29 มีนาคม 2547 22:22 น.
ราชิกา
คุณค่าคน นั้นเป็น เช่นกระดาษ
หมึกที่วาด ประดับไว้ ให้หรรษา
แม้เป็นเพียง เศษกระดาษ ด้อยราคา
แต่คุณค่า อยู่ที่ตน และผลงาน
เศษกระดาษ วาดไว้ ให้ได้คิด
ทุกชีวิต มีค่า น่าสงสาร
ขอเพียงเรา โอบเอื้อ เจือจุนจาน
ช่วยประทาน ความหวัง พลังพร
ให้โอกาส พลิกฟื้น คืนสู่หล้า
ดุจน้ำฟ้า พฤกษ์ไพร ในสิงขร
มอบความรัก พักใจ ไม่คลายคลอน
เอื้ออาทร ห่วงใย ในทุกยาม
อย่าลงโทษ โกรธตัวเรา ไม่เข้าท่า
ใครจะว่า อย่างไร ควรไต่ถาม
คุณค่าคน สวยสด และงดงาม
อย่าปล่อยตาม เวลา ต้องอาลัย
กระดาษนี้ ที่ให้ ไม่กล้าทิ้ง
เพราะเป็นสิ่ง บูชา น่าเลื่อมใส
ด้วยรักแท้ แน่นอน เหนือกว่าใคร
กระดาษใจ สื่อสัมพันธ์ ทุกวันวาร......ฯ
28 มีนาคม 2547 12:19 น.
ราชิกา
*** ค่ำคืน..ที่เหน็บหนาว
แต่ดวงดาวพราวสดใส
ด้วยรัก..ซาบซึ้งใจ
อบอุ่นใดไหนจะปาน
*** ค่ำคืน..ที่เธอใกล้
โลกทั้งใบสุดแสนหวาน
เคียงข้าง..นานแสนนาน
ตราบชั่วกาลนิจนิรันดร์
*** ค่ำคืน..แห่งดวงดาว
ส่องพร่างพราวกลางใจฉัน
อิงแอบ..แนบชิดกัน
รัอยรำพันฝันฝากใจ
*** ค่ำคืน..แห่งความรัก
ใจยังภักดิ์มิหวั่นไหว
คิดถึง..จึ่งห่วงใย
หฤทัยไม่คลายคลอน.....ฯ
27 มีนาคม 2547 23:25 น.
ราชิกา
*** ค่ำคืน..ที่เหน็บหนาว
แต่ดวงดาวพราวสดใส
ความรัก..ซาบซึ้งใจ
อบอุ่นใดไหนจะปาน
*** ค่ำคืน..ที่เธอใกล้
โลกทั้งใบสุดแสนหวาน
เคียงข้าง..นานแสนนาน
ตราบชั่วกาลรักนิรันดร์
*** ค่ำคืน..แห่งดวงดาว
ส่องพร่างพราวกลางใจฉัน
อิงแอบ..แนบชิดกัน
ร้อยรำพันฝันฝากใจ
*** ค่ำคืน..แห่งความรัก
ใจยังภักดิ์มิหวั่นไหว
คิดถึง..จึ่งห่วงใย
หฤทัยไม่คลายคลอน......ฯ
25 มีนาคม 2547 20:57 น.
ราชิกา
หากหนทาง ข้างหน้า พามืดมิด
ขอดวงจิต จงกระจ่าง กลางเวหน
กำลังใจ ให้เธอ ในบัดดล
ดุจสายฝน จากฟ้า นภาลัย
อุปสรรค แห่งชีวิต อย่าคิดท้อ
เติมไฟก่อ ไม่พรั่น มิหวั่นไหว
จิตสงบ พบนิ่ง เหนือสิ่งใด
หยุดที่ใจ สติรู้ คู่กายา
หนทางไกล ก้าวเดิน เผชิญสู้
ทั้งที่รู้ ลำบาก ยากหนักหนา
ปรับที่ใจ ให้พลัง กับวิญญา
จงฟันฝ่า ต่อไป ด้วยใจตน
สิ่งสุดท้าย จุดหมาย คือปลายฟ้า
ต้องหาญกล้า ตรองตรึก และฝึกฝน
กำลังใจ มอบให้ ทุกทุกคน
ร่วมผจญ ผองภัย ไม่ร้างลา.....ฯ
24 มีนาคม 2547 20:30 น.
ราชิกา
ทุกชีวิต ที่ก้าวไป ในวันนี้
ทุกชีวี เคยก้าวพลาด อาจถลำ
ทุกข์หรือสุข คลุกเคล้า เรากระทำ
ควรน้อมนำ สอนใจ ให้กับตน
กว่าจะก้าว แกร่งกล้า และสามารถ
ยืนองอาจ ต่อสู้ อยู่ทุกหน
อุปสรรค หนักหนา กล้าผจญ
ต้องอดทน ทายท้า และฝ่าฟัน
ดุจดั่งเช่น ใบไม้ ในกำมือ
พึงยึดถือ หลักธรรม นำสุขสันต์
มโนใส สงบนิ่ง ทุกสิ่งพลัน
กิเลสนั้น ละ..เลิก..ลด หมดที่ใจ
ธรรมชาติ วาดไว้ ให้ได้เห็น
เฉกดั่งเช่น อาจารย์ ช่วยขานไข
เมื่อหวนคิด ชีวิตนั้น พลันมืดไป
สว่างไซร้ หากมองเห็น เช่นแสงธรรม......ฯ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
5115
