18 มกราคม 2546 13:50 น.

อิสระภาพ

ราชิกา

แม้คลื่น..โหมกระหน่ำ
           พายุซ้ำ..ไม่หวั่นไหว
               อิสระภาพ..แห่งดวงใจ
                   ติดตามไป...ไม่จืดจาง

                   นกน้อย..บินล่องลอย
               เจ้าคงคอย..อยู่ไม่ห่าง
        แม้นแสนไกล..สุดอ้างว้าง
รักไม่ร้าง...ห่างกันไกล

อิสระ..และเสรี
      คือวิถี..หนทางใจ
            รักคิดถึง..และห่วงใย
                   มอบแนบไว้..ให้สองเรา

                   อยากให้เธอ..มีความสุข
              นิราศทุกข์..ความโศกเศร้า
        จะขอเป็น..เช่นดั่งเงา
ปลอบขวัญเจ้า...ทุกเช้าเย็น...				
18 มกราคม 2546 13:33 น.

คือ..ความคิดถึง

ราชิกา

แม้นคราใด..ที่ใจ..เฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึง..พร่างพราย..สู่ปลายฝัน
มองดวงดาว..พราวพร่าง..กลางแสงจันทร์
คืนและวัน..ห่วงหา..ให้อาวรณ์

ขอเรียงร้อย..ถ้อยคำรัก..ประจักษ์แจ้ง
เพื่อแสดง..อักษรา..ภาษาษร
ฝากความรัก..และคิดถึง..เอื้ออาทร
เป็นบทกลอน..หวานซึ้ง..ติดตรึงใจ

อันความดี..ที่มี..ในแหล่งหล้า
ท้องนภา..ประดับดาว..พราวสดใส
ด้วยเมตตา..กรุณา..และจริงใจ
ปลอบขวัญให้..มีความสุข..ทุกทิวา

คราใดเศร้า..จะคอยเฝ้า..อยู่เคียงข้าง
ไม่จืดจาง..หมั่นดูแล..และรักษา
ให้มีสุข..คลายความทุกข์..ในทุกครา
ปรารถนา..เป็นมิ่งขวัญ..ทุกคืนวัน

จะขอเป็น..กำลังใจ..ให้ต่อสู้
มุ่งมั่นสู่..ความสำเร็จ..และความฝัน
เปรียบให้เห็น..เป็นดั่งเช่น..แสงตะวัน
สาดส่องพลัน..ให้สว่าง..ณ. กลางใจ

แม้นคราใด..ที่ใจ..เฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึง..พราวพร่าง..กลางฟ้าใส
จงมองดาว..ที่สาดส่อง..ทั่วพฤกษ์ไพร
เราสองใจ...จะพบกัน..ที่นั้นเอย....



				
15 มกราคม 2546 19:57 น.

เครื่องแบบสีขาว

ราชิกา

เครื่องแบบขาว...พราวพร่าง...กลางดวงจิต
ผู้ลิขิต...ชีวิตเรา...คราเศร้าหมอง
เป็นผู้ให้...ความอบอุ่น...แนบประคอง
คือนวลน้อง...พยาบาล...ประสานใจ

มองเสื้อขาว...เหมือนปุยเมฆ...ที่ลอยฟ่อง
มีน้ำใจ...หยาดหยดกรอง...พิสุทธิ์ใส
ด้วยน้ำมือ..เมื่อแตะลง...ที่ตรงใด
น้ำคำใส...ทายทัก...รักปราณี

ด้วยเมตตา...กรุณา...ต่อชาวโลก
สิ้นทุกข์โศก...ปรีดิ์เปรม...เกษมศรี
ให้ชาวไทย...มีความสุข...ทุกชีวี
ชีวิตพลี...มอบสุขไว้...ให้ประชา

แม้นเหน็ดเหนื่อย...เพียงใด...ไม่เคยบ่น
ขอเป็นคน...สุดท้าย...ที่รักษา
จะอยู่คู่...เคียงข้างคุณ...ทุกเวลา
จนชีวา...ล่วงเลยลับ...ดับลงดิน

ขอเพียงเป็น...เพื่อนคู่ใจ...ในยามยาก
แม้นลำบาก...คอยห่วงใย...ใจถวิล
ดั่งสายธาร...จากฟากฟ้า...สู่ธารินทร์
ให้ชีวิน..ปวงชนสุข...ทุกทิวา....

ขอส่งมอบ..กำลังใจ..ให้กับ...พี่น้องเรา..ชาวเครี่องแบบสีขาวที่รักทุกคน......
				
14 มกราคม 2546 20:51 น.

ทางเดินของชีวิต

ราชิกา

สายน้ำ..โขดหิน..และดินผา
ท้องนภา..สดใส..ใครเคยเห็น
อยู่ที่ใจ..เราจะคิด..และให้เป็น
เฉกดั่งเช่น..ความทุกข์..และสุขใจ


จงเลือกเอา..ทางเดิน..ของชีวิต
พรหมลิขิต..ขีดเส้นไว้..ให้สดใส
หรือช้ำชอก..นั้นหรือ..คือสิ่งใด
ตรองดูไซร้..ให้เห็นจริง..ทุกสิ่งเอย....				
11 มกราคม 2546 17:30 น.

เมื่อใจเหงา

ราชิกา

คราเมื่อเหงา..อยากมีใคร..ไว้เคียงข้าง
เดินร่วมทาง..สร้างฝัน..อันสดใส
คราใดเหงา..อยากมีคน..คอยปลอบใจ
เดินก้าวไป..สองคน..บนทางเดียว

แม้หนทาง..ยาวไกล..ไม่เคยพรั่น
และไม่หวั่น..ร้อยดวงใจ..ให้แน่นเหนียว
สานความรัก..สัมพันธ์ใจ..ให้กลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียว..ผูกพันใจ..ไม่ลืมเลือน

หากแม้นมี..อุปสรรค..กั้นขวางหน้า
ร่วมฟันฝ่า..ทุกข์ผองภัย..ใจเสมือน
คอยช่วยเหลือ..เกื้อกูลนำ..และย้ำเตือน
พร้อมเป็นเพื่อน..คู่เคียงใจ..ห่วงใยกัน

แม้นคราใด..ที่ใจเหงา..เฝ้าคอยอยู่
แนบเนาคู่..ครองใจ..ให้สุขสันต์
กำลังใจ..คือคุณค่า  ของชีวัน
พร้อมสานฝัน..ที่สร้างไว้..ให้เป็นจริง...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงราชิกา