31 กรกฎาคม 2547 18:37 น.
ราชิกา
หลับตาลง ครั้งใด ใจหวนคิด
ด้วยดวงจิต ห่วงใย ให้ทอดถอน
ร้อยลำนำ มธุรส เป็นบทกลอน
ถ้อยสุนทร หวานซึ้ง ติดตรึงใจ
เธอ..คนดี ที่หัวใจ ให้ห่วงหา
คือ..ดวงตา แวววาม งามสดใส
คือ..แสงเทียน ส่องสว่าง กลางพฤกษ์ไพร
คือ..ดวงใจ ส่องแสง แรงศรัทธา
ด้วยสายใย ไมตรี ที่อบอุ่น
หวานละมุน ร้อยเรียง เคียงคุณค่า
ดุจน้ำทิพย์ ธารใส ไหลรินมา
ปลอบวิญญา สดชื่น รื่นเริงพลัน
แทน..มาลัย ความดี ที่พร้อมพรัก
แทน..ความรัก ภักดี ที่ใฝ่ฝัน
แทน..หทัย คิดถึง ทุกคืนวัน
แทน..คำมั่น วันนี้...ที่รอคอย.....ฯ
21 กรกฎาคม 2547 20:03 น.
ราชิกา
** เสี้ยวหนึ่งของชีวิต ใครลิขิตให้เกิดมา
เสี้ยวหนึ่งของวิญญา ที่เหว่ว้าในสังคม
คือเด็กด้อยโอกาส เคยพลั้งพลาดไม่สุขสม
ไร้คนคอยชื่นชม ร้าวระทมตรมทรวงใน
** ขอเพียงเห็นใจบ้าง อย่าทิ้งขว้างและผลักไส
ขอเพียงแต่เข้าใจ เหล่าเด็กไทยให้เป็นทาน
ขอเพียงเข้าช่วยเหลือ พร้อมจุนเจือเอื้อประสาน
ขอเพียงมอบดวงมาลย์ ทุกวันวารด้วยศรัทธา
** ร้อยรักด้วยดวงจิต เพื่อมิ่งมิตรปวงประชา
เด็กไทยได้ก้าวหน้า มีคุณค่าเท่าเทียมกัน
** มาลัยให้แด่น้อง เพื่อนพวกพ้องครองสุขสันต์
มาลัยจากใจพลัน มอบน้องนั้นมีสุขใจ
มาลัยร้อยดอกรัก เฝ้าฟูมฟักความสดใส
มาลัยรวมน้ำใจ มอบ..เด็กไทยในสลัม....ฯ
15 กรกฎาคม 2547 20:05 น.
ราชิกา
สื่อแทนใจ ให้เธอ เพ้อพร่ำหา
โอ้แก้วตา อยู่แห่งใด ใจเฝ้าฝัน
คอยครุ่นคิด จิตเหงา เศร้าทุกวัน
รอเธอนั้น กลับมา ทุกคราไป
คิดถึงนะ คิดถึง ใจจะขาด
แต่ไม่อาจ บอกเธอ เพ้อขานไข
ด้วยเป็นหญิง มิกล้าเอ่ย เผยความนัย
ทั้งที่ใจ มอบไว้ ให้ทั้งดวง
รู้อยู่ว่า อารมณ์ นั้นข่มยาก
แต่ยังอยาก เฝ้าคิด จิตห่วงหวง
รู้แก่ใจ ว่ารัก ปักซึ้งทรวง
ใช่ลมลวง หากล่อหลอก ควรบอกกัน
สื่อถึงคน อยู่ไกล ใจห่วงแสน
เมืองหมอแคน ดอกคูน พูนเพิ่มฝัน
ฝากคำรัก เรียงร้อย ถ้อยจำนรรจ์
กระซิบจันทร์ เก็บใจ ไว้เพียงเธอ.......ฯ
10 กรกฎาคม 2547 17:30 น.
ราชิกา
หลับตาลง ครั้งใด ใจหวนนึก
ให้รู้สึก อ้างว้าง ร้างจิตเหงา
ค่ำคืนคอย เดียวดาย คล้ายกับเรา
อยู่เพียงเงา เหว่ว้า และอาลัย
อยากให้เธอ รู้ใจ ใครคนหนึ่ง
มอบรักซึ้ง ฝากฝัน วันสดใส
วอนสายลม พรมพริ้ว ลิ่วลอยไป
สัมผัสใจ รักห่วงใย ให้แด่เธอ
จงมองดู จันทรา ดาราฉาย
ส่องประกาย แวววาม งามเสมอ
ได้ยินเสียง ของพระจันทร์ พลันละเมอ
จะกล่อมเธอ ให้หลับ และฝันดี
แม้นกายร้าง ห่างไกล ใจคงอยู่
คอยเคียงคู่ ครองฝัน วันสุขศรี
มีหนึ่งคำ แทนถ้อย ร้อยวาที
ด้วยวจี คำรักซึ้ง......คิดถึงเธอ.........ฯ
3 กรกฎาคม 2547 16:18 น.
ราชิกา
ศาลานี้ มีไว้ ให้ไออุ่น
หวานละมุน อุ่นเหลือ เมื่อโศกศัลย์
ปลอบดวงใจ คลายทุกข์ มีสุขพลัน
เพื่อสร้างฝัน สว่างใส ในใจตน
หนทางไกล มุ่งไป ด้วยใจมั่น
สู้ฝ่าฟัน ผองภัย ในทุกหน
จุดประกาย พลังใจ ให้ผจญ
พร้อมอดทน สู่ความหวัง ที่ตั้งใจ
ศาลานี้ มีไว้ ให้หยุดพัก
และแน่นหนัก ศรัทธา พาสดใส
ฝากความรัก พักพิง อิงอุ่นไอ
สู่กลางใจ แด่เธอ เสมอมา
ศาลานี้ มีไว้ พักใจสอง
เคียงประคอง หฤทัย ให้ห่วงหา
พระพายพัด แผ่วพริ้ว ลิ่วลมพา
หัทยา สองเรา เฝ้ารอคอย........ฯ
หน้าส่วนตัว
1370
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
