7 ธันวาคม 2547 19:43 น.
ยายฟ้าใส
อยากให้เธอรู้บ้าง....
ใครว่าฉัน ....ไม่คิดถึง....
ใครว่าฉัน....ไม่คำนึง...
ก็คิดถึงเธอคนเดียว....
อยากให้เธอรู้บ้าง....
ใครว่าฉันไม่อ้างว้าง...
โดดเดี่ยวบนเเนวทาง...
ที่ดูเหมือนว่าจะยาวไกล
อยากให้เธอรู้บ้าง
เห็นดวงจันทร์ ...คิดถีง เธอ..คนไกล....เสมอ
ไม่รู้เป็นไรสิเธอ........
หรือ ว่าเพ้อไปเอง .......
อยากให้เธอได้รู้บ้าง....
ฉันอาจเป็นคนง่ายๆ
เป็นคนสบายๆ......
เเต่....ไม่ใจง่ายรักใครหลายคน......
อยากให้เธอได้รู้บ้าง
บางคำพูด ... ฉันรับเกือบไม่ไหว
เเต่.....เหตุผล....ไม่เป็นไร
ก็ฉันรักเธอ........
เห็นดวงดาวบนนั้นไหม
ฉันฝากความคิดถึง ให้เธอไป
เเทนความห่วงใย......
ที่ให้เธอเสมอมา.....
เคยเห็นทะเล ไกลโพ้นไหม
มันกว้างใหญ่ ....เสียหนักหนา...
นั่นเเหล่ะ...เเทนความรัก ของฉันที่มีมา
เอาเเทนค่า.......ฉันรักเธอ......
คนอ่อนไหว....กับความเหงา
นั่งคิดถึง เรื่องเก่าๆ ระหว่าง เราสอง
ถึงเเม้นมิได้มาครอบครอง....
ได้....เพียงเเค่ฝันก็ยังดี........
////////////////////////////////////////
.....ต ร า บ ใ ด ที่ ฟ้ า นั้ น ยั ง มี แ ส ง ด า ว อ ยู่
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ รู้ ว่ า รั ก ไ ม่ มี วั น ห่ า ง ห า ย.........
^ Paranee^
30 พฤศจิกายน 2547 00:04 น.
ยายฟ้าใส
........เพราะรักไช่ไหมถึงเป็นเเบบนี้.....
คิดถึงเธอ.......คนดี.....ทุกวัน
ใจหนึ่งไม่อยากคิดไม่อยากผูกพัน
เเต่.......ไม่เคยทำได้เลย........สักวัน
.....ก็จึงเป็นอยู่เเบบนี้.......
เป็นแบบ ที่ ที่ เธอเห็น.....
บางครั้งไม่เลย .... ไม่อยากเป็น
ไม่อยากให้เธอเห็น ........ที่เป็นเเบบนี้เลย
อยากให้รู้.........อยากให้เห็น.......
เข้าใจกันบ้างไหม.........
ขอโทษ........บางครั้งก็รุนเเรงไป
เหตุผลของหัวใจคือ....รักเธอ.........
16 พฤศจิกายน 2547 23:25 น.
ยายฟ้าใส
ถ้าเป็นไปได้.....
อยากไปเดินเล่นกับเธอ...
บนหาดสวย .... สวย..
จับมือกันไว้....มันคงอุ่นดีนะ..
ถ้าเป็นไปได้.....
อยากไปดู...ดวงจันทร์ด้วยกัน
บนหาดทรายขาว...
เเล้วถามเธอว่า...พระจันทร์สวยไหม..
ถ้าเป็นไปได้.....
อยากดูเเล...เธอ
ถามว่าอยากกินอะไรไหม
....อร่อยไหม.....
คงดีใจ ที่เธอยิ้มให้
ถ้าเป็นไปได้......
ฉันอยากมีเวทย์มนต์..
ให้โลกนี้มีเราสองคน....
เธอว่าดีไหม..........
ถ้าเป็นไปได้....
อยากให้มีเเต่วันนี้
เเละเดี๋ยวนี้...
เเค่มี....เราสองคน
*******************************************************************
2 ตุลาคม 2547 23:26 น.
ยายฟ้าใส
............จากเศษ...เสี้ยวหนึ่ง ที่เหลือของชีวิต
ขอเพียงมิตร...ผูกพัน ได้ชิดใกล้...
ขอเพียง....เสี้ยวหนึ่งเเห่งความห่วงใย...
ไม่ขอ ... อะไรมากมาย
............ก็ ...บอกเธอแล้วไช่ไหม
ฉัน.......ไม่ไช่คนดี ดั่งเธอหวัง...
ก็....เเค่ผู้หญิง....คนหนึ่ง...ที่ก้าวเดินไม่ระวัง
ล้ม...พลาดพลั้ง.........เจ็บตัวเอง.....
............มาเจอเธอ........ในวันนี้
ยังสับสน..เหลือที่.....จะฝัน
ไม่เเน่ใจ .....เธอ จะ....... ยังไงกัน
ก้อ... เก็บ.....เอามาฝัน....จน อิ่มใจ...
....... ขอเเค่ใจคิดถึงกันวันละนิด......
มันคงไม่ผิดมากไช่ไหม......
ที่มาก.....เธอ อาจเก็บไว้ให้ใคร...ใคร
ฉัน....ขอเพียงเศษใจ ก็ยังดี......
.........+++++......เพียงครู่หนึ่ง.....จากที่เหลือของชีวิต++++
+++++ ขอความเป็นมิตได้ชิดใกล้...++++
+++++ ทดเเทนบางส่วนเสี้ยว....ที่หายไป++++
+++++เเม้น มิอาจฉวยไว้......สักเสี้ยวนาที...++++
บทกลอนไทย
22 กันยายน 2547 10:45 น.
ยายฟ้าใส
เธอมา.......เมื่อไม่มีใคร
ให้คนอ่อนไหว อย่างฉัน...
รับคนอย่างเธอ.....มาผูกพัน.......
เเล้วเธอ ก็.......จาก กันไม่ใยดี
...............เเล้วฉัน....ล่ะ.........ทำเพื่ออะไร ?
ยอมเข้าใจเธอทุกอย่าง.....
ยอมละทิฐิ........ที่มีมานาน
มีใจอ่อนหวานให้เธอ.........
.......... วันนี้ ทะเลสวย ท้องฟ้าใส
..นึกถึงคนไกล........อยู่เสมอ.....
ฉันก็เป็นเเบบนี้เเหล่ะเธอ....
มีเธอเสมอ........ในหัวใจ........
ใครนะ...เคยบอกชอบทะเลใส
อย่าเอา.....ความห่างไกลมาอ้าง
อย่าเอา....ความรักมาเป็นระยะทาง
ให้รักร้าง........ห่างไกล
22/19/2004
หน้าส่วนตัว
816
