะตา พาต้องกัน
ความผูกพันธ์ เกิดก่อ ทอสายใย
ทำอย่างไร ให้เธอ เห็นใจบ้าง
จ้องตาค้าง ทุกวัน ฉันหวั่นไหว
ไม่ต้องบอก ก็รู้ อยู่ในใจ
ความเป็นไป ของเรา ไม่เข้ากัน
พอเจอเธอ ต้องนิ่ง ไม่ติงไหว
ก้าวเท้าไป อย่างช้า อย่าหุนหัน
ตาจ้องตา มองหน้า อย่างเท่าทัน
ขาของฉัน ต้องก้าว สาวโดยไว
เหมือนญาณทิพย์ บอกเธอ ให้รู้ล่วง
น้องพุ่มพวง เดินมา อยู่ไหว ไหว
เธอกระโจน ไล่กัด ในทันใด
โกยโดยไว ให้ว่อง ก่อนน่องพัง
2 พฤศจิกายน 2550 22:02 น.
มณีจันทร์
ได้เจอะเจอ ยอดชาย นายคนหนึ่ง
แอบรักซึ้ง โดดเดียว เปลี่ยวจริงหนอ
ด้วยน้องนี้ แอบรัก มักเฝ้ารอ
เพียงอยากขอ ให้แล แค่สายตา
ถึงพี่นี้ แก่ล้ำ และหงำเหงือก
มันแค่เปลือก ภายนอก หลอกพี่จ๋า
ถึงหน้าเหี่ยว แก้มย้อย ห้อยลงมา
มันเข้าตา น้องนี้ ที่ซุ่มมอง
หากจ้องมอง ตรง ตรง คงมิกล้า
แค่เห็นหน้า ก็อยาก เป็นเจ้าของ
จะรู้ใหม ว่าใคร ใคร่จับจอง
อยากจะคล้อง แขนเกี่ยว เหนี่ยวไว้จัง
วันนี้แหละ จะเฉลย เอ่ยให้รู้
อยากจะกู่ ว่าตัวน้อง ต้องมนต์ขลัง
60ปี ที่มองอยู่ อย่างจีรัง
อยากบอกจัง ว่ารักพี่ ที่สุดเลย
60 ปีก็จะรอ.....อิอิ...
30 ตุลาคม 2550 18:55 น.
มณีจันทร์
ผมสะบัด พัดปลิว พลิ้วข้างแก้ม
หน้าแฉล้ม ยืนมั่น มิหวั่นไหว
ให้ลมแรง พัดโบก โยกตัวไกว
มิทำให้ ใจท้อ ต่อแรงลม
ด้วยตั้งมั่น ฉันนี้ ที่แน่แน่ว
ถ้าพลาดแล้ว แคล้วแย่ แน่ขื่นขม
จำต้องยืน หยัดอยู่ สู้ตรอมตรม
ถึงระทม ซมบ้าง ช่างปะไร
ก็เมื่อมา ทีหลัง ดังฟ้าแกล้ง
โดนเค้าแซง หน้าไป ให้หวั่นไหว
จำกลืนกล้ำ ย้ำคิด จิตข้างใน
ต้องสู้ไว้ วันใหม่ ใคร่ยืนยัน
ปฏิญาน เลยว่า ข้าจะสู้
หน้าประตู พรุ่งนี้ ไม่มีฉัน
จะต้องยืน ข้างใน ได้ฉับพลัน
เพราะทุกวัน ขึ้นไป ได้ครึ่งตัว
(ที่เหลืออยู่นอกรถค่ะ คนกรุงเทพ โหนกันประจำ)
27 ตุลาคม 2550 20:02 น.
มณีจันทร์
จิตรำพันขาหลุดฉุดไม่ไหว
คุยทีไรหายประจำเหมือนทำหนี
ต้องคอยลากคอยถูอยู่ทุกที
เน็ตอัปรีย์ไม่อำนวยช่วยยังไง (ศรรกราเผาจิตรำพัน)
จันทร์จอมผวนชวนฮาเรื่องลามก
ชอบหยิบยกพกคำให้ใจไหว
ส่งรูปแปลกแทรกเมลล์อยู่บ่อยไ ป
รู้เอาไว้เราเก็บเหน็บไว้ดู (จิตรำพันเผามณีจันทร์)
ยาแก้ปวด อวดเปรื่อง เรื่องกิ นเหล้า
ถ้าเรื่องเมา อย่างเธอ ไม่อดสู
แถมหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ มาอีกกรู
มารอดู สาวเมา เฝ้าติดตาม (มณีจันทร์เผายาแก้ปวด)
อาราเล่ตาค้างนั่งตาลอย
ถ่างตาคอยอาหารตอนตีสาม
ทั้งหวานเย็นเน้นไปสี่ห้าชาม
ไม่มูมมามแต่กินจุเหลือประมาณ (ยาแก้ปวดเผาอาราเล่)
ศรรกรา บ้าเด็ก ขาวเล็กตี๋
จ้องตาที แทบกลืน ฝืนสังขาน
ปากยังแดง ด้วยเคี้ยวหมาก อยากมานาน
จึงขอวาน เด็กหนุ่ม รุมเป็นแฟน (อาราเล่เผาศรรกรา)
แม้นินทากันอย่างไรไม่ เคืองขุ่น
ยังอบอุ่นทั้งปวงและหวงแหน
มีความรักสามัคคีนี้เป็นแกน
ไม่ใช่แฟนกอดแทนได้ไม่อายกัน
24 ตุลาคม 2550 22:46 น.
มณีจันทร์
รุ่งอรุณ สุริยา ฟ้าเปล่งแสง
ส่องตะแคง แยงตา หน้าของฉัน
เป็นสัญญาณ เร่งรีบ บีบทุกวัน
แข่งกับมัน ทุกครา ชั่วนาปี
ต้องรีบรุด ชุดตัว กลัวไม่ตื่น
ลุกขึ้นยืน ตั้งสติ มิหน่ายหนี
ทำประจำ ไม่คุ้น ลุ้นทุกที
สายแบบนี้ โดนแน่ แย่เลยเรา
กว่าจะถึง ที่ทำงาน ก็นานโข
หลายกิโล บ้านของฉัน นั้นหลังเขา
นั่งเรือมา กว่าจะถึง ก็แทบเมา
ต้องมาเข้า แถวเพื่อรอ รถมอร์ไซด์
วอนท่านผู้ ใจบุญ หนุนนำส่ง
น้องโฉมยงค์ กวนใจ จะได้ใหม
ทุกวันนี้ ไม่อยาก นั่งเรือไป
ขอวอลโว คันใหญ่ ให้สองคัน
(แบบว่าโลภ)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
หน้าส่วนตัว
1165
