14 มกราคม 2548 20:55 น.
ยายฟ้าใส
ผู้หญิง.....คนหนึ่ง..........กับความเหงา.....
นั่งฟัง..เพลงเศร้า.....อารมณ์ไหว......
เสียงคลื่นซัดสาด........ช่างบาดใจ....
พา...อารมณ์อ่อนไหว....ใจอ่อนเเรง
เกลียดตัวเอง......ที่ไม่เคยเข้มเข็ง....
เธอผลักฉัน..เเรงๆ....ก็หลายครั้ง
หัวใจ ..เจ็บ.. ไม่เคยจำ........
ยังดันทุรัง.......ใจนะใจ.......
เริ่มต้น......ในวันนี้....เสียสักที...
เธอจะ........มีใครฉันไม่สน.........
พอสักที........จะไม่อดทน
จะไปให้พ้น..........คนอย่างเธอ.............
13 มกราคม 2548 19:15 น.
ยายฟ้าใส
ฉันเดินหนี.........เธอยิ่งตาม.......
ก็...เเค่ ไม่อยากให้นํ้าตา มันไหล หลายหน
ฉันเจ็บซํ้า เจ็บซาก เกินสุดทน
ธรรมดา.......ของคนมีหัวใจ...........
เธอน่ะ.............มีไหมหัวใจ ฉันอยากถาม
หลายครั้ง.......ที่ฉันพยายาม.....ถอยห่างหาย
เหตุผล.........ไม่มีอะไรมากมาย
ก็........เธอทำร้ายฉันทุกที..........
ความรู้สึก...ของผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้ซึ่ง....มีความรักให้เธอเสมอ
เเต่ เธอ ไม่เคยสัมผัส ถึงมันเลย
ก็เธอ....ไม่เคยจะเห็นใจ กัน.....
เคยนึก.....ถึงใจกัน บ้างไหม......
เอาใจเธอ มาใส่ใจฉัน....
เเล้วลองมาวัดใจกัน........
ถ้าเธอเป็นฉัน จะทำยังไง........
6 มกราคม 2548 22:59 น.
ยายฟ้าใส
เหนื่อยจังเลย.............คนดี.............
มาวันนี้............เหนื่อยจริงๆๆ
ไม่อยากเลยพูดเลย คำว่าทอดทิ้ง
เเต่...เอาเข้าจริงๆ ต้องทำใจ........
ก็เเค่.........อยากถาม สักอย่าง
ความรัก ของเรา เดินทางมาถึงวันนี้...
เคยไหมที่...เธอ....จะเอามาใส่ใจใยดี...
เธอยํ่ายี.......หัวใจฉันได้ลง..........
เธอว่าฉันได้......ว่าฉันไป.....
เเต่....เธอรู้ไหม....นํ้าตา มันไหลทุกครั้ง
ไม่เคย เเม้จะคิด.......นอกใจเธอสักวัน.....
ทั้งที่ เธอ ประชดประชัน.....ฉันบ่อยไป....
รู้ไหม.......บางครั้งก็น้อยใจ......
สิ่งที่ทำไป.....เธอไม่รับรู้ หรือ พยายามไม่เห็น
กลับย้อน.......มอบความชาเย็น..........
ตอกยํ้า......ให้ตายทั้งเป็นบ่อยไป........
รู้ไหม.......บางครั้ง..........คิดถึง
เเอบคำนึง...ถึงเธอนํ้าตาไหล....
เเต่......จะเอาอะไร........เเค่คนห่างไกล...
ผ่านมา เเล้วผ่านไป เเค่นั้น สำหรับเธอ....
รู้ไหม..........วันนี้ฉันเหนื่อยล้า.......
ปวดปร่าเสมอ.....เมือคิดว่า เธอไม่คิดถึงฉัน....
เราไม่......มีกันเเละกัน.........
เเละคงเป็นเช่นนั้นตลอดไปสำหรับเธอ.............
* * * * * ความคิดถึง........* * * * * ไม่เคยจางหาย
5 มกราคม 2548 15:09 น.
ยายฟ้าใส
กี่วัน...........เเล้วไม่เจอ...........
กี่คืนเเล้ว........ไม่เห็น.....
ใจเธอ.......ช่างชาเย็น........
ช่าง.......ไม่เห็นใจคนคอย........
ก็เเค่คิดถึง........เธอนะ.
อยากบอกให้รู้ไว้...........
ถึงเเม้.....ฉันไม่ได้เป็นหนึ่งในใจ
เเค่........เศษความห่วงใยก็พอ
คนที่รักกัน...............
เขาไม่ทำกันยังงี้......
เเวะมาเจอะเจอ.....สักนิดก็ยังดี.....
จะให้เชื่อไหมนี่.........ว่าคิดถึงกัน......
นั่งฟังเพลง......ที่เธอชอบ
หาคำตอบ.......กับตัวเองเรื่อยไป....
เธอไม่คิดถึง....ฉัน...ไม่เป็นไร
ก็ เเค่ คนไกล........ที่เธอลืม.........
คิดเเล้ว ชาไปทั้งใจ.......เจ็บ
ความหนาวเหน็บ....เข้าเเทนที่
เวลาเหลียวเเล......เธอไม่มี
ก็ เเค่คนที่.....เธอ เอาคั่นเวลา........
-------------------------------------------------------------------------------------------
ก็........เเค่คนผ่านมา.................เเล้วผ่านไป ที่เธอไม่เคยจะใส่ใจ........
3 มกราคม 2548 23:08 น.
ยายฟ้าใส
ดวงจันทร์.....สวย เเต่อยู่ สุดปลายฟ้า........
คนไกลตา............อยู่ที่ไหน...
สุขสบายดีไหม....หรืออย่างไร...
ถามด้วย ความห่วงใย..เสมอมา...
ดวงดาว...มากมายเต็มฟ้า
คนไกลตา....คิดถึง...กันบ้างไหม
หน้าหนาวเเล้วนะ...คนไกล
ดูเเล....ตัวเองให้ดี.........
ไม่มีอะไร....มากมาย
เเค่...อยากระบายเท่านั้น...
ก็....เเค่คนไม่สำคัญ
เเต่.......คิดถึงเธอ.......
Paranee..
หน้าส่วนตัว
1220
